Özellikle ilk 3 Stalker oyunu herkese gidecek oyunlar değil. Post apokaliptik ortamda hayatta kalma deneyimini en gerçekçi sunmayı hedefleyen oyunlar bunlar. Stalker 2'de de ilk Stalker oyunları kadar olmasa da bu simülasyon yanı var. Stalker 2'nin talihsizliği şu, yeni nesil oyuncuların hepsi bu oyunları "Metro" sanarak giriyor. Hele Metro Exodus'un Stalker oyunlarından esinlendiği haberini görenler bir Metro göreceğini sanıyor ama öyle değil. Metro serisi ilk oyunuyla romandan uyarlandığı için atmosfer ve hikâyeye odaklanan ve sonraki oyunlarında kitaplardan farklı yol izlese de bunu koruyan bir oyundu. Stalker serisi ise her zaman bir hikâyeye ve sevdalısı için büyük bir lorea sahip olmasına rağmen daha çok oynanışın simülasyon yanıyla öne çıktı. Stalker oyunlarının bu yüzden çok spesifik bir kemik kitlesi var ve hatta topluluk kendi Stalker oyununu mod olarak çıkaracak kadar seviyordu bu seriyi. Stalker 2 yine ilk oyunlara kıyasla genel kesime oynayacak şeyler yapıyor ama yine herkese gitmeyecek bir iş. Üstüne problemli çıkışı da tuzu biberi niteliğinde.
Kısacası, herhangi bir Stalker oyununu Metro ile kıyaslama hatasına düştüyseniz, zaten baştan kaybetmişsinizdir. Hele bir de Stalker 2 için konuşursak, oyunun problemli çıkışı da çok etkili.