ZesuN
Hectopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Öğrenci
Aslında bu konuyu açıp açmama konusunda çok kararsız kaldım. Çünkü nedense insanlara derdimi anlatınca kendimi acındırıyormuşum gibi hissediyorum. Lakin burada anonim olduğum için biraz içimi dökeceğim. Bu yıl psikolojim darmaduman oldu. Artık kendimde değilim. Yılın başında kardeşim gibi gördüğüm kuzenim kaza geçirdi kendisi yaklaşık 1 ay yoğun bakımda kaldıktan sonra vefat etti. Onun acısı hala üzerimde zaten o dönemler kendimi bile unutmuştum yeni yeni toparlıyorum. Yaz tatilinde aile zoruyla istemediğim bir işte çalışmak zorunda kaldım yine türlü türlü stres, kaygı gırla geçti. Babamla aram iyi değil devamlı tartışıyoruz bunun haricinde aynı şekilde annem ve babamda devamlı kavga ediyor. Her neyse bu anlattıklarımı bir şekilde atlatmayı deniyorum ama bu sene benim sınav senem cidden derslere kendimi vermekte zorlanıyorum bir türlü kafam dersi almıyor. Arkadaş çevresine derdimi anlatayım desem canımı bile ortaya koyup koruyacağım kişiler bir güzel bana yalan söylediler ondan dolayı o kısımda da durum iyi değil .Çok değer verdiğim o saymaya doyamadığım arkadaşlarımdan kazık yemekte ayrı bir zevkliydi benim için. Gerçekten şu an bana arka çıkan az da olsa beni ayakta tutan bir annem kaldı. Başka hiçbir dayanağım kalmadı artık yoruluyorum. Nasip olursa 1-2 güne kendimi spor salonuna yazdıracağım biraz da olsa kafamın dağılması için bu şart bana. Dersler için dershaneye git vs. gibi önerilerde bulunmayın durumum elverişli değil buna o yüzden mecbur evden çalışıyorum. Yani söylenecek fazla bir şeyim kalmadı desem yalan olur dostlar hala daha içimde olup atamadığım dertlerim var lakin bu kadarı yeterli diye düşünüyorum. Sadece artık yalnız kaldığım için burada sizle sohbet etmek istedim.