Medyanın zararlarına örnek olabilirsin. A veya B diye ayırt etmeden bütün hükümetler ya da zayıf devletlerin içerisinde söz sahibi olmak isteyen öteki devletler medyayı enstrüman gibi kullanır. Fareli köyün kavalcisidir bir nevi medya, o çalar peşinden gider insanlar. Memleket fakirken et zararlıdır mesela, şans oyunları umut dağıtır, biri çıkar bir dizide/filmde bütün herkesten halkın intikamını alır, kadınlarla ilgili bir iş yapılacaksa her gün kadın cinayeti görürsün vs vs. ancak memleketin yüzde kaçına hakimsin mesela, 90 milyona yakin nüfusun yüzde kaçını incelemissindir? İstatistiklere yansimis midir bu rakamlar ciddi olarak ama bağımsız kuruluşların istatistiklerine, fiyatlar yüzde bin artarken yüzde 40 enflasyon açıklayan bir kurumun istatistikleriyle değil.
Kısacası orta doğu gibi bir coğrafyada dibinde onlarca devletin beslediği bir terör örgütüyle yaşarken üstüne bir de mevcut topraklarinin üzerinde hala diğer devletlerin cikar catismalari surerken ben öyle değilim ama ötekilere guvenmiyorum diye propaganda yemiscesine gardini memleketinin insanına almak büyük saflik olur. Suriye'de sünni-alevi temelinde patlak veren çatışmanın da ilk kivilcimlari böyle atıldı, Irak'ta da böyle atildi.
Jandarma özel harekat halkla belki de en az iletişimi olan insanlardır. Konussalar bile muhabbetleri oldukça sınırlı ve gerceklikten uzak olur. Terör örgütü destekçisi birinin askere gelip evet ben destekliyorum demesini bekliyorsan cidden bu dünyaya göre çok temizsin. Ben sana çok basit bir örnek vereyim mesela, köy muhtarı terör destekçisi ve oylar açık atılmak zorunda, kimse gizli oy kullanamiyor. Malum partiye oy vermeyen linçleniyor, karisi-kizi oy vermeyen erkek adam yerine konmuyor ve buna tepki olarak farkli bir partiye oy veren kişi mimlenip bölge terör örgütü sorumlularina bildiriliyor. Bu kişi jandarmayı arayıp şikayetçi oluyor ve jandarma kimin şikayetçi olduğunu muhtara söylüyor. Muhtar da o terör örgütü sorumlularina durumu bildirip infaz istiyor, neticede aile içinde güçlü insanlarin varlığı sebebiyle infaz güç bela engelleniyor ama bir daha köyde gidip oy kullandirilmiyor o insanlara. Bunun gibi cok fazla örnek verebilirim. Kandirilma falan bunlar yüzde 99 hikaye. Arada bir tane cikar cikmaz işte.
Ve çeşit çeşit insanlar tanıdım. Psikolojim zaman zaman çok kötü oldu. Ben de çok değiştim kendime göre, ve çevremde de anladım. Kendini bir şey gibi gösteren insan genelde hiç öyle olmuyor. Ben mi çok basit düşünüyorum acaba ? Mesela şu an bile yaşadığım küçük yerde çevremde insanların bazıları sık sık kendini övme gereksinimi duyuyor. Bir çeşit ispatlama gereksinimi gibi. Bu benim öz babamda bile var. Oda kendisini sosyalist ilan ediyor her fırsatta. Bizim ufak bir dükkanımız var yemek üzerine. Babam sık sık dükkana gelen müşterilere "bu millet akıllanmaz. kimse sesini çıkarmıyor" diyor. Karşısında ki müşteride "evet" diye başlıyorlar muhabbete. Sanki kendileri millet değil. Kimse bu konuşanları dışarıda eylem yapması için tutmuyor mesela değil mi ? Ve bu tarz gösterişler yapmadan dışarıda eylemlerini yapan insanlar var. Kısacası iyi insan iyidir. Yapan insan yapıyor. İyisi ve kötüsüyle. Bunu gevelemenin hiçbir anlamı yok. Bunca yıl ülkenin neredeyse hepsi konuşup durdu. Malum kişilerin yandaşları dahil yakındılar. Teorik olarak kusursuz olan bir toplumuz, ama pratik olarak teorinin yanından bile geçemiyoruz. Biraz arabesk olacak son söyleyeceğim şeyler ama, ben artık bu toplum insanına pek fazla güvenemiyorum. İnan ki bunun için elimden gelen her şeyi yapıyorum, ama gördüklerim karşısında yılmaktan dolayı yoruldum. Psikolojim artık fiziksel olarak beni etkiliyor. Cildimde yaralar çıkıyor senelerdir. Tek istediğim huzur 
