Her şeyi çok umursamak

Merhabalar, kendimi buraya açmak ve sizden biraz tavsiye almak için buraya konu açtım.
Benim sorunum her şeyi umursamak. Her şeyi...

Başkalarının sözünü ciddiye alıyorum. Hiçbir zaman kendim olamıyorum. "Acaba bunu yapsam başkası bir şey der mi?" gibisinden çok soru işareti olur aklımda ve istediğimi yapamam işler daha kötüye gider. Zaten çok utangaç biriyim. En basitinden dolmuşta "müsait bir yerde" derken dahi utanıyorum. Utanmamam gerektiğini bildiğim halde buna engel olamıyorum. Biriyle göz teması bile kurmaktan kaçınırım. İnternette dahi birine arkadaşlık isteği göndermeye utanıyorum...

Başkası bir şey der ciddiye alırım. Üzülürüm. Birisi ters laf etse üzülürüm. Soğukkanlı olamıyorum. Ortaokuldayken bu sorunlarım yoktu. Gayet normal ve sosyal biriydim. Şimdi ise içine kapanık ruh gibi biriyim. Gerçekten şu an bunu yazarken bile başkaları bana kötü bir şey der mi diye düşünüyorum. Kötü bir laf aldığımda vs. gerçekten aşırı kafaya takıyorum ve kendimi aşırı kötü hissediyorum.

Uzun lafın kısası çok umursayan, her şeyi kafaya takan ve aşırı utangaç biriyim.
Bunları nasıl yenebilirim?
Nasıl ve ne zaman kendim gibi olabilmekten utanmayacağım?
Bana tavsiye verebilir misiniz?

Hocam az çok arkadaş edinip bir arkadaş grubu kurmanız lazım, orada utangaçlığınızı ve asosyalliğinizi yenebilirsiniz.

Çok dikkatli olmak iyi aslında günümüz feminazist veya her ne iseleri açısından.

Unspecified Person dedi:

Merhaba, kendimi buraya açmak ve sizden biraz tavsiye almak için buraya konu açtım.
Benim sorunum her şeyi umursamak. Her şeyi...

Başkalarının sözünü ciddiye alıyorum. Hiçbir zaman kendim olamıyorum. "acaba bunu yapsam başkası bir şey der mi?" gibisinden çok soru işareti olur aklımda ve istediğimi yapamam işler daha kötüye gider. Zaten çok utangaç biriyim. En basitinden dolmuşta "müsait bir yerde" derken dahi utanıyorum. Utanmamam gerektiğini bildiğim halde buna engel olamıyorum. Biriyle göz teması bile kurmaktan kaçınırım. İnternette dahi birine arkadaşlık isteği göndermeye utanıyorum...

Başkası bir şey der ciddiye alırım. Üzülürüm. Birisi ters laf etse üzülürüm. Soğukkanlı olamıyorum. Ortaokuldayken bu sorunlarım yoktu. Gayet normal ve sosyal biriydim. Şimdi ise içine kapanık ruh gibi biriyim. Gerçekten şu an bunu yazarken bile başkaları bana kötü bir şey der mi diye düşünüyorum. Kötü bir laf aldığımda vs. gerçekten aşırı kafaya takıyorum ve kendimi aşırı kötü hissediyorum.

Uzun lafın kısası çok umursayan, her şeyi kafaya takan ve aşırı utangaç biriyim.
Bunları nasıl yenebilirim?
Nasıl ve ne zaman kendim gibi olabilmekten utanmayacağım?
Bana tavsiye verebilir misiniz?

Genişletmek için tıkla...

Eğer birileri seni üzdüğü için olduysan onlarla bağlarını kes umursama onları.
Utanma sorunu ise onu yenmeye çalışırsan zamanla geçiyor.
Seni umursayanları sende umursa ama seni umursamayanları takma kafana.

Benim 2 yıl önceye kadarki halimi tanımlamışsın. Biz sana tavsiye veremeyiz senin yapabileceğin tek şey ise umursamamak. Diyeceksin ki iyi de sorunum bu zaten ben bunu çözemedim. Biz bir şey yapamayız hepsi sende. Umursama, takma kafana, hiçbir şeyi ciddiye alma. Hepsi sende kendini ancak sen düzeltebilirsin.

Jack İşte dedi:

Hocam az çok arkadaş edinip bir arkadaş grubu kurmanız lazım, orada utangaçlığınızı ve asosyalliğinizi yenebilirsiniz.

Çok dikkatli olmak iyi aslında günümüz feminazist veya her ne iseleri açısından.

Genişletmek için tıkla...

Benim ki bana zarar hocam. Yapmam gerekeni yapamıyorum sırf bu yüzden.

Yusuf Yiğit Köse dedi:

Eğer birileri seni üzdüğü için olduysan onlarla bağlarını kes umursama onları.
Utanma sorunu ise onu yenmeye çalışırsan zamanla geçiyor.
Seni umursayanları sende umursa ama seni umursamayanları takma kafana.

Genişletmek için tıkla...

Deniyorum hocam ama aklıma takılıyor yani aklımdan silemiyorum böyle böyle büyüyor.

Violet S dedi:

Benim 2 yıl önceye kadarki halimi tanımlamışsın. Biz sana tavsiye veremeyiz senin yapabileceğin tek şey ise umursamamak. Diyeceksin ki iyi de sorunum bu zaten ben bunu çözemedim. Biz bir şey yapamayız hepsi sende. Umursama, takma kafana, hiçbir şeyi ciddiye alma. Hepsi sende kendini ancak sen düzeltebilirsin.

Genişletmek için tıkla...

Yapmayı denedim. Ama aklımdan gitmiyor hocam ne kadar denesem de zihnimden bir türlü silemiyorum. Takmamaya çalışıyorum ama bu sefer de yapmak zorundayım hissiyatı geliyor.

Ağlama değmez hayat, bu göz yaşlarına diyordu bir şarkıda. Aslında hocam size aynı şekilde üzülmeyin neden üzülüyorsunuz ki, herkes laf eder birisine. Zaten karşı taraf laf söyleyince tepki vermediğiniz zaman anlayacak umursamıyor bu çocuk zaten diyecek. Ha siz içinizde bu üzüntüyü fazla yaşıyorsanız kendinizi kendiniz motive edebilirsiniz, ne bu forumda ne de başka biri sizi düzeltemez. Kendinizin ilacı sissiniz. Yaşça büyük olabilirim sizden, tecrübelerime göre yazıyorum benden tavsiye size.

"Acaba bunu yapsam başka ne der?" düşüncesinden kurtulmak için birine o düşünceyi tetikleyecek söz cümlenizi kullanın. Yani demek istediğim "merhaba" dediğince acaba ne der diye düşünmeden direkt söyleyin. Böyle yapa yapa kendinizi zamanla böyle düşünmemenizi sağlayacaktır. Utanma konusuna gelecek olursak bununla ilgili destekleyici videolar izleyebilirsiniz.

Yaşın kaç? Çocukluğunda enterasan bir olay yaşadın mı?

Kardo biri sana olumsuz ya da seni kötü etkileyecek bir şey söylediği zaman önce karşındakine bir bak senin hayatında ne kadar yere sahip.Hayatinda hiçbir işine yaramayacak gereksiz kişilerin ne dediğini neden takasın ki? Hayat kısa zevk almaya bak ben utangaç biri olmadım hiçbir zaman o konudaki görüşüm yukardaki gibi ancak bende her şeyi kafama takar dert ederdim daha sonra işim gereği gemideyken babamı kaybettim o ana kadar dert saydığım şeyler hiçbir şeymiş o kadar boş konuları kafama takmışım ki. O an anladım hayat kısa hiçbirimizin yarının garantisi yok. Bu kısa hayatını da başkalarını takar geçirmenin mantığı yok.Biri sana bağırıyor mu kötü mü konuşuyor örneğin Ya sen ne sa..k adamsın prize çatal sokulmaz diyorsa ya sen ne sa..k adamsın kısmı bir kulağından girecek diğer kulağından çıkacak sen işine yarayan prize çatal sokulmaz kısmını alıp yoluna devam edeceksin.

Kendi kendine kampçılayıp bu durumdan nasıl kurtulurum diye düşünmedikçe her şey olduğu gibi devam eder.

1. kural değişim hiçbir zaman bir anda olmaz.

Kendine hobi ya da uğraşacak bir şey bulman gerek bende aynı durumu çok kez yoğun bir şekilde yaşadım ama ne yapalım bazen kader insanı farklı şekilde sınıyor. Önemli olan kendini o durumdan soyutlamak.