Kubilay Ertekin
Hectopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Müzisyen
Merhaba arkadaşlar,
5 sene önce kız arkadaşımın vefatıyla beraber sigaraya başladım, kritik bir şekilde günde 2 paket ile başladım ve şu an erken kalkmama göre günde 4 pakete kadar çıkabiliyor, her sabah uyandığımda nefes alamıyorum, tüm günümü ciğerlerimin hırıltısıyla geçiriyorum, naneli gibi acı diş macunlarıyla dişlerimi fırçalarken dahi kusuyorum, yemek yiyemiyorum.
Her gece bu son paket diyorum son paketimi bitirmeden gözüme uyku girmiyor, sabah kalkınca ilk yarım saatte sigara içmezsem panik ataklarım hemen başlıyor, ki uyanır uyanmaz 4-5 tane içiyorum. Çok aşırı fazla olduğunu biliyorum ancak psikolojik olarak bağımlılıklara aşırı yatkınım, allahtan başka zararlı bir şey kullanmıyorum, merak etmeyin.
Bir diğeri ise tırnak yemek. 11 senedir gitar çalıyorum, ders verdiğim zamanlar da oldu şarkı söylemeyi de seviyorum ancak bu kadar sigarayla konuşabilmek bile imkansız, tırnak konusu ise gitarı penayla çalmıyorum.
Dolayısıyla tırnaklarım derimin hizasında olmalı, normal bir insanın olduğu gibi ancak ben film, dizi izlerken buna da senelerdir yeniliyorum.
Bir diğer şey ise her gün çok fazla kola içiyorum. Ancak bu bağımlılıktan çok oyalanmakla ilgili.
Bir karar verdim, her gece son paketim falan deyip sonra ki gün panik ataklarımı bahane edeceğime, hastanelik olsam dahi umrumda olmayacak, uyanıcam, yarım saat yataktan çıkmayacağım ilk belirtilerle birlikte kendimi duşa atacağım, çıkınca güzel bir kahvaltı edip işe gideceğim, gerekirse paketlerce çekirdek, cips yiyeceğim kilo falan da umrumda değil artık nefes alabilmek istiyorum.
Bu konularda önerilerinize ve psikolojik desteklerinize sandığınızdan daha çok ihtiyacım var, hayal ettiğim meslek şarkı söylemek, sebebi de güzel sanatları bahsettiğim kız arkadaşımı kaybetme konusu yüzünden bırakmış olmam. Yetenek sınavında 1. olmuştum ancak işte dediğim gibi, dolayısıyla bu bağımlılıklar beni, normal bir insanı etkilediğinden daha çok etkiliyor.
Gerçekten yardımcı olmaya çalışan herkese şimdiden o kadar çok teşekkür ederim ki, daha şimdiden bi özgüven sahibi oldum, rahatladım ve yalnız olmadığımı hissettim.
Biraz iç dökmek gibi oldu ancak, buna çok ihtiyacım vardı.
5 sene önce kız arkadaşımın vefatıyla beraber sigaraya başladım, kritik bir şekilde günde 2 paket ile başladım ve şu an erken kalkmama göre günde 4 pakete kadar çıkabiliyor, her sabah uyandığımda nefes alamıyorum, tüm günümü ciğerlerimin hırıltısıyla geçiriyorum, naneli gibi acı diş macunlarıyla dişlerimi fırçalarken dahi kusuyorum, yemek yiyemiyorum.
Her gece bu son paket diyorum son paketimi bitirmeden gözüme uyku girmiyor, sabah kalkınca ilk yarım saatte sigara içmezsem panik ataklarım hemen başlıyor, ki uyanır uyanmaz 4-5 tane içiyorum. Çok aşırı fazla olduğunu biliyorum ancak psikolojik olarak bağımlılıklara aşırı yatkınım, allahtan başka zararlı bir şey kullanmıyorum, merak etmeyin.
Bir diğeri ise tırnak yemek. 11 senedir gitar çalıyorum, ders verdiğim zamanlar da oldu şarkı söylemeyi de seviyorum ancak bu kadar sigarayla konuşabilmek bile imkansız, tırnak konusu ise gitarı penayla çalmıyorum.
Dolayısıyla tırnaklarım derimin hizasında olmalı, normal bir insanın olduğu gibi ancak ben film, dizi izlerken buna da senelerdir yeniliyorum.
Bir diğer şey ise her gün çok fazla kola içiyorum. Ancak bu bağımlılıktan çok oyalanmakla ilgili.
Bir karar verdim, her gece son paketim falan deyip sonra ki gün panik ataklarımı bahane edeceğime, hastanelik olsam dahi umrumda olmayacak, uyanıcam, yarım saat yataktan çıkmayacağım ilk belirtilerle birlikte kendimi duşa atacağım, çıkınca güzel bir kahvaltı edip işe gideceğim, gerekirse paketlerce çekirdek, cips yiyeceğim kilo falan da umrumda değil artık nefes alabilmek istiyorum.
Bu konularda önerilerinize ve psikolojik desteklerinize sandığınızdan daha çok ihtiyacım var, hayal ettiğim meslek şarkı söylemek, sebebi de güzel sanatları bahsettiğim kız arkadaşımı kaybetme konusu yüzünden bırakmış olmam. Yetenek sınavında 1. olmuştum ancak işte dediğim gibi, dolayısıyla bu bağımlılıklar beni, normal bir insanı etkilediğinden daha çok etkiliyor.
Gerçekten yardımcı olmaya çalışan herkese şimdiden o kadar çok teşekkür ederim ki, daha şimdiden bi özgüven sahibi oldum, rahatladım ve yalnız olmadığımı hissettim.
Biraz iç dökmek gibi oldu ancak, buna çok ihtiyacım vardı.
Son düzenleyen: Moderatör:
