bayalpaslan08
Decapat
Geçtiğimiz saatlerde toplu taşımada çok rahatsız edici bir olay yaşadım ve bu olayın etkileri hala üzerimde. İstanbul'da bir yerden başka bir yere gitmek üzere Marmara'ya bindim. Yolculuk sırasında, birkaç durak önce yanıma oturan bir adam bana hızlı trenler hakkında sorular sordu. Sorularına cevap verdim ve daha sonra bu kişi karşımdaki koltuğa geçti. Yolculuğun sonlarına doğru, duraklardan birine geldiğimizde, tren durduğunda kapılar açıldı.
O sırada tam kapılar kapanmak üzereyken, adam birden telefonumu elimden kaptı ve hızla trenden dışarı kaçtı. Bu beklenmedik olay karşısında büyük bir şok yaşadım ancak refleks olarak yerimden fırlayıp peşinden koştum. Kapılar kapanmak üzereydi; ancak son anda kapıları ittirip açmayı başardım ve dışarı çıkıp hırsızı yakaladım. Yakaladığımda ona telefonu vermesini söyledim ve o da bana telefonu geri verdi, özür diledi ve elimi sıktı. Öfkemi kontrol edemedim ve ona çok sert ve küfürlü bir şekilde çıkıştım. Ardından hırsız int*har etmeyi düşündüğünü söyledi ama ben bu sözlere inanmadım ve ona çok daha sert ve küfürlü bir tepki gösterdim. Sonunda adamı kovdum küfürle ve o da hızla oradan uzaklaştı. Olaydan hemen sonra durakta biraz bekledim ve o sırada başka biriyle tanışıp sakinleşmeye çalıştım. Biraz sohbet ettikten sonra güvenliğin yanına gidip kamera kayıtlarını almak istedim ama güvenlik görevlileri kayıtları vermeyi reddetti.
Bu durum üzerine babamla konuştum ve karakola gitmeyi düşündüğümü söyledim. Ancak babam, başıma daha fazla iş açmamak için gitmememi tavsiye etti ve bir şekilde beni ikna etti. Bu olay sonrasında, hala büyük bir öfke ve korku hissediyorum. Olayın üzerinden saatler geçmesine rağmen düşündükçe hala sinirleniyor ve korkuyorum. Sürekli 'daha dikkatli olmalıydım' ve 'adamı dövseydim' gibi düşünceler aklımdan çıkmıyor. Fiziksel olarak bir belirtim yok ama bu olaydan sonra dışarı çıkmaktan ve toplu taşıma araçlarını kullanmaktan korkuyorum. Bu yaşadıklarımın travma sonrası stres bozukluğu belirtileri olup olmadığını merak ediyorum ve bu konuda daha fazla bilgi ve destek almak istiyorum. Düşünceleriniz neler gençlik? Henüz 17 yaşındayım.
O sırada tam kapılar kapanmak üzereyken, adam birden telefonumu elimden kaptı ve hızla trenden dışarı kaçtı. Bu beklenmedik olay karşısında büyük bir şok yaşadım ancak refleks olarak yerimden fırlayıp peşinden koştum. Kapılar kapanmak üzereydi; ancak son anda kapıları ittirip açmayı başardım ve dışarı çıkıp hırsızı yakaladım. Yakaladığımda ona telefonu vermesini söyledim ve o da bana telefonu geri verdi, özür diledi ve elimi sıktı. Öfkemi kontrol edemedim ve ona çok sert ve küfürlü bir şekilde çıkıştım. Ardından hırsız int*har etmeyi düşündüğünü söyledi ama ben bu sözlere inanmadım ve ona çok daha sert ve küfürlü bir tepki gösterdim. Sonunda adamı kovdum küfürle ve o da hızla oradan uzaklaştı. Olaydan hemen sonra durakta biraz bekledim ve o sırada başka biriyle tanışıp sakinleşmeye çalıştım. Biraz sohbet ettikten sonra güvenliğin yanına gidip kamera kayıtlarını almak istedim ama güvenlik görevlileri kayıtları vermeyi reddetti.
Bu durum üzerine babamla konuştum ve karakola gitmeyi düşündüğümü söyledim. Ancak babam, başıma daha fazla iş açmamak için gitmememi tavsiye etti ve bir şekilde beni ikna etti. Bu olay sonrasında, hala büyük bir öfke ve korku hissediyorum. Olayın üzerinden saatler geçmesine rağmen düşündükçe hala sinirleniyor ve korkuyorum. Sürekli 'daha dikkatli olmalıydım' ve 'adamı dövseydim' gibi düşünceler aklımdan çıkmıyor. Fiziksel olarak bir belirtim yok ama bu olaydan sonra dışarı çıkmaktan ve toplu taşıma araçlarını kullanmaktan korkuyorum. Bu yaşadıklarımın travma sonrası stres bozukluğu belirtileri olup olmadığını merak ediyorum ve bu konuda daha fazla bilgi ve destek almak istiyorum. Düşünceleriniz neler gençlik? Henüz 17 yaşındayım.
Son düzenleyen: Moderatör:
