jgnitro
Centipat
- Katılım
- 7 Ekim 2022
- Mesajlar
- 204
Hiç unutmuyorum, ortaokula gittiğim zamanlarda bir gün dolmuşa binmiştim. O zamanlarda bulunduğum şehirde körüklü ya da uzun dolmuşlar yaygın olmadığı için iki kapılı dolmuşlar vardı ve şoförün tam arkasında ters istikamete bakan üçlü koltuklar bulunurdu. O koltuklardan cam kenarında olanınkinde oturuyordum. Durağın birinde dolmuşa bir kadın ve yaşları hemen hemen benimle aynlı olan iki çocuğu bindi. Yanımdaki iki koltuk boş olduğu halde o kadın benden yer istedi. Tabi o zamanlar, hâlâ düşündükçe çıldırıyorum, tam manasıyla bir SAF olduğum için nezaketen mi yoksa direnme gücümün yetersizliğinden mi bilmiyorum ama o kadına yer verdim. O ve iki çocuğu üçlü koltuğu doldurdular. Ben ise benimle aynı yaşlarda olan o iki çocuğun da o koltuklara oturduğunu gördüğümde içimde fırtınalar kopuverdi ve düşüncelerimde bir şeylerin değiştiğini hissetmeye başladım. Bu olay, eski ezik ve saf benliğimin dayanılmaz bir yenilgisi olarak bende kalan ve yüksek ihtimalle asla unutamayacağım bir anı olarak içimde muhafaza edilmeye devam edecek.