.
.
Aynısı bana da bisiklet sürerken olmuştu. Annem çok korkar 3 yıldır düzenli bisiklet sürmeme rağmen hep evin yakınında gez derdi. Ben de hiçbir zaman dinlemezdim tabii. Bir gün yine çıktım baya baya her yere gidiyorum babam da yürüyüşe çıkmıştı, yanından geçtim o da hemen eve git dedi, ben de gittim tabii. Allah'tan babamın iyi gününe denk geldi de anneme söylemedi.8. sınıftayken etütler olurdu okuldan sonra. Bende etüte girmeyip çiğ köfteciye gider çiğ köfte dürüm yaptırırdım. Ve sonra her yeri gezerdim. Bir gün gezerken anneme yakalandım. Gerisini hatırlamıyorum. Hastaneden uyandım her yerim sargı içerisindeydi
Komik değil ama çok güldüm buna. Ben ile babamın başına geleni anlatayım ben de. Araba sürüşü için egzersizler yapıyoruz şu eski klasik kırmızı kamyonetlerle. O gün de arkada hatırı sayılır bir miktarda yük vardı. Neyse her şey iyi giderken bir tane yokuşta kaldım. Ne yaparsam yapayım kaldıramadım aracı. En son işte babam ben geçeyim dedi, ben de tamam dedi. Bilenler bilir eski araçların el frenleri aşırı sert ve iyi tutmuyor, haliyle biz de çekme gereği duymadık indik ikimizde araçtan. Babam kamyonetin ön sol tarafındayken araç kaymaya başladı. (yokuş dedim arkasında da tarla gibi bir şey var düşerse kamyonet pert). Neyse 2-3 kere uzanma ile zar zor elim ile ayak frenine basıp durdurabildim aracı ve o korku ikimiz için de uzun süreli egzersiz ayrılığı olmuştu. İşin bir de komik olan kısmı var, koltuk kısmı binek araçların arka koltuğu gibi yani rahatça yer değiştirebilirdik kamyonetin içinde. Bunun farkına vardıktan sonra böyle bir şey yaşamadık (daha çok kurtarılmaya ihtiyacım kalmadı bir korku yetti bana
)
