Merhabalar öncelikle bu sıradan bir aşık olma konusu değil, kimine göre çok komik gelebilir ama bende psikolojik bir sorun haline geldi artık. Yaklaşık 1.5- 2 aydır falan TYT-AYT kursuna gidiyorum. Kursa başladıktan birkaç hafta sonra oradaki bir kızdan hoşlanmaya başladım. Başta her şey normaldi, normal aşık oldum işte onu görünce normal insanlar gibi biraz heyecanlanıyordum falan. Ama son 4-5 haftadır çok ciddi bir duruma geldi artık. O kadar çok aşık oldum ki artık onu görünce bırak heyecanlanmayı nefes almakta zorlanıyorum. Yanımdan geçtiği zaman kokusu başımı döndürüyor. Bu arada kendisi farklı sınıfta ve hiçbir iletişimimiz yok. Pembe pembe yanakları var ve bir şey yediği zaman o kadar tatlı oluyor ki o halini görünce beynim parazitleniyor. Cyberpunk 2077 fragmanında V'ye yumruk atıp yere düşündüklerinde oluşan kırmızı errorlar yanıp sönüyor kafamda. Gülmesi beynimde yankılanıyor. Daha çok uzar gider bu... Ee madem bu kadar seviyorsun git açıl demeyin onu ben de biliyorum, buradan demesi kolay, ama açılmam imkansız. Reddedilme korkusundan değil, reddedilmek umrumda bile olmaz, tek korkum orada adımın çıkması. Eğer böyle bir şey olursa o dershaneye bir daha asla gidemem. Kızın benden hoşlanacağını da sanmıyorum. Zaten hadi diyelim sevgili olduk, bu işin hiçbir mantıklı tarafı yok ki. Haziran'dan sonra herkes üniversiteye geçecek ve farklı hayatlarımız olacak. Kız gidecek başka şehire, ben gideceğim başka şehire. 8-9 ay için uğraşmaya hiç değmez. Hem de sınav senesi, bu işlerle uğraşmanın zamanı değil diyorum kendi kendime. Bu işin hiçbir mantıklı tarafı olmadığının ve bir saçmalık olduğunun farkındayım, evde olunca aynen böyle düşünüyorum ama onu görünce her şey değişiyor.
Şimdi daha da ciddi bir şeyden bahsedeyim. Onu ruh ikizim gibi hissediyorum. Gerçekten öyle hissediyorum, yaptığı her şey inanılmaz büyülüyor beni. İleri de evlenemeyeceğimi düşünüyorum çünkü başka bir kıza aşık olamam artık. Dershanede başka bir kız sürekli bana bakıp gülümsüyordu, benden hoşlandığını düşündüm, ki öyleymiş zaten. O bana açıldı ama ben ona aşık olamadım, güzel kızdı aslında, sevmeye çalıştım ama yapamadım, kalbim mühürlenmiş diğerine. Bende maladaptive daydreaming var biraz (sürekli hayal kurma), o kızla o kadar çok hayal kurdum ki bilinçaltıma işledi artık. Ruh ikizimin o olduğunu hissediyorum. Bilinçaltım mahvoldu, ben başka bir kıza aşık olmam hayatta. Mümkün değil abi. Çok değişik bir ruhsal boşluğa düştüm. En yakın arkadaşı ölen birisinin yaşadığı boşluk ile aynıdır muhtemelen. Kafamı dağıtayım diye başka hobilerle ilgileniyorum, bisiklet sürüyorum, basketbol oynuyorum, İngilizce chat sitelerinde ingilizcemi geliştiriyorum, kitap okuyorum, yazılım mühendisi olmak istiyorum ve her gün kod yazıyorum ama ne kadar çok şeyle uğraşsam da onu görünce ya da o aklıma gelince dünyanın sonu gelmiş gibi oluyor. Çok kötü bir şekilde bilinçaltıma işledi bu olay. Onunla sevgili olsam 8 ay sonra ayrılacağız mecburen ve bu çok çok daha fazla incitecek beni. Olmasam da şu an hissettiklerim ortada. Her türlü çıkmaz bir sokağın içindeyim. Gerçekten hiç iyi hissetmiyorum ve ne yapacağımı da hiç bilmiyorum. Bu yaşadıklarımı hiç kimseye anlatmadım, aslında dertleşecek arkadaşlarım var ama ben anlatmak istemedim. Artık o kadar içimde kaldı ki içimi dökmek istedim ve buraya yazdım. Bu durumdan kurtulmak istiyorum ama nasıl kurtulacağımı, neyin o kızı unutturabileceğini hiç bilmiyorum. En kötüsü de bir daha kimseye aşık olamayacak olmam ve onun bilinçaltımdan hiçbir zaman silinmeyeceği düşünmem.
