Sürekli dışlanmak

@ahmetcn1 Peki seni kandırabileceklerini bile düşündüğün insanlarla neden arkadaşlığını devam ettirmek istiyorsun göz göre göre?
daha ne yapabileceklerini merak ediyorum diyelim :D şaka tabiki. en üstte de dediğim gibi başka arkadaşlarım olsa umursamam bile iletişimi keser konuşmam bir daha.
 
Boşver o tipleri, engelle geç daha da konuşma. Seni istemedikleri davranışlarından belli zaten. Klasik arkadaş ortamı işte. Önce seni sonra başkasını dışlayarak dağılacaklar. Kendini, onlara muhtaçmış gibi gösterme. Çık DC'den oldu bitti gitti.
 
Popüler değilde dik duruş diyelim hocam çünkü dik durmayan zorluk yaşar hocam.
Revaçta olan kelimeleri kullanıp malum kitleye uygun olmadığım için dışlanmıştım ben. Şu anda bile samimi arkadaşlarım yok. Sınıfta iki kişi var, onlarla da çok samimi değilim. Bu durumdan şikayetim yok.
 
Revaçta olan kelimeleri kullanıp malum kitleye uygun olmadığım için dışlanmıştım ben. Şu anda bile samimi arkadaşlarım yok. Sınıfta iki kişi var, onlarla da çok samimi değilim. Bu durumdan şikayetim yok.

Tek başına da nereye kadar. Bir süre sonra sıkılıyor insan. :/
 
Boş ver be kanka. Zaten bizim gibiler hep dışlanır. Takmamaya çalış. Farklı hobiler edinmeye çalış.

Onlar yüzünden bilgisayarım kötü olmasına rağmen zevk almayı düşündüğüm oyunları aldım da tek başına olunca en fazla 2 saat oynayabiliyorsun.
 
Revaçta olan kelimeleri kullanıp malum kitleye uygun olmadığım için dışlanmıştım ben. Şu anda bile samimi arkadaşlarım yok. Sınıfta iki kişi var, onlarla da çok samimi değilim. Bu durumdan şikayetim yok.
Bendede aldatılma olayı çok oldu onların peşinden gitmediğimden beri arkadaşım var ve beni kolluyor, nereye gitseler bensiz gitmiyorlar bu tür arkadaşlar çok önemli onlar olmadanda arkadaş edinmeyi doğru bulmuyorum ve güvenme konusunda şöyle akraba ve ortamları.
 
Hocam ben ortaokulda arkadaşlık konusunda zirveyi yaşamıştım ve canımı emanet edeceğim insanları hepsi bir anda direk ayrıldılar okuldan bir ben kaldım. Ben ortaokuldaki arkadaşlarımla hala görüşürüm fakat 9 ve 10. sınıfta baya sıkıntı yaşamıştım. Ben o arkadaşlarımla takılırken tandığım pek insan olmadığından az buçuk tanıdığım bir kaç kişi de birbirleriyle takılıyorlardı. Hal böyle olunca ben aralarına girmeye çalıştım tanımadığım insanlar çok olduğu için ve arka planda kaldım tahmin edebileceğin gibi.

Bir de ilkokuldan tanıdığım 8 senelik arkadaşım da o grupta ama o durumu anlatmak için 30dk yazmam gerekir o yüzden önemli değil ama onunla bile konuşmuyorum bana yaptığı yanlışlar yüzünden. Bir süre sıkıntıya girdim aralarında bir şey ifade etmiyorum herhangi konuşmaya girmeye çalışıyorum takmıyorlar falan. Kafayı bozdum bunların arasına giricem diye. Bu çabam yüzünden sürekli konuştuğum diğer sınıf arkadaşlarımı takmayıp hep onların yanına gidiyordum. Sonra saldım kendimi ordan o uyuz gruptan kurtarmaya çalıştım insanları çünkü sağlıklı değildi gerçekten. Böyle böyle ayrı bir grubumuz olmuş önceden gözüne bile bakmadığım kavga ettiğim ve hor gördüğüm kişiler çok yakın arkadaşlarım haline gelmiş. Senin imkanların nasıl veya daha önceden sahip olduğun arkadaşların var mı bilemiyorum maalesef ama benim şahsen durumum böyle. Millet lise vakti en iyi dönemindir diye gezinirken ben bundan mahrum kaldım.

Ve istenmediğin yerde durdukça daha çok istenmiyorsun bunu öğrendim. Senin verdiğin değerin karşılığını sana veremezse 10 senelik arkadaşınla bile kes konuşmayı çünkü değmez. Kaybettikleri kişi sensin seni çok tanımıyorum ama iyi biri olduğunu düşünebiliyorum. Kendini depresyona sokacak olsa bile ver yalnızlığa. Çok da kötü olmadığını ve dert edecek bir şeyin olmadığını görürsün. Bu sayede benim yazabileceğim çok insan olsa bile bazen yalnız kalmayı tercih bile ediyorum. Daha sonra bir ortam olur eskiden konuştuğun bir kaç kişi olur onlara yazarsın veya takılırsın kendi kafana göre. Çok dert etmene gerek yok geçtim o dönemlerden ve bu tip şeylerde aşırı duygusal ve biraz da kırılgan bir insanım. :)
 
Bende de aldatılma olayı çok oldu onların peşinden gitmediğimden beri arkadaşım var ve beni kolluyor, nereye gitseler bensiz gitmiyorlar bu tür arkadaşlar çok önemli onlar olmadanda arkadaş edinmeyi doğru bulmuyorum ve güvenme konusunda şöyle akraba ve ortamları.

Bende arkadaş edinemiyorum. En büyük problem de bu diyebilirim.

Hocam ben ortaokulda arkadaşlık konusunda zirveyi yaşamıştım ve canımı emanet edeceğim insanları hepsi bir anda direk ayrıldılar okuldan bir ben kaldım. Ben ortaokuldaki arkadaşlarımla hala görüşürüm fakat 9 ve 10. sınıfta bayağı sıkıntı yaşamıştım. Ben o arkadaşlarımla takılırken tandığım pek insan olmadığından az buçuk tanıdığım birkaç kişi de birbirleriyle takılıyorlardı. Hal böyle olunca ben aralarına girmeye çalıştım tanımadığım insanlar çok olduğu için ve arka planda kaldım tahmin edebileceğin gibi.

Bir de ilkokuldan tanıdığım 8 senelik arkadaşım da o grupta ama o durumu anlatmak için 30dk yazmam gerekir o yüzden önemli değil ama onunla bile konuşmuyorum bana yaptığı yanlışlar yüzünden. Bir süre sıkıntıya girdim aralarında bir şey ifade etmiyorum herhangi konuşmaya girmeye çalışıyorum takmıyorlar falan. Kafayı bozdum bunların arasına giricem diye. Bu çabam yüzünden sürekli konuştuğum diğer sınıf arkadaşlarımı takmayıp hep onların yanına gidiyordum. Sonra saldım kendimi oradan o uyuz gruptan kurtarmaya çalıştım insanları çünkü sağlıklı değildi gerçekten. Böyle böyle ayrı bir grubumuz olmuş önceden gözüne bile bakmadığım kavga ettiğim ve hor gördüğüm kişiler çok yakın arkadaşlarım haline gelmiş. Senin imkanların nasıl veya daha önceden sahip olduğun arkadaşların var mı bilemiyorum maalesef ama benim şahsen durumum böyle. Millet lise vakti en iyi dönemindir diye gezinirken ben bundan mahrum kaldım.

Ve istenmediğin yerde durdukça daha çok istenmiyorsun bunu öğrendim. Senin verdiğin değerin karşılığını sana veremezse 10 senelik arkadaşınla bile kes konuşmayı çünkü değmez. Kaybettikleri kişi sensin seni çok tanımıyorum ama iyi biri olduğunu düşünebiliyorum. Kendini depresyona sokacak olsa bile ver yalnızlığa. Çok da kötü olmadığını ve dert edecek bir şeyin olmadığını görürsün. Bu sayede benim yazabileceğim çok insan olsa bile bazen yalnız kalmayı tercih bile ediyorum. Daha sonra bir ortam olur eskiden konuştuğun birkaç kişi olur onlara yazarsın veya takılırsın kendi kafana göre. Çok dert etmene gerek yok geçtim o dönemlerden ve bu tip şeylerde aşırı duygusal ve biraz da kırılgan bir insanım. :)

Teşekkür ederim. Dediğiniz gibi istenmediğim yerde durmanın alemi yok o zaman. :D çağırmadıkları sürece gitmeyeyim yanlarına. İllaki bir gün neden gelmiyorsun derler diye umuyorum.
 
Bende arkadaş edinemiyorum. En büyük problem de bu diyebilirim.

Teşekkür ederim. Dediğiniz gibi istenmediğim yerde durmanın alemi yok o zaman. :D çağırmadıkları sürece gitmeyeyim yanlarına. İllaki bir gün neden gelmiyorsun derler diye umuyorum.

Hocam ümidini kırmak istemem de çok bel bağlama bence ona. Senin dediğin seni tercih ettiği adamdan 6-7 sene sonra bir kazık yediğinde anca kaybettiği şeyin farkına varır ve bu 6-7 seneyle bile kalmayıp daha uzun sürebilir. Sınıfından başka kişilerle konuş varsa tanıdığın başka sınıfta biri onlarla muhabbet et en kötü ortak arkadaşın ortamına kayna. Seni kendini yakın hissettiğin ortamdan daha çok dışlayamazlar bu yüzden dert etme bence. İyi bak kendine.
 

Geri
Yukarı