butcesizgameriste
Picopat
- Katılım
- 8 Temmuz 2023
- Mesajlar
- 146
Öz güven 0. artık yaşayan bir ölüyüm. Bir insanla göz teması bile kuramıyorum korkudan her an bağıracak diye. Tek arkadaşım bir bilgisayardan ibaret. Bana kimse bilgisayarlardan aldığım duyguyu yaşatmıyor. Herkes beni çocuk gibi azarlıyor. Abim sürekli ağlatıyor. Kuru bir özür dileyip geçiyor. Onca gözyaşı ne olacak peki? Beni babam öz güvenimi berbat ediyor. Çöpçü kıyafetiyle geziyorum adeta. Annem desen beni takmıyor bile. Yıllardır aynı duygular, hiç değişmiyorum bıktım. Seneye de YKS var, moralim kalmadı artık. Babam da istemiyor zaten gir fabrikaya diyor. İnsanlar kısaca beni kullanıyor. İşi düşünce çok iyi davranıyorlar düşmeyince bağır çağır zorbalık yap. Yeter ya sadece ailemde değil okulda da insanlar bana yapmadıklarını bırakmadı. Benden ne istiyorlar her istediklerini yapıyorum ben. Neden bu kadar kötü müyüm? Az önce ne güzel komik videolar izliyordum salondan çıkıp içeriye girim dedim dediklerini bırakmadılar. Okulda beni deli etmişlerdi öyle bir bağırıp ağlamıştım hayatımda hiç bu kadar rezil olmamıştım. Şu an bunları düşünerek ağlıyorum. Ben mi çok abartıyorum yoksa insanlar mı acımasız? Ondan sonra neden sosyal fobiliyiz.