Ölümden Neden Korkuyoruz?

Benim gibi her an ölecekmiş gibi hissedenlere soruyorum. Bu hayatımızda bir dönem mi yoksa hep mi devam edecek?

Öldükten sonra ne olacağını bilmediğimiz için bence.

Ölürken yaşadığımız acı mı yoksa bu dünyadaki işlevlerimizin son bulması mı acaba korktuğumuz şey? Ben ölümü ne yazık ki anlamlandıramıyorum, neticede en fazla 80 yıl civarı duracağımız bir dünyadaki maceramızın sonu, ölümden sonraki yaşama inandığım için benim için gerçekten anlamı olan -sonsuz- yaşamın başlangıcı niteliğinde ölüm. Bu yüzden de bu dünyada; bu kısa ömrümüze başkaları için yapabileceklerimizi yaparak, bu bize biçilen ömrü iyi değerlendirerek geçirmeliyiz. Ölümden sonraki hayata inancı olmayan biri olsaydım da bu kadar kısa kalacağım bir yerin bir anlamının olmadığını düşünürdüm. Ne kadar iyi şey sığdırdığın önemli olan, bir gün seni hatırlayan son kişinin de öleceğinin bilincinde olup hayatını burada kalacak mal mülk gibi şeyler pahasına harcamamak gerek.

Ölümden öteye köy mü var?

Bir psikiyatriste gitmen daha doğru olabilir. Ölüm korkusu normal fakat bunu her an hissetmek yanlış bir durum. Gelip geçici olabilmesi için çözüm aramanızı tavsiye ederim.

Artık sevdiğim insanı düşünmeyi bıraktığım anda bile "Geleceğim Olmasın daha iyi" gibi düşüncelere kapılıyorum ya da pes ediyorum, ergenliğime bağlasamda hayatımın bir bölümünü "Nasıl İnsanları Kullanabilirim?" Diyerek geçiren biriyim, korkum yok ama bu aralar çoğu şeyi bıraktığım için biraz mutlu olacağım günleri bekliyorum.

Çünkü %99'dan daha yüksek olasılıkla, sadece ölümden korkan atalarımız genlerini bi sonraki nesile aktarmayı başarmışlar.

Ben bunu daha çok insanların içindeki inanca bağlıyorum, bir şeye olan inancı kalmamış birisi ölümden korkmaz bence. Bu herhangi bir şey olabilir, dini inanç olabilir, hayata olan inancı olabilir. Ölmek zor bir şey, kolunuzu kırdığınızda veya bıçakla bir yerinizi yaraladığınızda ölmezsiniz, ölmek için bundan çok daha fazlasının gerektiğini ve bu çok daha fazlasının çok daha fazla acıya sebep olacağının farkındasınız buda ölümden korkmak için bir sebeptir. Pompalı ile göğsüne birkaç saçma yiyen birisinin çektiği acıyı hayal ettiğinizde korkarsınız. Hatırlıyorum daha 3-4 yaşlarındayken bıçağı alıp karnıma sivri ucunu yerleştirirdim ama daha fazlasını batıramazdım çünkü acı çekeceğimi biliyordum, yine çok küçükken evde babamın tabancası vardı benden saklıyorlardı ama sandalye koyup dolabın üstüne çıkarak bir şeyler yaparak bir şekilde bulmuştum zorlanarakta olsa ateş bile etmiştim, o an nasıl bir korku olduğunu hatırlamıyorum çok küçüktüm ama ölüm korkusunu yaşadığım kesindir.

6 aydan uzun sure bu korkuyu neredeyse her an hissettiğinizi hatirliyorsaniz ve şuan halen düşünüyorsanız profesyonel yardim alin.

Ölümü düşündüğün için ölmezsin korkma, zamanı geldiğinde zaten hepimiz öleceğiz

Bir yerde görmüştüm ölümü düşündüğünde beyin kendisini koruma altına almak için kendinle oyun oynuyormuş. O yüzden endişelenme ve ölümü düşünmemeye çalış.