Asosyal olmak iyidir

Bence şu zamanda sosyal olup dişarıya bağlı kalarak kötü çevre uyuşturu vb şeylere alışmak yerine evde asosyal olmak daha iyi. Asosyal dediğim her gün bilgisayar oyunu oynayanlar değil, sadece evde durup arkadaş çevresi geniş olmayanlar. Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz?

Hocam hiçbir şeyi abartmayacaksın. Yani ikisininde tam ortasını bulacaksın. Yoksa yaş ilerledikçe çok zorluk çekersiniz. Dışarı çıkmayı da direkt olarak kötü çevre, uyuşturucu, alkole bağlamamalısınız. Kral insanlarla arkadaş olacaksınız ve ileride bakınca cidden dostunuz olduğunu göreceksiniz. Çevreden uzak kalmayacaksınız tanıyıp bileceksiniz ama illa o tayfaya katılmanıza gerek yok. Sayılı dostunuz, iyi arkadaşların olacak hem dışarı çıkacaksın eğleneceksin hem evde oturup beraber oyun oynayacaksın. Ve kesinlikle arkadaş tayfanla halısahaya gideceksin.
 
Bu forumda asosyallik neden bu kadar güzelleniyor anlamıyorum. Hiç sevmediğiniz turuncu sitedeki insanlar bile durumun farkına vardı ve çabalıyor.

Sağlam kafa sağlam vücutta bulunur.

images (1).jpeg
 
Seviyesi vardır, ekstraya kaçıldığı zaman hiç ama hiç iyi değildir. Ancak bu kişinin sosyallik olayı evinde rahat etmeyi sevdiği içinse asosyallik falan değildir, aksine sultanlıktır.
Unutmayın, aşırı sosyal olmakta iyi bir şey değil. Çevrenizde ne kadar canınızı sıkacak insan azsa o kadar rahatsınızdır. Çok fazla insan bir yerden sonra streslendirir.

Sosyal olacağım diye adını bile zor hatırladığı 200 tane arkadaşı olacağına, adam gibi adam 10 tane arkadaşı olsun.
Dışarı çıkmayan adam asosyal değildir. Ya gezmeyi sevmiyordur, ya da senden fazla gezmiştir zaten.
 
Her şeyin fazlası zarar olduğu gibi bunun dibini görmekte zarar. Gelecekte daha iyi anlaşılacak demek istediğim. Altın ortasını bulmak lazım bunun. Aristoteles'in altın ortayla ilgili sözü geldi aklıma.
“Her şeyden kaçan, korkan ve hiçbir şeye dayanamayan korkaktır. Hiçbir şeyden hiçbir şekilde korkmayan, her şeyin üzerine giden ise cüretli olur. Aynı şekilde her hazzı tadan, hiçbirinden uzak kalmayan haz düşkünü ve yabani gibi bunların hepsinden kaçan ise duygusuz olur.”
 
Hayır bence kötü. 0-14 yaşıma kadar sokaklardan inmeyen arkadaşlarıyla her yere giden eğlenen keyfine bakan ben, Sonra arkadaşımın verdiği kıytırık bir bilgisayar yüzünden bu "asosyal" alemine o yaştan sonra giriş yaptım. Her şey ilk başlarda çok güzeldi falan bayağı 10'da kalkıp sabah 8'e kadar bilgisayar açık kalıyordu. Tam 15-20 saat başındaydım PC'nin.(Tabi şimdi iyiyim 9-10 saat açık kalıyor :D ) Taşındıktan sonra okula da gidemedim biraz sıkıntılarım vardı annemlerde bıkmıştı göndermemişti zaten pek umursamadı. Şu an halen gidemedim ve 19 yaşındayım açıktan okuyacak param yok. Ayrıca 15 yaşından sonra hiç arkadaşım olmadı. Dışarı çıkabiliyorum rahat konuşabiliyorum falan ama birisinin yanına gidip yalandan "naber burada mı oturuyorsun dostum" diyemiyorum. Bu sadece bilgisayar yüzünden oldu beni içime kapanık yaptı. Bazılarını yapmamış olabilir beni böyle yaptı. Bunun çözümü elektronik ne varsa uzaklaşmak dışarı çıkmak bir aktivite edinmek basketbol, futbol ve tenis vb. yapmak. İçimde bir şey yapma isteğide kalmadı amaçsız yaşıyorum içinize kapanık olmayın en az bir arkadaş edinin.
 
Küçükken çok sosyal bir çocuktum. Kekemelik engel olsa da sosyal olmayı severdim. Şuan ne asosyalim ne sosyalim. Şuan 5 6 arkadaşım var sadece fazlasını da istemem. Aralarından 3 kişi hayat arkadaşımdır. Arada bir hep tek kalmak isterim. Bazen kimseye haber veremden tek başıma çıkıp gezer tozarım. Veya hiç bir kişi ile konuşmak istemem. O yüzden asosyal miyim sosyal miyim bilmiyorum. Ama ikisinin ortası iyidir.
 
Uyarı! Bu konu 6 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Technopat Haberler

Geri
Yukarı