14 yaşındayım. Şu aralar büyük sorunlar oluyor. Söylemek istemiyorum. Cidden yoruldum. Öğretmenim çok mutsuz gözüküyorsun dedi. Biri ile mi alakalı dedi. Hiç derse katılmıyorsun falan dedi. Yok bir şeyim dedim. Hocaya bir şey söylemediğime rağmen hocayı kızdırmış mıyımdır acaba diyorum. Her şeyi kafama takmaya başladım. Şu aralar sorunlar oluyor. Yoruldum artık. Sınavlar da yaklaşıyor. Korkuyorum. Okulda hep dışlanıyorum. Erkekler hep pis kızların peşinde. Ben de kızım. Bizim sınıftaki hiçbir kız sağlam değil. Hepsi arkamdan laf atıyor. Konuştuğum bazı erkeklerde var ama pek kafa dengi değiller. Hep dışlanıyorum o yüzden. Nasıl rahatlayabilirim? Bu arada bana bir sorunun mu var diyen hocayı çok seviyorum. O yüzden kafama taktım sanırım. Çok iyi bir hoca. Çocukları çok iyi anlıyor.
Yani şimdi ben senin kimi tanıdığınızı bilmediğim için isim veremeyeceğim. Okulundan arkadaşın varsa onunla konuşabilirsin. Benim dertleştiğim tek bir arkadaşım var o bana yetiyor.
Discord verebilirsiniz.
Psikoloğa gidin bence. Ya da ailenize anlatın dertleri.
Ek olarak bu tip birikmeler konuşmadığınız için oluyor. Bir depo gibi düşünebilirsiniz. Her kötü şey olduğunda içinize atınca bir süre sonra patlar bu depo. Yakın arkadaşınız var ise onla konuşmanız lazım. Yoksa geçmiyor bu.
Okudum da. Benimde tanıdığım bir kız vardı oda kimseyle arkadaş fln değildi. Sonra birgün merhaba yazdım. Öyle ilerledik işte. Sende birisine yaz.Yazdığımı iyi okuyun. O yüzden içim dolu zaten.
Okudum da. Benim de tanıdığım bir kız vardı oda kimseyle arkadaş falan değildi. Sonra bir gün merhaba yazdım. Öyle ilerledik işte. Sende birisine yaz.
Utangaç bir insanım zaten. Ama yazımı iyi okuyun. Arkadaşım yok.
Bu sitenin çalışmasını sağlamak için gerekli çerezleri ve deneyiminizi iyileştirmek için isteğe bağlı çerezleri kullanıyoruz.