Yalnız kalmaktan yorulmak

Kimse size karışamaz olduğunuz gibi olursunuz ben büyüyünce yalnız yaşama taraftariyim mesela.

Yok hocam başkaları olsa da karışmaz size ya. Yalnızlık bir süre sonra adamı boğuyor.

Bulmuşsun güzelim yalnızlığı, derdin varmış gibi anlatıyorsun. Yalnızlık iyidir, güzeldir, benzersizdir. K
20 yaşındayım şu ana kadar ne kadar arkadaşım olduysa kendimi yine yalnız hissettim. Ben mi arkadaş seçemiyorum anlamış değilim. Nihayet bu sene üniversiteyi kazandım yazılım mühendisliğine başlıyorum yarın. Umarım karşıma iyi birileri çıkar diye umuyorum. Çıkmazsa da kendi sessizliğimle takılırım artık. Hiç kimseyle anlaşamam diye özel yurtta tek kişilik odaya geçtim. Siz düşünün gerisini.

İmseye ihtiyacın yok, zaten insanlar kendi çıkarına bakar. Arkadaş olmaya çalışan olursa uzak dur, bu devirde başına ne geleceğini tahmin dahi edemezsin.
Hocam şu yalnızlık güzellemesini bırakın be :D gerçekten yaşayıp kimse sevmez yalnızlığı.
Hocam ben de arkadaşlar içinde kendimi yalnız hissediyordum. Şimdi o arkadaşların içinde de değilim.
 
21 yaşındayım. Bir türlü istediğim ortamı kuramamaktan, düzenli görüşebileceğim arkadaşlar bulamamaktan yoruldum. Hem de çok yoruldum. Üniversiteye gidince bir şeyler düzelir diyordum ama yok düzelmedi. Geldiğim şehirde de yalnızım şimdi de yalnızım. Ben cidden kafayı sıyıracağım. Geldiğim şehirde ailem vardı artık o da yok. Tamamen yalnızım. Ben bıktım bu yalnızlıktan. Sorunum ne neden böyle oluyor anlamış değilim. Ne sevenim ne sevdiğim var hani desem en azından sevgilim var diye. Ama o da yok. Ben sadece kafayı sıyırdım sanırsam. Delirmemek elde değil ben çok yoruldum bu yalnızlıktan. Bir türlü kurtulamıyorum bundan. Ben artık yalnız olmak istemedikçe daha da yalnızlaşıyorum. Keşke lise 2ye dönebilsem en son o zaman yalnız değildim. Delireceğim artık neden buraya yazdım bilmiyorum.
Ben de lise 2'ye gidiyorum, keşke orta sona pandemi öncesine geri dönebilsem diyorum. Herhalde sizde de geçmiş özlemi var. Benden size bir tavsiye geçmişe düşünerek yaşamayın. Yarın bir gün bu zamanlarımıza da özlemle bakmak zorunda kalır bu şekilde büyür gideriz. Bazı insanların arkadaşları olmaz be abicim. Çok kafaya takmamak lazım. Mesela kendimden örnek vereceğim. Ben 1 aydır okulda arkadaş yapamadım, gidip geliyorum. "Pen spin" diye bir şey var kalem falan aldım okulda baya çalışıyorum. Artık alıştım ben, umarım sen de alışırsın.
 
Ben de lise 2'ye gidiyorum, keşke orta sona pandemi öncesine geri dönebilsem diyorum. Herhalde sizde de geçmiş özlemi var. Benden size bir tavsiye geçmişe düşünerek yaşamayın. Yarın bir gün bu zamanlarımıza da özlemle bakmak zorunda kalır bu şekilde büyür gideriz. Bazı insanların arkadaşları olmaz be abicim. Çok kafaya takmamak lazım. Mesela kendimden örnek vereceğim. Ben 1 aydır okulda arkadaş yapamadım, gidip geliyorum. "pen spin" diye bir şey var kalem falan aldım okulda bayağı çalışıyorum. Artık alıştım ben, umarım sen de alışırsın.

Senin yaşındayken harika bir ortamım vardı benim. 6-7 kişilik hepimizin samimi olduğu lise ortamı, yaklaşık 10 kişilik deli gibi eğlendiğim mahalle ortamı ve birkaç tane yakın kız arkadaş. Kusursuz zamanlardı özlemeden edemiyor insan. Şu an da tek başımayım kimsem yok ve yalnızlıktan kafayı yemek üzereyim. Bilmiyorum sonum ne olacak ama üniversitede de yalnız kalırsam deliririm sanırsam.
 
Hocam sagopanın bir sözü vardır 'yalnızlık ömür boyu zorunlu ders' der sagopa abimiz. Yani sen ne kadar arkadaş edinsende insanoğlu bu bir gün yine yalnız kalacaksın hatta gün gelecek insanlar başına bela olacak ve bunu kendin isteyeceksin, güven bana. Sana önerim eğer ateist v.s değilsen Allah'a yönel derdini ona anlat. Bir süre sonra her şeyi kavrıyorsun zaten. Umarım yolunu bulursun başarılar dilerim dostum..
 
Benim hiç öyle bile ortamım olmadı, ama inanın girmek istemediğimden. Fazla insan fazla problem demektir. Zamanla bulursun dostum az kişi ama öz kitle onlar yeter de artar sana.Yanlız olduğunu düşünürsen daha kötü hissedersin, madem yanlızsın aç bi chill şarkı keyfini çıkar :) Efkar açınca yaramıyor, bari yanlızlık işe yarasın chill chill takıl
 
"İnsan yanında biri olmazsa delirir . Kim olduğu hiç önemli değil ,yeter ki yanında olsun . Sana bir şey diyim mi ? İnsan çok uzun süre yalnız kaldı mı hastalanır, yalnızlıktan hastalanır."

Sizin durumunuzu en iyi özetleyen söz olabilir. Arkadaş edinmeye çalışın, discord sunucularında takılın, üniversiteye gidiyorsunuz galiba arada sınıf arkadaşlarınıza selam verin. Zamanla açılırsınız diye umut ediyorum. Ya da kitaplarla dost olmayı deneyebilirsiniz tabii seviyorsanız.
 
Senin yaşındayken harika bir ortamım vardı benim. 6-7 kişilik hepimizin samimi olduğu lise ortamı, yaklaşık 10 kişilik deli gibi eğlendiğim mahalle ortamı ve birkaç tane yakın kız arkadaş. Kusursuz zamanlardı özlemeden edemiyor insan. Şu an da tek başımayım kimsem yok ve yalnızlıktan kafayı yemek üzereyim. Bilmiyorum sonum ne olacak ama üniversitede de yalnız kalırsam deliririm sanırsam.
Herhalde sorun bende çünkü etrafımdaki insanlar hep mutlular, boş espriler yapıyorlar, hiç ciddi değiller ve hayatı pek düşünmüyorlar. Dandik bir liseye gittiğim için bu durumu yaşadığımı düşünüyorum.(en azından benim gibi insanlar yok) O yüzden kendime arkadaş da yapamadım. Ama en azından bu şekilde mutlu olmaya çalışıyorum. Çok kafa yormuyorum.
 
Siz nasıl insanlarsınız nasıl yok düzenli arkadaşınız kaç yaşına gelmişsin sevgilin olmamış sorun sizde kendi yüzünüzden arkadaşınız yok artık olgunlaş karış insanların arasına asosyal olma liseye gidiyorum sevgilim var arkadaşlarım var neredeyse tüm sınıfları tanıyorum sorun sizde.
Akrabanda mı yok kuzenin falan git takıl ben kuzenlerler offf.
 
Siz nasıl insanlarsınız nasıl yok düzenli arkadaşınız kaç yaşına gelmişsin sevgilin olmamış sorun sizde kendi yüzünüzden arkadaşınız yok artık olgunlaş karış insanların arasına asosyal olma liseye gidiyorum sevgilim var arkadaşlarım var neredeyse tüm sınıfları tanıyorum sorun sizde.
İnsanlar bazen psikolojik rahatsızlıkları yüzünden bazen kişilikleri yüzünden arkadaş bulamayabilir. Bu çok normal bir durum. Anormal gibi karşılamayın biraz kaba oluyor.
 

Geri
Yukarı