25 yaşındayım. 35-40 gibi durulurum sanırım.Bundan 10 sene öncesine kadar sinirimi duvarı yumruklayarak veya tekmeleyerek çıkarıyordum. Bu sayede 2 kez el tarak kemiğimi, 1 kez el baş parmağımı ve 1 kez ayak tarak kemiğimi kırdım. Çatlakları saymıyorum. İnsan yaş aldıkça biraz duruluyor galiba.
sanıyorsa biriktirdiğim öfkemi üstüne salarım. Cüssem gayet iyidir ve kas oranım fazladır, biraz da kötü bir ruh halindeysem adamın vay haline. Normalde neredeyse hiç öfkelenmem. Genelde rap söylediğim, bazen de gırtlaktan söylediğim için öfkem nedensizce geçer. Tanıyanlar saldırgan olmadığımı fakat saldırdığımda tehlikeli olduğumu bildiği için gelip enseme etc. vurup kaçmaz.
Aynısını yazmaya gelmiştim.
Sadece yaşını başını alıp olgunlaşmaktan, "öfkeyle kalkan zararla oturur" sözünü defalarca deneyimlemekten ve kaybedicek şeylerin yaş ilerledikçe fazlalaşmasından değil. Son birkaç senedir sinirlenince tansiyonum fırlıyor, başımı döndürüyor o da. O yüzden sinirlenemiyorum Eskiden trafikte falan çok kavga eden biriydim şimdi umursamıyorum.
