Sosyal becerilerimi nasıl geliştirebilirim?

264075 dedi:

Tam senin durumunu açıklayacak bir söz biliyorum çok da güzel bir alıntıdır.

"A person who thinks all the time has nothing to think about except thoughts. So he loses touch with reality, and lives in a world of illusion." - Alan Watts

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten çok iyimiş.

Dışarı çık parka git. Basketbol oynayanlarla sohbet yap.

BreaKSooN05 dedi:

Gerçekten çok iyiymiş.

Genişletmek için tıkla...

Mesela demişsin ya yabancılarla sohbet kuramıyorum falan bunları şimdilik es geç bence ilk önce etrafında zaten tanıdığın samimi olduğun kişilerle otur yarım saat olur bir saat olur hiç fark etmez bir şeyler hakkında sohbet edin. Zamanla bilgi birikimin arttıkça ağzın da laf yapmaya başlar zaten oradan ilerlersin işte.

İnsanlara görüşerek çözebilirsiniz. Rahatsızlık veren şey alışkanlık. Bir işe girip ya da bir takım etkinliklerle bu becerilerinizi geliştirebilirsiniz. Çevrenizdeki insanlara selam verin daha sonrasında basit sohbetler kurun. Sesli kitap okuyun ya da sesli bir metin okuyun. Onlar da insan sen de insansın gereken şey rahatlık bu da zamanla olacak. Kendini kapatma yapamam deme ben buyum deme her şeyin anahtarı özgüven.

madelyn dedi:

Sohbet ettikçe kazanılacak bir beceri bu. Sohbet etmeden sohbet etmeyi öğrenmek olmaz ki

Genişletmek için tıkla...

Öyle elbette, okul zamanlari kolaydi ister istemez kaynaşıyorduk. Kaynaştıktan sonra tanıdığım insanlarla aram çok iyidir. Ama okul bitsin veya 2 gün görüşmeyelim o bağ hemen kopar. Kimseyi arayip soramam, çok yakın olduğum insanlarla bile artık görüşmüyorum.

Başlarda üşengeçlik gibiydi, çok arkadaşim olacağina az öz olsun dedim ama çok sevdiğim dostum olmasini istediğim insanlar bile hayatimdan çikti, onlar beni birkaç kez aradi halimi hatrimi sordular. Ben hiç aramadım...

BreaKSooN05 dedi:

Öyle elbette, okul zamanlari kolaydi ister istemez kaynaşıyorduk. Kaynaştıktan sonra tanıdığım insanlarla aram çok iyidir. Ama okul bitsin veya 2 gün görüşmeyelim o bağ hemen kopar. Kimseyi arayip soramam, çok yakın olduğum insanlarla bile artık görüşmüyorum.

Başlarda üşengeçlik gibiydi, çok arkadaşim olacağina az öz olsun dedim ama çok sevdiğim dostum olmasini istediğim insanlar bile hayatimdan çikti, onlar beni birkaç kez aradi halimi hatrimi sordular. Ben hiç aramadım...

Genişletmek için tıkla...

Ben de öyleyim. İnsanı üzüyor ama ben çok da takmıyorum. Bunun tek çaresi ortamlara girip sosyal olmak.

Hexa Force dedi:

İnsanlara görüşerek çözebilirsiniz. Rahatsızlık veren şey alışkanlık. Bir işe girip ya da bir takım etkinliklerle bu becerilerinizi geliştirebilirsiniz. Çevrenizdeki insanlara selam verin daha sonrasında basit sohbetler kurun. Sesli kitap okuyun ya da sesli bir metin okuyun. Onlar da insan sen de insansın gereken şey rahatlık bu da zamanla olacak. Kendini kapatma yapamam deme ben buyum deme her şeyin anahtarı öz güven.

Genişletmek için tıkla...

Hocam kadinlara karşı çok kötü oluyorum. Küçükken sürekli kiz arkadaş vb saçma bir baskı geldi. Sevgilim olmayan insanlari sevgilin mi vs diyerek dalga geçtiler. Sonra bu Allah'ın araplari çikti taciz muhabbetleri, selfi olaylari. Derken bir kiza selam verirken kendimi tacizci sapik gibi hissediyorum. Utaniyorum...

Sanki her selam verdiğimle sevgili olmaya çalışıyorum gibi oluyor.

Komik biliyorum ama kafamda öyle bir algı oluştu herhalde.

Muhtemelen bulunduğunuz ya da uyum sağlamaya çalıştığınız ortamlar sizin düzeyinizde değildir (yukarı ya da aşağı). Örneğin ince ruhlu bir insansanız hödük erkeklerin futbol ve cinsellik ortamına girdiğinizde iki taraf da garip hissedebilir. Bu da dışlanmanız ya da huzursuzluk duymanızla sonuçlanabilir (olmak zorunda değil).

Bulunduğunuz ortamı, beklentilerinizi, mizacınızı gözden geçirmenizi öneririm. Ben üye olduğumdan beri bu forumu gözden geçiriyorum.

Saygılı davranıldığı sürece insanlara selam vermek, insanlarla sohbet başlatmak yanlış, ayıp değildir. İnsanların çoğu yeni biriyle (bu durumda sen) sohbet etmekten memnuniyet duyacaktır (Ancak @singlenerve'ün dediği gibi ters ortamlarda bulunursan bu böyle olmayabilir.). Çünkü insanların tanımadığı kişilere karşı belirli bir düzeyde saygısı bulunur. Bunu arkadaşların dediği gibi yalnızca insanlarla sohbet ederek anlayabilirsin. İnternete "exposure therapy" yazarak konuyla ilgili daha çok bilgi edinebilirsin. Sana bazı önerilerim var:

• İnsanlarla konuşurken gergin olmamayı öğren, gergin olursan yanındakiler de gerilebilir. Peki nasıl? Bkz, "exposure therapy".
• Kendine saygı duymayı öğren.
• Kendini küçük görme.
• Alttan alma (çoğu durumda), hakkını her zaman savun.
• İçten davran, insanlar içten kişileri severler.
• İnsanları (kadınlar da dahil olmak üzere) hak ettiklerinde öv. Kötü bir tepki verirseler de sen yanlış bir şey yapmış olduğun için değil, o kişinin geçmişte yaşadığı bazı şeylerden ya da kendi çarpık bakış açısından dolayıdır.
• Her ne kadar sen öyle sansan da kadınlar seni tacizci olarak görmüyorlar, dediğim gibi onlar da insan ve onlar da başlangıçta sana belirli bir düzeyde saygı duyarak davranıyorlar.
• İnsanları kırmayayım derken insanların senden yararlanmasına izin verme. Çok kibar davranırsan yine senden yararlanmaya çalışabilirler. İnsanların yaptığı her şakaya gülmek, her zaman onları iyi hissettirmek durumunda değilsin. Onlar iyi hissetsin diye yanlış yaptıkları şeylere katılma, yanlışlarını görmezden gelme. Bkz, "people pleaser".

singlenerve dedi:

Muhtemelen bulunduğunuz ya da uyum sağlamaya çalıştığınız ortamlar sizin düzeyinizde değildir (yukarı ya da aşağı). Örneğin ince ruhlu bir insansanız hödük erkeklerin futbol ve cinsellik ortamına girdiğinizde iki taraf da garip hissedebilir. Bu da dışlanmanız ya da huzursuzluk duymanızla sonuçlanabilir (olmak zorunda değil).

Bulunduğunuz ortamı, beklentilerinizi, mizacınızı gözden geçirmenizi öneririm. Ben üye olduğumdan beri bu forumu gözden geçiriyorum.

Genişletmek için tıkla...

Katılıyorum genelde bu ortamlardan uzak durdum lisede içki içmeye falan giderlerdi gelmeyince adım asosyale çıktı. Sonra bende hakkını verdim.

Uzun süredir nerdeyse 2 yıldır evdeyim. Sosyal açıdan iletişim kurabileceğim okul gibi yerler kalmadi. Iş ortamina daha giremedim. Işe başlayınca açılacağımdan eminim ama şimdilik biraz kapalı kutuyum. Yabancı insanlarla ortak noktalar olmadan tanışmak çok zor.