Felsefi düşüncenizi ya da inancınızı neye göre, nasıl oluşturuyorsunuz?

Felsefi düşünce ya da inançlarınızı hayatınızda yaşadıklarınıza göre mi oluşturuyorsunuz yoksa aklınızla düşünerek mi?

Mesela örnek vereyim.

1. Hayatım berbat o yüzden tanrı yok.

2. Şunlar olduğu için tanrının olma ihtimali var.

Umarım açıklayabilmişimdir.

Ben her şeyin bir yaratıcısı olduğunu düşünürüm, bir enerji, bir varlık veya tanrısal bir güç veya doğrudan tanrı. Bir şeyin pat diye hiçbir şey yokken kendiliğinden oluşma fikri bence saçma.

İkisi beraber olmaz mı? Duyularımızla edindiğimiz bilgileri aklımızla işleriz.

Farklı felsefeleri bakıp bana mantıklı gelen kısımları alıyorum tanrının varlığını yokluğunu bilemeyiz ama var olma ihtimali yoksayılacak kadar az

Çok düşündüm bu konular hakkında ve bir sebep bulamaksızin tanrının varlığını inkar edemiyorum.

Feslefe hoşuma gidiyorsa benim için yararlıdır. Örnek veriyorum. Her insan özgür olabilir ancak toplum alanlarında kurallara dikkat etmelidir felsefesi benim kabul gördüğüm bir felsefe.

Kendi kendine, durduk yere bir şey olacağını düşünmemekle beraber, bu sefer de yaratıcı nasıl var oldu sorusunda kalıyorum

Öte taraftan ben bu kadar kötü insanın kendi kendine olucağana da inanmıyorum.

Forum kuralları gereği küfürsüz yazıyorum, bu kadar malum insan kendine kendine var olamaz. Resmen özenle yaratılmış

Bu kadar torpilcisi, hortumcusu, gaspçısı, hırsızı, sahtekarı kendi kendine var olamaz.
Bildiğin eziyet olsun diye pek de iyi olmayan bir varlık tarafından gönderilmiş. Yetmemiş koruyucu melekler onlar bunlar verilmiş yanlarına Çile çekiyoruz...

Neyse;

Hayatım berbattan öte dünya da 1.5 milyar aç, 2 milyar temiz suya ulaşma sıkıntısı yaşayan insan var, demek ki TANRI var... Zaten Tanrı ve dinler olmasa, bu aç sefiller dehşet saçmıştı yada zenginler dehşet saçmıştı bunları yok etmişti. Ortada böyle bir sorun yoktu...

Felsefeyi farklı görüşler içerdiği için beğeniyorum, farklı bir bakış açısı kazanmama olanak sağlıyor.
Özellikle kurgularda oluşturulan cümleler bir olguyu dâhâ iyi idrak etmeme olanak sağlıyor.

İnanç kısmına gelirsek bağlı olduğum veya kendimi yakın hissettiğim herhangi bir dini içerik yok. Elbette beraberinde de "şu şu sebepten ötürü inanıyorum" diyebileceğim bir tanrı da yok benim için. Başkası inanır eyvallah ama fikrini dayatmanın lüzumu yok.

Paşa gönlüme göre. Tanrı konusu direkt düz mantık yok diyorum da diğer inançlar yok şu yapılmaz bu yapılır keyfime göre.

Ailem musluman, haliyle ben de cocuklugumdan beri bunlari gordum ve iyi de muslumanlar, o sebeple benimsedim ve dinime karsi bir on yargim olusmadi, ergenlige girdim, bazi supheler oldu her insanda olmasina gerektigine inandigim suphelerden. Bazilarina kendimce cevap buldum bazilarinda insanlara sordum. Babam cok yardimci oldu bana, cok sey ogretti bana dunya hakkinda.

Tanriyi asla tam olarak anlayamayacagimizi dusunmuyorum fakat tanrinin kanitlari oldugunu dusunuyorum. Bilimsel gerceklikle cakistirmadan bu gune kadar musluman gelebildim, o ergenlik donemi sorgularimda bile ateizme yakin degildim, deizm dusunuyordum ki bir sebepten dinden ciksam muhtemelen deist olurum.

Benim gorusumun Tanri safhasinda fazla bir onemi yok, ben minik bir figuranim ve muhtemelen rezil oldugum ve rezil ettigim birkac an disinda da Dunya'a bir eklentim olmayacak o sebeple bildigim dogrudan sapmadan beni en cok ne mutlu edecekse onu yapmaya kararliyim.