Aile bireyi ile kavga ettim

Merhabalar bugün akşam ailem ile telefon konusu yüzünden kavga ettim 15 yaşındayım ve 10.sınıfa geçtim yaşıtlarımın telefonun olması az da olsa zoruma gidiyor mesela dışarı çıkacağım arkadaş ortamına gidiyoruz herkes telefonuyla uğraşıyor biriyle mesajlaşıyor ben ise her günümü evde geçiriyorum bilgisayarın başından kalkıyorum canım sıkılıyor ebeveynlerimin telefonunu almıyorum almak istemiyorum sonuçta onların bir özeli var bu akşam annem ile babamı karşıma alıp adam gibi konuştum fakat nafile annem sürekli "bilgisayarın var daha ne istiyorsun yaşıtlarının hangisinde telefon var" gibi şeyler söyledi. 13 yaşındaki arkadaşım benden telefon numaramı istemişti fakat ona telefonum tamirde falan gibi şeyler söylemiştim cidden zoruma gitmişti. 9.sınıfta okullar yarı şekilde açılmıştı okulla gittiğim de herkesin elinde bir telefon sağda solda oturuyor bir şeylerle uğraşıyorlar fakat benim okulda boş boş gezmem bana koyuyordu bugün konuyu açayım dedim. Fakat annemin bana o bakışı beni o kadar çok etkilemişti ki cidden çok üzüldüm ve sinirlendim salak gibi kapıyı vurup odama geçtim annem yanıma gelmeye çalıştı annemi odadan çıkarttım ağlamaya başladım fakat sonradan da anneme yaptığım bu şeyler aklıma geldi ve çok üzüldüm bir köşede ağladım zıbardım. Annemden özür diledim fakat bana "bana anne deme ben senin annem değilim" dedi ben de hiçbir şey demeden odama çekildim tekrar.

Kıytırık bir alet için neden anneni üzüyorsun. Hadi ergenlik diyeceğim de bu nasıl bir kafa ya? Yok kapı çarpmalar yok bağırmalar.
Para kazanmak çok zordur, yaşımız küçük olunca anlayamayabiliyoruz ama aile bireylerimiz evine ekmek getirebilmek için bile ne kadar uğraşıyor. Zaten telefon fiyatları uçuk. Yaptığınız hareket gayet saçma olmuş.
 
Böyle bir ülke ortamında 15 yaşında bir gencin telefonu olması gerekiyor zaten. Duman yoluyla iletişim kuracak değilsin. Hangi devirde yaşıyoruz, annen önce bunun farkına varsın. Özür dilemekle onun haklı olduğunu düşünmesini sağlamışsın. Ebeveynlerin de biraz akıllı ve mantıklı olması lazım. Her zaman çocuklar haksız değildir. Reşit olmana 3 yaş kalmış ve bir telefonun yok. Bu ailenin ayıbıdır. O yüzden telefon gerekliliğini daha akılcı yolla anlatmalısın. Burada annene veya babana hak veremem. Verenler de saçmalamış olur.

Kırılan çocukların kalbi olsun ama anne ve babanın olmasın. Öyle bir dünya yok kusura bakmayın. Anne ve babanın en büyük görevlerinden bir tanesi çocuklarının bulunduğu ortamda onu mağdur etmemeye çalışmaktır. Bakın çalışmaktır diyorum, etmemeli demiyorum. Çünkü maddi durumlar bazen el vermeyebilir. Çocukların gelişim çağında yaşadıkları olaylar, ileride psikolojik sorunlara yol açabilir. Bunu çocuk yetiştiren aileler bir türlü anlamıyor. Yanlış büyütüyorlar. Telefon günümüzde olmazsa, olmaz bir ihtiyaçtır. Başına bir şey gelince nasıl haber alacaklar? Büyük veya küçük fark etmez artık. Sokağa çıkacak yaşa gelen ve eğitim alan çocukların telefonunun olması normal.


Edit: Ya kardeşim durduk yere işsiz gibi konu hortlatmayın. Yine gittim beş paragraf yazı yazdım geçmiş konuya. En sinir olduğum şeydir hortlanan konuya cevap yazmak :)
 
Son düzenleme:

Yeni konular

Geri
Yukarı