Ailenin işe gir baskısı

Aldıkları hiçbir şeyi kullanmıyorum. Ben hayata onların borçlarını ödemek için gelmedim. Evde neredeyse hiçbir giderim yok, yaşın kaç bilmiyorum nasıl bir hayat tecrüben var bilemiyorum ama her şey senin için çok kolay galiba. Bak kardeşim 12 yıllık okul hayatımda ailem, babam asla ve asla 1 kere bile okuluma gelip desteklemedi, okul çantası ve defteri bile almadı. Hiç bizaman ders çalış, oku biz seni destekliyoruz demedi. Ailem sadece çalış asgari ücretli bir işe gir borçları öde sonra birini buluruz sana evlen git kafasında.. 19 yaşında liseden mezun oldum. 11.sınıfda okulu bırakıp inşaata girdim para desteği sağlıyabilmek için. Herkesin hayatı senin hayal dünyaların ile sınırlı değil.
Güzel arkadaşım, nasıl "kullanamıyorsun"? Bir açıklar mısın? Adamlar sana TV izletmiyorlar mı? PC'yi vermiyorlar mı?

Durumunu tam olarak bilmediğim için kesin bir şey söylemiyorum ama. 20 yaşındasın! Shimada'nın dediği gibi, neredeydin 2 yıl boyunca?

Bunları bize açıkla, ona göre yardımcı olalım. Kaldı ki eve 5-6 Bin maaş giriyor. Ailenin taksitle aldığı şeyler, keyfekeder değil. Ev ihtiyacı ve olağan şeyler.

Ailen okumayı, kültürü önemsemiyor olabilir. Sen kendin bir şeyler çabala ama. 20 yaşındasın, artık küçük değilsin ki evde oturasın. Çalış. Emin ol, ailen seni en basitinden aç bırakmıyor. Kapıya koymuyor. Çünkü iyiliğini düşünüyor.

Eksik yanları -okuduğum kadarıyla- var mı var. Ama artık iş işten geçmiş. Büyüksün. Kendi sorumluluğunu alabilecek yaştasın.

Gir işe, çık ayrı bir eve. Ailen bir kelime bile söyleyemez.
 
Nasıl "kullanamıyorsun"? Bir açıklar mısın?

Bilgisayarı babam kendisine aldı, televizyon ve mutfak takımını annem kendi odasında koymak için aldı. Diğerleri zaten öylesine alınmış şeyler yani eve alıncak hiçbir gereksinim yokken eve bir şeyler alıyorlar. Ben işe girmeceğim demiyorum yaşım geldi çalışmam, bazı sorumluluklar almam gerek evet ama benim asıl anlatmak istediğim mevzu böyle bir aile bireyleriyle nasıl başaçıkabiliceğim?
Arkadaşın varsa arkadaşının evinde yaşa.

Maalesef arkadaşım yok.
 
Kardeş, bilgisayar mezunu olduğunu söylüyorsun, koronadan çoğu insan işsiz kaldı.
Bu aralar bir iş bulursan ne mutlu sana, bölümün ile ilgili bilgisayarcılara, konsol satan spotçulara, tekno marketlere iş müracaatı yap.
Yeterli para kazanana kadar geçici de olsa gir bir iş yerine çalış.
Sporcu olmak istiyorsan izinli günlerinde spor akademisi şartlarını, müracaatlarını araştır, sınavına girersin.
Kös kös evde oturmakla ha bugün ha yarın bir şey olmaz. Yaşın genç çık dışarı iş yerlerini tek tek ısır, mutlaka bir yerden parça kopartırsın. Biraz cesaret, maaşını aldığında ailen sesini keser emin ol.
 
@efemint , kendi ayaklarında durabilmen için önce bir maddiyatının olması gerek. Bu yüzden çalışmaya başla, öğrenci evlerini araştır ve katıl. Hatta 1+1 şeklinde evler bile bulabilirsin.

Sonra aileymiş, o şöyle dedi, o bunu yaparım dedi vs. safsata tek kelimeyle. Bu yazdıklarım, yapılamayacak kadar zor değil. Sadece çaba gerektiren amaçlar.
 
Aldıkları hiçbir şeyi kullanmıyorum. Ben hayata onların borçlarını ödemek için gelmedim. Evde neredeyse hiçbir giderim yok, yaşın kaç bilmiyorum nasıl bir hayat tecrüben var bilemiyorum ama her şey senin için çok kolay galiba. Bak kardeşim 12 yıllık okul hayatımda ailem, babam asla ve asla 1 kere bile okuluma gelip desteklemedi, okul çantası ve defteri bile almadı. Hiç bir zaman ders çalış, oku biz seni destekliyoruz demedi. Ailem sadece çalış asgari ücretli bir işe gir borçları öde sonra birini buluruz sana evlen git kafasında.. 19 yaşında liseden mezun oldum. 11.sınıfta okulu bırakıp inşaata girdim para desteği sağlayabilmek için. Herkesin hayatı senin hayal dünyaların ile sınırlı değil.
Bunların hiçbiri çalışmaman için bahane değil. Sonsuza dek ailenin yanında kalamazsın, sonsuza dek onlar sana bakamaz. Çalışan arkadaşın yok mu? Üniversite okuyan yok mu? 2-3 kişi çıkın eve, kendi kendinize geçinin. Kirayı bölüşürsünüz, 5 bin TL'ye yakın para girdi mi eve mis gibi geçinirsiniz borç morç olmadan. Ailenden kurtulursun.

Okumak mı istiyorsun? Online olarak çalış, YKS'ye hazırlan üniversitene git. Devlet her ay isteyen herkese 650 TL para veriyor. Seneye 750 TL olur muhtemelen. Kredi çıkarsa geri ödüyorsun üniversite bittikten sonra, burs çıkarsa ödemiyorsun. Benim lisede sınıf arkadaşım sadece bu YouTube videolarıyla tıp kazandı. Ne dershane ne okul. Destek olmasalar da emin ol bir şekilde okuyabilirsin. Yurtta kalırsın gerekirse yarı zamanlı çalışırsın. Zor olur mu? Olur. Okumak isteyen adam başarabilir mi? Başarabilir.

Cidden ailen anlattığın kadar kötüyse onlarla yaşama. 20 yaşında adamsın, kendi ayaklarında duramaz mısın sanki?

Arkadaşın yoksa da kendin çıkabilirsin. Kiralık dairelere bak. 1+1, asgari ücretle karşılanabilecek bir tane bulursan iş bul, çık git kendi evine.
 
Sporcu olmak için artık epey geç kalmışsın. 20 yaşında spora başlanmaz, uluslararası bir sporcu düzeyine gelinir.

Üniversiteye gitmen için önce kazanman gerekiyor, hayat şartlarından dolayı da olabilir ama bununla ilgili dışarıdan profesyonel bir destek almadan (öğretmen) doğru düzgün bir yeri kazanman pek olacak şey değil. Kazansan da bir yandan okuyup bir yandan para kazanmak zorunda kalacaksın, lisede 16 yaşından üniversiteyi bitirdiğim 24 yaşına kadar bunu yapmak zorunda kaldım. Tavsiye etmem, çalışmak istememenin nedeni gerçekten sadece ailene paranı vermek istememense, çalışkanım ve günde 3-4 saatlik uykularla yıllar geçirebilirim dersen dene. Üniversiteden önce öğretmen ve özel ders ücreti için para kazanırsın bir yerde, ders almak ucuz bir şey değil.

Bir diğer seçenek ise gelecek gördüğün bir işe girip yıllarca çalışmak olabilir.

Askerlik seçeneğini de düşünebilirsin, orada iyi para biriktirip sonrasında bir iş girişimi başlatabilirsin ancak istifa şartlarını ve tazminatlarını bilmiyorum. Araştırman lazım.
 
Bir işe yatkınsan o tür iş yerlerine başvur. İş bulamıycam diye vazgeçme. Ben 16 yaşımdayken bütün gün evde pc oynayıp, sokakta geziyordum. Babam zorluyordu hep. Haklıydıda. Bir eczanede işe girdim. 2 yıl çalıştım kendi ekipmanlarımı kendi telefonumu aldım. Şuan 18 yaşındayım. Hem tecrübe edindim, hemde lise bitince çalışacağım bir iş oldu. Yaşın benden büyük. Endişelenme.
 
Halledilemez. Hiçbir banka elinde iş olmayan, sabit geliri olmayan adama kredi vermez. Asgari ücretle çalışsa bile kolay kolay vermezler. Hatta kefil bulamazsan hiç vermezler. Böyle kolay değil bu işler.

Çocuğum 20 yaşında üniversite okumak istiyorum dese ben de destek olmam. Lise bittiğinde 17-18 yaşında oluyor insanlar bilmem farkında mısın. 2 yıldır aklın neredeydi diye sorarlar adama. Ayrıca destek olmadan da başarabilirsin her şeyi. Evet zor olur ama olur.

Ayakların üstünde durmak için çalış. 20 yaşında adamsın hala annene babana muhtaç olman hiç mi üzmüyor? Korona zamanları, ya annen baban vefat ederse ne olacak? Açlıktan ölürsün artık sokaklarda. Okumak istiyorsan destek çıkmalarına gerek yok. KYK kredisi herkese veriliyor. Hatta sana burs bile çıkabilir. Bunun yanında pek çok yerden de burs bulabilirsin. Tanıdığım Özdilek'ten burs alarak bitirdi üniversitesini. Araştırman yeter. Gerekirse yurtta kalırken yarı zamanlı çalışırsın, yine okuyabilirsin azmin olursa. Ayrıca yukarıda dediğim gibi: 2 yıldır aklın neredeydi de şimdi okumak istiyorsun? Ben olsam ben de destek vermem.

Kendi borçları diyorsun da aldıkları bilgisayarı sana kullandırtmıyorlar mı? Alıkları yemekten de kendileri yedikleri kadar vermiyorlar mı? Aldıkları her şeyi kullanmıyor musun? Kölelik nerede? Sadece işin ucundan tutmanı ve destek olmanı bekliyorlar. Gayet normal bi' durum bu.

Bunun çözümü çalışmamak mı peki? Şaka mısınız?
Dostum kaç yaşındasın bilmiyorum ama gerçekten vicdanın yokmuş gibi konuşuyosun okutacak durumları olmasa tamam gitsin çalışsın mantıklı ama evladın okumak veyahut gençliğini yaşamak ister çok doğal bunlar yani köle gibi çalıştırmaya nasıl kıyabilirsin kendi çocuğuna ilerde böyle davranmazsın umarım. Benim ailem orta halli 22 yaşındayım başarısız üniversite yılları geçirdim hobilerim yüzünden (tiyatro, müzik vs.) hala arkamdalar yaşıtlarım iş güç sahibi ben hala okuyorum ikinci üniversiteme başlıcam belki 27-28'ime kadar okuyucam ama iş hayatına çıktığımda içimde keşkelerim olmayacak her istediğimin peşinden koştum. Bu arkadaşımızda genç üniversite okumak isteyecek tabi ki gezecek eğlenecek yeri geldiğinde. Yani sizin bu vicdansızlığınız, düşüncesizliğiniz karşısında aileme bir kere daha şükrettim.
Dostum sana da tavsiyem evet zor ama hem çalışıp hem okumak devletten de KYK kredisi alırsın tek başına kimseye minnet etmeden okuyup hayallerinin peşinden koşabilirsin. Umarım dilediğin gibi olur yaşantın.
 
Çocuğum 20 yaşında üniversite okumak istiyorum dese ben de destek olmam. Lise bittiğinde 17-18 yaşında oluyor insanlar bilmem farkında mısın. 2 yıldır aklın neredeydi diye sorarlar adama. Ayrıca destek olmadan da başarabilirsin her şeyi. Evet zor olur ama olur.

20 yaşında istediği bölümü kazanan tanıdığım vardı. Bunu yapabilmesinin en büyük destekçisi ailesiydi zira şükür ki ailesi senin gibi düşünmüyordu. :) Lise'de mezuna kalmasına rağmen çocuğun boşluğa düşmesine izin vermediler. 2. mezun senesinde istediği bölümü kazandı. Çok varlıklı bir aile de değiller, normal bir aile işte.

Aile her şeydir. Bazı insanlar küçük yaşından itibaren kendini ailesinden soyutlayıp, ayakları üzerinde durabilirken bazıları 30 yaşına gelse bile arkasında aile desteğini arar. Öyle aileler var ki onlardan ayrılıp kendi ayaklarının üstünde durmana bile izin vermiyorlar.

Tabii ki bu durumdaki en iyi seçenek, aileden ayrılıp zor da olsa kendi ayaklarının üstünde durmaya çalışmak. @Yararsız Üye askerlik demiş ki mantıklı da bana göre. Zira aileden de uzak kalmayı sağlayabilir. Okumayı düşünürsen, eğer bir temelin yoksa zorlanırsın. Ama Ayrı bir eve çıkarsan, hem okuyup hem de çalışmayı deneyebilirsin belki. Bilmiyorum, ülke olarak da zor zamanlardan geçiyoruz, o nedenle pek bir şey gelemiyor aklıma... :(
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı