Mesela dünyada doğabilecek ve yaşayabilecek ama yaşayamamış ve hiç doğmamış insanlar olabilir. Belki de böyle bir paradoks olduğu için bu insanlar hiç olmadı ve bu olmayan insanların kökenlerindeki en son bekar kalan kişi bu yüzden bekar kaldı ve hiç çocuğu olmadı. Kısacası böyle bir paradoks teori olarak olabilir ama gerçekte böyle birşey yok ve hiç olmayacak. Eğer olsaydı bile bunu yapan kişi zaman makinesine girdikten sonra zaman makinesi arkasından tamamen kaybolacaktı ve bu durumda o kişi de yok olacaktı.
Çok ünlü bir adamın (Kim olduğunu hatırlayamıyorum) bir sözü vardı: "Evrende tek olduğunuzu düşünmeniz, okyanustan bir avuç su alıp okyanusta hiç canlı yok demek gibidir.". Adamın sözünü tam olarak açıklayamadım ama yine de anlamışsınızdır. Yani bu zamana kadar en uzağa gönderebildiğimiz uzay aracı bile en az 30 Milyar kilometreye kadar gidebilmiş. Ayrıca bu uzay aracında canlı bir varlık da bulunmuyor. Yani şuan en uzak keşfedebildiğimiz yer 13,5 Milyar ışık yılı ötede. 1 Işıkyılı 9 Trilyon kilometre uzunluğunda ve 13,5 Milyar ışıkyılı evrene kıyasla küçücük birşey olarak kalıyor. Tabiri caizse, devede kulak diyebiliriz. Belki de bundan daha uzaklarda yaşam vardır. Ayrıca en yaşanabilir gezegenin Dünya olduğu da kesin değil. Örnek olarak yaşam koşullarının uygun olduğu bir gezegeni bilimadamları keşfetti.
Her bir ihtimal seçtiğinde sonradan açılan bütün ihtimalleri de açmış olacaksın mesala anadolu mu okusam meslek mi bu iki ihtimal bambaşka dünyalara açılır
Bu yuzden sonsuz evrenler olusur.
Bu çoklu evren değil, paralel evrene giriyor. İkisi aynı değil.
