Aileye Müslüman Olmadığını Açıklamak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Birçok kimse ''açıklama, zorunda değilsin gibi'' önerilerde bulunmuş. Neysek oyuz. Bence böylesi şeyleri saklamak zorunda değilsin, değiliz. Bu türden konuların hak olduğunun, tercih olduğunun anlaşılması, normalleşmesi için bilinmesi gerekiyor. Sokakta ben ateistim diye gezmeye gerek olmadığı gibi konusu açıldığı durumda da saklamaya gerek yok.

Karşındaki insanların inançlarına gösterdiğin saygıyı, senin de görme hakkın var. Öteki türlü olmadığın bir kişi olarak yaşamaya devam edersin. Ben konusu açıldığı durumda herhangi bir ortamda açıklamaktan çekinmiyorum. Sadece bu da değil, güzel bir kız gelip ''senin burcun neee?'' tarzında sorular sorunca da cevabım ''yok benim burcum'' oluyor. Olmadığın bir şeyi yaşamaktan kötüsü yok, yine de son tercih senin. :)
 
Son düzenleme:
Galiba en iyisi onları kendi küçük dünyalarında ve sorunlarında bırakıp düşüncelerimi anlayacak olgunluğa eriştiklerinde bu konuyu açmak. Teşekkürler dostlar!
Diğer iki kişinin de dediği gibi, açıklamak zorunda değilsin dostum. Eğer vereceği tepkiyi kestirebiliyorsan hiç açıklama.
Olayı onlar beni anlayacak seviyeye gelene kadar erteleyeceğim. Gerçi okuldaki bazı evrime inanmayan öğretmenlere anlatmaya çalışırken “maymunlar niye hala var o zaman?” Diyen biyoloji “Öğretmen” inimin aklını aldığımı öğrenmişler. Durmak yok 😏
 
Burada da gülücükler saçıyorsun canım abim. Keşke hepimiz öğrenebilsek.
Kardeşim ya da abim seni İslama sokmayı deneyeceğim. Bütün merak ettiğin soruları sorabilirsin. En zorlayıcı dil susturan sorular bile olabilir. Ben de bu soruların cevaplarını hep aklımdan düşündüm ve bulamadım. Çünkü ne okudum,ne araştırmıştım. Eee... Sonra Nasser el Qatami diye bir kabe imamı buldum. Çok güzel okuyordu. Aynı zamanda Türkçe altyazıda vardı ve bunun sayesinde gerçekleri öğrendim. Şu an en zorlayıcı soruları bile cevaplayabilirim. İslam çok garip bir din. Sanki... seni teleşdayken huzura erdiren, ya da cevapları gösteren bir hidayet.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Evet, belirli bir süredir müslüman değilim ve artık açıklama zamanının geldiğini düşünüyorum. Ailedeki herkes makul karşılabilecek olgunlukta fakat annem değil. İncitmeden kırmadan aramızı bozmadan nasıl açıklayacağımı bilmiyorum. Ne yapacağım ben?
Aynı durum.
 
Herkes sadece olay anne-baba'dan bitiyor zannediyor. Yazık.


Eğer, doğuda falan yaşıyorsan, hele hele. Ailenin aşiret bağlantıları varsa. Ve aşiret birbirine çok bağlıysa. Sende gidip ben müslüman değilim derlerse bütün aileni vururlar. :D Köyde tüm akrabalarınızı vururlar.

Ama yok öyle aşiret bağlantıların falan yoksa söyleme gitsin. Ne gerek var. Arada bir babanla 2 rekat bayram namazı kıl. Ondan da ölmezsin zaten. 2 Rekat da kılamıyorsan yaşama yani. Hepi topu 5 dakika bir şey.
 
Kardeşim ya da abim seni İslama sokmayı deneyeceğim. Bütün merak ettiğin soruları sorabilirsin. En zorlayıcı dil susturan sorular bile olabilir. Ben de bu soruların cevaplarını hep aklımdan düşündüm ve bulamadım. Çünkü ne okudum,ne araştırmıştım. Eee... Sonra Nasser el Qatami diye bir kabe imamı buldum. Çok güzel okuyordu. Aynı zamanda Türkçe altyazıda vardı ve bunun sayesinde gerçekleri öğrendim. Şu an en zorlayıcı soruları bile cevaplayabilirim. İslam çok garip bir din. Sanki... seni teleşdayken huzura erdiren, ya da cevapları gösteren bir hidayet.
İslama "sokulmaz". İslam "öğretilir".
 
Uluorta her yerde müslümanlığını dile getirenlere nasıl bakıyorsam inançsızlığını göstermek isteyenlere de aynı gözle bakıyorum. Şimdi yaşadığın dini karmaşa neticesinde ailene bir açıklama yapman durumunda ilerde gençlik hatası deyip pişman olduğunda gururlu biriysen ailene söylediğin o açıklama yüzünden belki tövbe kapısını kendi kendine kapatmış olacaksın. Ailenin inançsız olduğuna şüphe duyması mı daha kötüdür yoksa inancının ailen tarafından bir öyle bir böyle dengesiz görünmesi mi daha kötüdür?
 
Son düzenleme:
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Geri
Yukarı