Hayatımda dönüm noktası olan bir olay

Bir kız benim hayıtıma yön veremez. Aşk işleri aptallık.

1 doğum günü kaç ayına mal oldu be. Belki de senelere. O kızın numarası hala varsa ona da bunları at en azından bir öğrensin. Gerçekten iyi yazmışsın. Heyecanlıydı yazı.

Herkes bu tür şeyler yaşıyor, sanki çok büyük bir olaymış gibi anlatmışsın.

1-2 ay önce çok benzer bir olay yaşadım. 2 kızla tanışmıştım çok iyi anlaşıyorduk daha sonra bir tanesi çok tuhaf ve ters davranmaya başladı. İlk başlarda ben de çok kafaya takıyordum kızların davranışlarını fakat yine de alttan almaya çalışıyordum. En sonunda dayanamayıp sert davrandım, o günden beridir konuşmuyorum ikisiyle. Şu an kafam o kadar rahat ki. Kısacası bir kişiye (özellikle kızlara) karşı üzmemek için alttan alarak davranış göstermeyin. Kendi fikrinizi söylemekten çekinmeyin ve 5 sene sonra aklınıza dahi gelmeyecek birini 5 dakikadan fazla kafaya takmayın.

Hocam aynı yaşlardayız 27 benim yaşım da. Benzer olaylar benim başıma da geldi söylediğin her şeyde çok haklısın. Ergen akılları çok farklı oluyor, triplere girmek falan. 22-23 yaşımdayken kendime söz vermiştim herkese açık olacağım, içimde bir şey tutmayacağım diye. Öyle yaptım çok daha iyi oldu. Herkese tavsiye ediyorum. Geç olmadan ne olacaksa olsun.

Dostunuza karşı bir şeyler hissetmeye başladıysanız biraz belli etmeye çalışın bence, şaka yollu da olsa gerçekte olsa. Baktınız olacak gibi değil ya söyleyin ya da başkalarıyla zaman geçirmeye çalışın bence. Sevdiğiniz kişiye tek taraflı bir şey hissediyorsanız çok zor gelir her şey.

@Quarit aslında ikimiz de aynıyız. Ben işkolik olarak bu sorunun üstesinden gelebildim.
@89666, okumak zorunda değilsiniz.
@Birisi42, ona ulaşabileceğim bir yer maalesef yok.

LAPSEKİLLİ BIG SMOKE dedi:

@89666, okumak zorunda değilsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Okudum ve basit buldum. Yerinde olsaydım böyle basit şeylere takılmazdım.

@89666 zaten 10 sene önce olmuş bir olay. Öyle bir konu görünce yazmak istedim. Forumda bu tarz sıkıntı çeken çok, onlara rehber olmak istedim.

Benzer şeyleri zamanında aynı yaşlarda yaşamıştım ve benzer etkileri bende de bırakmıştı. Eskiden karşımdaki insana karşı anlayışlı, kibar ve onun mutluluğunu kendimden öncelikli tutuyordum fakat şu anda işler tam tersine. Artık ilişkilerde kendi mutluluğumu ve rahatlığımı ön planda tutuyorum. İnsanların peşinden eskisine nazaran daha az koşar daha az çabalarım. Çevremde olmak ve bulunmak isteyen kişiler zaten bulunuyorken gitmek isteyen için bahane fazlasıyla çok görüşüne sahibim. Yalnız biri değilim fakat yalnızlığın benden götüreceği çok da bir şey yok. Bu düşünce biçimim bencillikle karşılaştırılmasın zira benzer kulvarlarda değiller. Bu düşüncelerimin en temel sebeplerinden biride asker çocuğu olup vedalara ayrılıklara alışkın bir duruma gelmem. Kısacası benden önemlisi yok ve bu sebepten dolayı başkalarını mutlu etmek için kendimi yıpratmanın da bir anlamı yok.

Güzel yazarmış, benim okuma kabiliyetim yetmedi.