lşık
Decapat
- Katılım
- 15 Kasım 2021
- Mesajlar
- 47
Hayatımda oynadığım gerçekten en özel oyunlardan bir tanesi oldu The Last of Us Part II. Kötü bulduğum tarafları olmasına rağmen böyle diyebilmek garibime gidiyor. TLOU 2 gerçekten farklı bir deneyimdi.
En önemli kısmı olan hikayesini sona bıraktım, öncelikle oyunun diğer kısımlarına değineceğim.
--
Oyun teknik anlamda gerçekten bir başyapıt. Animasyonların kalitesi, oynanışın akıcılığı, grafik detayları ve kalitesi gerçekten ağzımı açık bıraktı. Bambaşka bir deneyimdi.
Her ne kadar oyunun görselliği çok başarılı olsa da bu benim için her zaman bir artı olmadı. Öldürme efektleri o kadar gerçekçi ki bazı sahnelerde gerçekten çok rahatsız oldum
Ayrıca oyundaki atmosferler o kadar iyi ki oyunun içindeymişsin hissini sonuna kadar yaşatıyor.
Sadece görsel olarak değil işitsel olarak da mükemmel bir iş söz konusu. Oyundaki ses efektleri vs. çok gerçekçi. Ayrıca Türkçe dublaj da çok kaliteli olmuş, çok hoşuma gitti.
---
Şimdi ise asıl olaya yani hikayeye geçebilirim. Öncelikle hikayeyi gerçekten beğenmedim.
Joel gibi "baba" bir karakterin sonunun böyle ucuz olmaması gerekiyordu. Çok erken ve basit bir ölüm böyle bir karakter için hoş olmamış şahsen. Ayrıca Joel ve Ellie ilişkisini daha detaylı, derinlemesine görmeliydik. Evet, oyunda flashbacklerle bunları görüyoruz ara sıra fakat ben pek yeterli olduğunu düşünmüyorum.
Bu oyunda Ellie ile Joel arasındaki ilişki ilk oyuna göre ilerlemiş durumda ve bu durumun getirdiği birkaç olumsuzluk var ki Ellie Joel'a dargın. Aralarında tatlı bir ergen kız-baba ilişkisi var. Oyun içinde bu ikili ilişkinin detaylarını daha derinlemesine görmek isterdim ben.
Hikayenin asıl sevmediğim kısmı ise Abby karakteri ile başlıyor.
Abby Joel'u öldürmekte kendince sonuna kadar haklı ve buna bir şey demiyorum. Benim asıl sinirimi bozan ve oyundan soğutan şey ise Abby ile 10-12 saat boyunca oynamamız. Gerçekten nefret ettim Abby ile oynamaktan. Yahu zaten Abby benim için nefret edilesi bir insan, bir de bana Abby ile oynadığım 10 saatlik süre boyunca Abby ve çevresini tatlı göstermeye çalışması, aşk hayatından bahsetmesi vs. hiç hoşuma gitmedi, çok sıktı.
Tamam, oyun burda empati yapmamızı sağlayıp hikaye anlatımını üst seviyelere çekmek istiyor. Aslında duygulardan bağımsız konuşursak evet güzel de bir yöntem, hikaye anlatımını bayağı bir zenginleştiriyor ve derinleştiriyor buna hiçbir lafım yok. Zaten hikayenin kendisi değil ama hikaye sunumunun gerçekten muhteşem olduğunu düşünüyorum.
Ama bu hikaye Joel ve Ellie'nin hikayesi olarak kalmalıydı. Abby ve çevresi oyunda hiç bulunmasın demiyorum ama illa bize o karakterler anlatılacaksa da daha minimal anlatımlarla anlatılıp hikaye akışı daha güzel bir şekilde tasarlanabilirdi.
Oyun belki burada dediğim gibi empati yapmamızı istedi falan ama ben burada bu denli bir empatiye pek gerek olmadığını ve Joel'un da Ellie'yi kurtararak doğru bir hareket yaptığını düşünüyorum. Çünkü dünya gerçekten kötü bir duruma gelmiş ve ortalık birbiriyle çatışan insanlarla dolu. Böyle bir ortamda bu ilaç ne kadar doğru kullanılırdı, ne kadar amacına hizmet ederdi büyük tartışma konusu.
Ayrıca o zamana kadar ne Joel ne de Ellie bu işlemin Ellie'yi öldüreceğini bilmiyordu. Belki önceden bilinseydi Joel ve Ellie arasında daha mesafeli bir ilişki olurdu, Joel böyle Ellie'yi kurtarma sorumluluğu hissetmezdi. Şu anki ilişkileri isebaba kız ilişkisinden farklı değil.
Bütün bunları bir tarafa bırakırsak, oyun bitene kadar hala daha içimde hikayenin güzel olması için beklenti vardı. O da Abby'nin ölmesinden geçiyordu.
Yani o kadar yol tepip, o kadar çatışıp, o kadar ölümden döndüğümüz şu maceranın sonunda o epik dövüşte Abby'yi öldürmemek o kadar koydu ki. Bütün bir yolu boşa gelmiş gibi hissetim.
Evet, aslında Abby'nin de bakması gereken bir çocuk var yanında ve belki de Abby'yi öldürmek büyük bir canilik olacak. Buraya kadar tamam ama sadece Abby'yi öldürmek mi Ellie'yi canavar yapacaktı bu oyunda? O raddeye gelene kadar Ellie zaten bir ölüm makinesine dönüşmüştü, bir caniden farkı kalmamıştı zaten. Orada doğru olan bence Abby'yi öldürmekti. İşte o zaman bu amansız intikam hikayesi tam bir intikam hikayesi olurdu.
---
Hikayeye dair en sevdiğim bölümler şüphesiz flashback sahneleri oldu. Başta da dediğim gibi keşke sayısı daha fazla olsaymış. Özellikle Joel'un şansım olsa bir daha yapardım dediği sahne benim için çok özeldir.
-----
Yani kısacası hikaye olarak beklentimi o kadar karşılamadı ki yer yer baya nefret ettim oyundan. Ama sadece hikayesi yüzünden de teknik olarak bu kadar kaliteli, gelişmiş bir oyuna haksızlık yapmak istemiyorum ve puanı yüksek veriyorum.
Bu kadar sövüp sayıp bu puanı vermek çok garip hissettiriyor
Puanım: 8.5/10
En önemli kısmı olan hikayesini sona bıraktım, öncelikle oyunun diğer kısımlarına değineceğim.
--
Oyun teknik anlamda gerçekten bir başyapıt. Animasyonların kalitesi, oynanışın akıcılığı, grafik detayları ve kalitesi gerçekten ağzımı açık bıraktı. Bambaşka bir deneyimdi.
Her ne kadar oyunun görselliği çok başarılı olsa da bu benim için her zaman bir artı olmadı. Öldürme efektleri o kadar gerçekçi ki bazı sahnelerde gerçekten çok rahatsız oldum
Ayrıca oyundaki atmosferler o kadar iyi ki oyunun içindeymişsin hissini sonuna kadar yaşatıyor.
Sadece görsel olarak değil işitsel olarak da mükemmel bir iş söz konusu. Oyundaki ses efektleri vs. çok gerçekçi. Ayrıca Türkçe dublaj da çok kaliteli olmuş, çok hoşuma gitti.
---
Şimdi ise asıl olaya yani hikayeye geçebilirim. Öncelikle hikayeyi gerçekten beğenmedim.
Joel gibi "baba" bir karakterin sonunun böyle ucuz olmaması gerekiyordu. Çok erken ve basit bir ölüm böyle bir karakter için hoş olmamış şahsen. Ayrıca Joel ve Ellie ilişkisini daha detaylı, derinlemesine görmeliydik. Evet, oyunda flashbacklerle bunları görüyoruz ara sıra fakat ben pek yeterli olduğunu düşünmüyorum.
Bu oyunda Ellie ile Joel arasındaki ilişki ilk oyuna göre ilerlemiş durumda ve bu durumun getirdiği birkaç olumsuzluk var ki Ellie Joel'a dargın. Aralarında tatlı bir ergen kız-baba ilişkisi var. Oyun içinde bu ikili ilişkinin detaylarını daha derinlemesine görmek isterdim ben.
Hikayenin asıl sevmediğim kısmı ise Abby karakteri ile başlıyor.
Abby Joel'u öldürmekte kendince sonuna kadar haklı ve buna bir şey demiyorum. Benim asıl sinirimi bozan ve oyundan soğutan şey ise Abby ile 10-12 saat boyunca oynamamız. Gerçekten nefret ettim Abby ile oynamaktan. Yahu zaten Abby benim için nefret edilesi bir insan, bir de bana Abby ile oynadığım 10 saatlik süre boyunca Abby ve çevresini tatlı göstermeye çalışması, aşk hayatından bahsetmesi vs. hiç hoşuma gitmedi, çok sıktı.
Tamam, oyun burda empati yapmamızı sağlayıp hikaye anlatımını üst seviyelere çekmek istiyor. Aslında duygulardan bağımsız konuşursak evet güzel de bir yöntem, hikaye anlatımını bayağı bir zenginleştiriyor ve derinleştiriyor buna hiçbir lafım yok. Zaten hikayenin kendisi değil ama hikaye sunumunun gerçekten muhteşem olduğunu düşünüyorum.
Ama bu hikaye Joel ve Ellie'nin hikayesi olarak kalmalıydı. Abby ve çevresi oyunda hiç bulunmasın demiyorum ama illa bize o karakterler anlatılacaksa da daha minimal anlatımlarla anlatılıp hikaye akışı daha güzel bir şekilde tasarlanabilirdi.
Oyun belki burada dediğim gibi empati yapmamızı istedi falan ama ben burada bu denli bir empatiye pek gerek olmadığını ve Joel'un da Ellie'yi kurtararak doğru bir hareket yaptığını düşünüyorum. Çünkü dünya gerçekten kötü bir duruma gelmiş ve ortalık birbiriyle çatışan insanlarla dolu. Böyle bir ortamda bu ilaç ne kadar doğru kullanılırdı, ne kadar amacına hizmet ederdi büyük tartışma konusu.
Ayrıca o zamana kadar ne Joel ne de Ellie bu işlemin Ellie'yi öldüreceğini bilmiyordu. Belki önceden bilinseydi Joel ve Ellie arasında daha mesafeli bir ilişki olurdu, Joel böyle Ellie'yi kurtarma sorumluluğu hissetmezdi. Şu anki ilişkileri isebaba kız ilişkisinden farklı değil.
Bütün bunları bir tarafa bırakırsak, oyun bitene kadar hala daha içimde hikayenin güzel olması için beklenti vardı. O da Abby'nin ölmesinden geçiyordu.
Yani o kadar yol tepip, o kadar çatışıp, o kadar ölümden döndüğümüz şu maceranın sonunda o epik dövüşte Abby'yi öldürmemek o kadar koydu ki. Bütün bir yolu boşa gelmiş gibi hissetim.
Evet, aslında Abby'nin de bakması gereken bir çocuk var yanında ve belki de Abby'yi öldürmek büyük bir canilik olacak. Buraya kadar tamam ama sadece Abby'yi öldürmek mi Ellie'yi canavar yapacaktı bu oyunda? O raddeye gelene kadar Ellie zaten bir ölüm makinesine dönüşmüştü, bir caniden farkı kalmamıştı zaten. Orada doğru olan bence Abby'yi öldürmekti. İşte o zaman bu amansız intikam hikayesi tam bir intikam hikayesi olurdu.
---
Hikayeye dair en sevdiğim bölümler şüphesiz flashback sahneleri oldu. Başta da dediğim gibi keşke sayısı daha fazla olsaymış. Özellikle Joel'un şansım olsa bir daha yapardım dediği sahne benim için çok özeldir.
-----
Yani kısacası hikaye olarak beklentimi o kadar karşılamadı ki yer yer baya nefret ettim oyundan. Ama sadece hikayesi yüzünden de teknik olarak bu kadar kaliteli, gelişmiş bir oyuna haksızlık yapmak istemiyorum ve puanı yüksek veriyorum.
Bu kadar sövüp sayıp bu puanı vermek çok garip hissettiriyor
Puanım: 8.5/10
