İnsanın öleceğini bilerek yaşaması

Geçirilen çocukluk, okunan okullar, edinilen arkadaşlıklar, aile, doğa, diğer canlılar, dünya, yaşam, evren ve daha nicesi. Bütün bunların bir gün sonsuza dek ortadan kaybolacağını bilerek yaşamak sizce de biraz ürpertici bir durum değil mi? İnsanoğlu nasıl oluyor da öleceğini bildiği halde hayatına devam edebiliyor diye bazen sorguluyorum. İnsan psikolojisi sizce nasıl oluyor da bir gün yok olacağını bildiği halde sağlam kalabiliyor? Dışarıdan bakıldığında son derece enteresan ve garip bir durum. Siz bu konu hakkında neler düşünüyorsunuz?

Amogaçi dedi:

Geçirilen çocukluk, okunan okullar, edinilen arkadaşlıklar, aile, doğa, diğer canlılar, dünya, yaşam, evren ve daha nicesi. Bütün bunların bir gün sonsuza dek ortadan kaybolacağını bilerek yaşamak sizce de biraz ürpertici bir durum değil mi? İnsanoğlu nasıl oluyor da öleceğini bildiği halde hayatına devam edebiliyor diye bazen sorguluyorum. İnsan psikolojisi sizce nasıl oluyor da bir gün yok olacağını bildiği halde sağlam kalabiliyor? Dışarıdan bakıldığında son derece enteresan ve garip bir durum. Siz bu konu hakkında neler düşünüyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

İslam'da bu meselenin tamamen çözülmüş bir şey olduğunu düşünüyorum. Tabii başka dinlerde de böyle olabilir.
Ahiret inancı olan kişi dinine göre eğer ölüme ve ahirete hazırlık yaptıysa ölümden korkmasına, kendini böyle konularla ölene kadar üzmesine gerek yok. Öleceği gerçeği değişmiyor ama ahiret hayatı iyi olacaksa sorun yok.

Sürekli ölümü düşünmüyorsun çünkü, yaşaman gerek bunu biliyorsun. İnsan yaşamak için yaratılmıştır her ne kadar sonunda ölecek olsa bile.

Amogaçi dedi:

Geçirilen çocukluk, okunan okullar, edinilen arkadaşlıklar, aile, doğa, diğer canlılar, dünya, yaşam, evren ve daha nicesi. Bütün bunların bir gün sonsuza dek ortadan kaybolacağını bilerek yaşamak sizce de biraz ürpertici bir durum değil mi? İnsanoğlu nasıl oluyor da öleceğini bildiği halde hayatına devam edebiliyor diye bazen sorguluyorum. İnsan psikolojisi sizce nasıl oluyor da bir gün yok olacağını bildiği halde sağlam kalabiliyor? Dışarıdan bakıldığında son derece enteresan ve garip bir durum. Siz bu konu hakkında neler düşünüyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten düşününce ürperiyor insan. Ama sorun zaten düşünmemekte.

İnsan da değil, her canlı mutlaka ölecek fakat öleceğim diye düşünerek yapacaklarımızı, düşünceler ve hayallerimizi boş mı bırakmalıyız? Her şeyin sonu varken, özellikle çoğu şey değerini bir anda bile yitirebilecekken bile insan bunlara değer ve önem vermeyi kesiyor mu, kesmiyor. İnce bir çizgi var aslında, bilerek yaşamak ve bilmeyerek yaşamak arasında. Bilerek yaşarsan, ne yaptığının farkında olursun daha detaylı ve inceci olursun ama bilmeyerek yaşarsan bir insan olacağını sanmıyorum, insan olamazsın, insan dışı bir şeye dönüşürsün. Sonuçlarını ve neye sonuç olduğunu bilmeden yaşamak, insanlık olamaz.

İnançlı yaşadığım için ölmek ve var olmak benim için çok kaygıya ve aynı zamanda derin düşüncelere daldıran bir konu değil. Bana göre herhangi bir inanca bağlı kalmadan bu konu ele alınırsa bir takım kaygılar ve derin düşünceler var olabiliyor. O yüzden inançlı kişilerin düşünceleri ile inançsız birinin düşünceleri denk düşmeyebilir.

Bu yüzden araya dinler giriyor işte, diğer taraf, ahiret gibi. Bana kalırsa buradan göçmeden kalıcı şeyler bırakmak en iyisi. Bizden sonra gelecek olan nesil için, bir sanat eseri, düşünce, söz, şiir, müzik.

Şu konuştuğumuz konular bile, bu site kapanmazsa ilerideki nesiller için okuyabilecekleri kalıcı bir kaynak olur belki de.

"Önce, pes etmelisin. Bir gün öleceğini kabullenmeli, korkmamalısın."

Hayata katılmak, tecrübe edinmek sizi mutlu olacağınız materyallere ve düzene yakınlaştırır. İnsanlar araba, telefon, bilgisayar vb. konular açıldığında normal şartlarda size bir dönüt sunuyor: "biraz daha beklersen daha yenisi çıkacak".
Her geçen dönem bir öncekine kıyasla daha iyiymiş, insan hayatını daha da kolaylaştırıyor gibi geliyor ama aslında değil. Hepimiz bulunduğumuz dönemde iyi veya kötü akımı takip edip yaşıyoruz. Yaşınızı bilmiyorum ancak günlük koşuşturmaya dahil olunca bunu pek sorgulamaya da zamanınız kalmaz düşüncesindeyim.

Dinlerin ortaya çıkmasındaki en büyük etmenlerden biri. İnsanlar ölmekten korktukları ve ölmek istemedikleri için, öldükten sonra da yaşam olduğuna inanmak istiyorlar. Gerçekçi olalım, korkunun ecele faydası yok hepimiz öleceğiz. Öldükten sonra herhangi bir yere gideceğimizi kanıtlayan en ufak bir delil de yok. Hayal dünyasında yaşamak yerine olaylara tarafsız bakarsanız en azından kendinizi kandırmamış olursunuz.