2 sene önce bir arkadaşımla birlikte bisiklet sürmek için dışarı çıkmıştım. İkimiz de aldık bisikletleri dolaşıyoruz. "Kuzey Yıldızı" adı verilen oldukça büyük bir park var (Oyun parkı değil de koşmak, bisiklet sürmek için bire bir.) Oraya gittik bisiklet sürmek için, hava da çok karanlık saat 22.30 - 23.00 gibi bir şeydi. Benim bisikletimde bir sorun oldu, süremiyordum. Arkadaşım da "Ben onu sürerim, sen benim bisikletimi al" dedi. Bisikletleri değiştirdik. Benim bisikletle yavaş yavaş da olsa gidiyordu, o yavaş gidiyor diye ben de yavaş gittim. Karşımızda ufak bir yokuş vardı az ilerisi de havuz ve havuzun etrafı 20 - 30 cm uzunluğundaki demirlerle çevrili. Arkadaşım benim bisikletimle oradan rahatça indi. Arkadaşımın bisikletinin de frenleri tutmuyor ama ayağımı yere basarım yavaş inerim bir şey olmaz düşüncesiyle inmeye çalıştım. Ayağımı yere basıyorum ama fayda yok. Bisiklet hızlandıkça hızlanıyor, o an belki kalkışta olan bir araba kadar hızlanmıştır. Ben de korkuyla bağırıyorum tabi
. Karşımda demir var, çarpsam havuza uçacağım ve havuzlar da o gün boştu (dolu olsa sorun yok, yüzmeyi az çok biliyorum). Tam demire çarpacaktım 2 cm ile çarpmaktan kurtuldum, 1 saat boyunca etkisinde kalmıştım (bir şeyin etkisinde kaldığım en uzun süre olabilir).
Babamın telefonu bendeydi. Aramışlardı okuldan açmadım red etmedim. O gün çok korkmuştum. Yada Hızlı trene ilk bindiğim an 10 yaşında falandım.
