ahmet_kıran
Hectopat
Ben kendimi bildim bileli haksızlıklara karşı sesini çıkartmayan biriyim. Nedense bundan zorlanıyorum, sürekli kaçınmak istiyorum. Bugün okulda öğle arasında dönerciye gittik. Her zamanki gibi arkadaşım oturmuş yemeğini yiyordu. Ben de kasayla ilgilenen ablaya siparişimi verdim: "Yarım ekmek, içinde domates olmasın, şurada oturuyorum abla," dedim. "Tamam," dedi. 2 dakika sonra garson geldi, "Senin siparişin şuydu," deme falan dedi. Ben de "Evet," dedim ve gitti. Aradan 20 dakika geçti, arkadaşım yemeğini 5 dakika önce bitirmiş, hani benim yemeğimi bekliyoruz, gelsin yiyeyim de kaçalım diye. İnsanlar yemeklerini bitirmiş, bir tek biz varız dönercide. Benim siparişimi iki kere sorgulayan garson hiçbir şey olmamış gibi yanda masaları siliyor, beni ghost'luyor, kısacası benimle ilgilenmiyor bile "kardeşim senin siparişin neydi" diye. Hani ilk defa gelen müşteri de değilim, her zaman dükkâna girdiğimde "senin domatessizdi değil mi kardeşim" diye soran adamdı, beni görünce tanırdı. Kendimi değersiz hissetmeye başladım. Arkadaşıma "Kalkalım," dedim, kalktık. Arkadaşım ellerini yıkarken ben kasanın önünden bir şey olmamış gibi geçtim, dışarıda bekliyorum. Kasadaki abla da bana bakıyor, "Bu niye hesabı ödemeden çıktı," tarzı. Sonra arkadaşım geldi, tam çıkacakken kendimi tutamadım ve dükkânın önündeki bağırarak müşteri çeken abiye, hani "Ben böyle bir olay yaşadım, benim siparişimi getirmediniz, kendimi değersiz hissettim, ben her zaman, her gün buradan yiyorum, bana böyle yaptınız, ben üzüldüm," tarzı konuştum ve gittik. Arkadaşıma yakındaki bir fırına gidelim dedim, oraya gittik, simit ve ayran aldım. Gene o dönercinin oradan geçiyordum. Dükkâna dışarıda durup müşteri çeken abi önümü kesti, özür dilemeye başladı. "Biz ilgileneceğiz, sen merak etme," falan bir şeyler anlatmaya başladı. Sonra "Gel bak, o simit öyle kuru kuru olmaz, abin sana ayran verecek," dedi. İki tane ayran verdiler. Sonra ayranın birini arkadaşıma verdim ve uzaklaştık. Bunu yazmamın amacı, hem forumda gezinen boş zamanlarında insanların anılarını okumayı seven insanlar için yazıyorum. Her insan atılgan olmak zorunda değil, toplumda çok fazla çekingen insanlar da var, benim gibi. Bu anım bazıları için basit gözükse de benim için manası derin. İyi sosyaller.
Son düzenleyen: Moderatör:
