Biliyorsunuz namaza çağrı olan ezanda, “haydi namaza, haydi kurtuluşa, deniliyor.
En başta Allah'u Teala'nın bizim namazımıza ihtiyacı yok, bizim Allah'u tealaya ihtiyacımız var. Namaz, zikirdir; insanın içinde ki nefsi ki bu nefis, Allah'u Teala'nın Adem as yarattığında meleklerden ve cinnilerden daha hayırlı bilgili üstün olduğunu göstermek ve tazim duyulması için meleklere adem as secde etmelerini istedi [bakara 34] şeytan büyüklük tasladı kibirlendi ve ben ondan daha hayırlıyım dedi
[Araf 12]
Allah buyurdu: “Ben sana emretmişken seni secde etmekten alıkoyan nedir?” (İblîs), “Ben ondan daha üstünüm; çünkü beni ateşten yarattın, onu çamurdan yarattın” dedi.
Şimdi ayetleri uzatıp ana fikirden sapmak istemiyorum ama burada dikkat etmemiz gereken kelime “BEN” insan benliği içinde beden nefs ve ruh vardır ruh daima iyiliği ve güzeli nefs daima kendini zevklendirecek ve hoşnut edecek şeyleri ister, nefsin kendine ait mertebeleri de vardır misal nefsi emmare (emreden nefs) yani. Yedir içir gezdir yatır helal haram dinlemeden onun istediği doğrultuda haddi hududu olmayan bir skala ile isteğinin yerine getirilmesini emreder bundan haberi olmayan insan ise nefsin kuklası olmuş halde sözde “canının istediğini” yapar. Konu dağılıyor topluyorum.
Temel kaidede nefsinin kim olduğunu bilirsen kendini eğer kendini bilirsen de rabbini bilmiş oluyorsun. Namaz ise BENlik duygusunu yıkmak nefsin kafasına ibadetle vura vura bu dünya hayatında onu dizginlemeye yarar. Hele ki secde etmek ki bunun örneğini Avrupa HUN DEVLETİ kralı ATİLLAnın Papa'yı önünde diz çöktürmesi gibi eğilmek secde etmek gibi nefsin çıldırdığı ve nefret ettiği bir pozisyona sokmak oluyor.
İmamların namaz kıldırdığı yerin adı mihraptır mihrap Arapça savaş alanı demektir, insan hakikate hakka muhabbete ve aşka ulaşmak biraz gayret göstermesi gerekiyor
Aslında sadece bu değil namaz üzerine ciltlerce kaynak bulunur ama ben sadece ufak bir açıyı anlatmaya çalıştım, şöylede bir kaynak gösterebilirim inşallah anlatabilmişimdir
