Kuşum öldü

5 yıldır canımdan bir parça gibi beslediğim oğlumu kaybetmiştim ben de.
Kafesinde durmazdı, hep dışardaydı.
Sabah kapağını açardım, gece kendi girerdi uyumaya.
Yemeğe otururduk, sofraya gelir ekmeğe, peynire, yumurtaya dadanırdı.
Bilgisayar ekranımın üstünde oturur, şekerleme yapardı.
İçeride tek kaldığında cak cak çığlık atar, beni yanınıza alın mesajı verirdi.
"Maşallah bana, maşallah bana" diye gezerdi ortalıkta.
Hastalandı, veterinere götürdük, ilaç aldık lakin kurtaramadık.
En çok içimde yara olan da yalnız öldü maalesef. Evde değildim.
Çok güzel anılarımız oldu. Küçücük bir cana bile bu kadar sevme, öğrenme, güven duygusu veren yaratıcıya şükürler olsun.
18.08.2020'de kaybettim. İlk günler aklıma geldikçe gözlerim dolardı sonradan güzel hatıralar kalıyor insanda.
 

Dosya Ekleri

  • IMG-20200822-WA0000.jpg
    IMG-20200822-WA0000.jpg
    58,3 KB · Görüntüleme: 47
Küçük bedeni yeni yatağında rahat uyusun. Benim de kuşum var daha 1 yıllık bile değil ama yine de acınızı anlıyorum. Çok geçmiş olsun hocam.
 
Gerçekten berbat bir duygu. O kadar alışmıştım ki, çok seviyordum. Evde her zaman bir ses vardı. Şu an ev sessiz. Daha dün gayet iyiyken, bugün kafesinde hareketsiz yattığını gördüm. Ayakları tutmuyor gibiydi. Ben dokunduğumda gözlerini açıyor ve etrafa bakıyordu, fakat bıraktığımda tekrar gözleri kapanıyordu ve tüyleri aşırı kabarıktı. Veteriner yolunda öldü. Bayağı berbat bir şey. Her ne kadar kuş da olsa alışınca üzüyor. Hayvan beslemenin en kötü yanı, ölümünde yanında oluyorsun. Kedi, köpek falan beslesem, ölümünü görsem bayağı yıkılırdım herhalde.

Allah rahmet eylesin hocam.
 
Bana kızgın emojisi atanlar amacınız ne acaba çok merak ediyorum sanki kuşu ben öldürdüm veya burada gelip küfür ettim sadece F yazdım herhalde evde canınız sıkıldı milleti linçlemeye çalışıyorsunuz.
 
5 yıldır canımdan bir parça gibi beslediğim oğlumu kaybetmiştim ben de.
Kafesinde durmazdı, hep dışardaydı.
Sabah kapağını açardım, gece kendi girerdi uyumaya.
Yemeğe otururduk, sofraya gelir ekmeğe, peynire, yumurtaya dadanırdı.
Bilgisayar ekranımın üstünde oturur, şekerleme yapardı.
İçeride tek kaldığında cak cak çığlık atar, beni yanınıza alın mesajı verirdi.
"Maşallah bana, maşallah bana" diye gezerdi ortalıkta.
Hastalandı, veterinere götürdük, ilaç aldık lakin kurtaramadık.
En çok içimde yara olan da yalnız öldü maalesef. Evde değildim.
Çok güzel anılarımız oldu. Küçücük bir cana bile bu kadar sevme, öğrenme, güven duygusu veren yaratıcıya şükürler olsun.
18.08.2020'de kaybettim. İlk günler aklıma geldikçe gözlerim dolardı sonradan güzel hatıralar kalıyor insanda.
Hocam bugün bir konu paylaştım kuşum çok kötü öldü vicdanım sızlıyor. Bir daha Hint bülbülü filan beslemem ben ...
 
Gerçekten berbat bir duygu. O kadar alışmıştım ki, çok seviyordum. Evde her zaman bir ses vardı. Şu an ev sessiz. Daha dün gayet iyiyken, bugün kafesinde hareketsiz yattığını gördüm. Ayakları tutmuyor gibiydi. Ben dokunduğumda gözlerini açıyor ve etrafa bakıyordu, fakat bıraktığımda tekrar gözleri kapanıyordu ve tüyleri aşırı kabarıktı. Veteriner yolunda öldü. Bayağı berbat bir şey. Her ne kadar kuş da olsa alışınca üzüyor. Hayvan beslemenin en kötü yanı, ölümünde yanında oluyorsun. Kedi, köpek falan beslesem, ölümünü görsem bayağı yıkılırdım herhalde.

7 sene boyunca beslediğim kuşum bu sene öldü. Allah rahmet eylesin sizin kuşa. Çok acı verici bir durum ben de biliyorum.
 

Geri
Yukarı