LGS'de başarılı olamadım, ailem baskı yapıyor

Kuzenim, dayım, yengem falan var sayılı (dedem ve babannem çok iyi davranır onları çok seviyorum)

Dayına dertlerini anlat dedene de aynı şekilde. Çünkü dayılar yeğenlerini sever bana lise de en çok dayım yardım etti. Tam 6000 TL'lik bir bilgisayara ihtiyacım vardı okul için. Ailem yok çok para zaten bir şey olamayacaksın dediler gitti dayım aldı.
 
Bilgisayar oynuyorsanız tamamen bırakıp kitap okumaya ve test çözmeye yönelin, bu ailenizi birazcık mutlu etmeye başlar. Sonra ise gerisi gelir.
Neden böyle saçma bir şey yapsın anlamış değilim? İki büyük hata var bu cümlede.
1.'si, bu karşınızdaki robot değil. Kendisinin sevdiği, eğlendiği şeyleri yasaklamak/tamamen bırakmasına neden olmak kişiyi sadece olumsuz etkiler. Hem de ciddi boyutta. Nasıl ders çalışmak bir sorumluluk ise eğlenmek de bir sorumluluktur. Zaten evde kalıp günün büyük çoğunluğunu derse harcayan bir birinin elindeki eğlenceleri de kısıtlamak, o kişiyi hem sorumluluklarında hem de gelişmesinde olumsuz etkiler. Tabii burada abartmadan bahsetmiyorum, eğlendiği şeyi de sorumlululukları da dengeli götürdüğü sürece sorun yok. Eğer yasaklamaya uğraşırsan, karşındaki kişiyi sadece sorumluluklarla dolu 4 duvarın arasında sıkıştırıp bırakırsın.
2.'si ise sanki bunu ailesini mutlu etmek için yaptığını ima etmen. Ailesi için değil, çevredeki insanlar için değil, kendisi için çalışıyor. Eğer ailesi için çalışıyor dersen o insanı hedeften yoksun bırakırsın ve sürekli baskı altına sokarsın.

Herkes ailenle konuş, ailenle konuş demiş ancak filmin içinde yaşamıyoruz maalesef. Çoğu aile çocuklarının iyiliği için uğraşıyor olabilir ancak yanlış yöntemi kullanıp aksi sonuçları almasına neden olacak, evladını daha kötü duruma sokacak davranışları sergiliyorlar. Tabii kendince iyilik yapıyorlar, aslında ne yaptıklarını fark etmiyorlar. Üstüne üstük çoğu zaman söz hakkı da tanınmıyor. Bilmiş, kibirli damgası vurulup azar işittiğinle kalıyor olay. Ne fikirlerini değiştirebiliyorsun, ne duygularını anlatabiliyorsun.

Bu yüzden konu sahibine tavsiyem; ailenle ciddi bir şekilde uzlaşmaya varmaya çalış. Gerekirse pazarlık yap. Kendi duygularını dile getir. Yardım etmeye çalıştıklarını bildiğini ancak senin daha kötü strese soktuğunu açıkla. Ancak bunları yaparken mümkün olduğunca kibirli veya burnu havada olmamaya çalış. En önemlisi de onlara ders veriyormuş gibi davranma.

Sonradan gelen edit : Yukarıdaki arkadaşlar yazınca fark ettim, arkadaşların da dediği gibi akrabalarında ailene sözü geçen biri varsa onlara derdini anlatmayı dene. Bu da belki sonuç verebilir. Yakın arkadaşların varsa onlarla konuşabilirsin. Sorununu çözmez belki ama yükünü hafifletir, stresini azaltır.

Böyle diyorum da diğer arkadaşların fikirlerinden yola çıktım ben de. Benim aklıma gelecek bir fikir değil bu maalesef...

Sonuç olarak eline "Yine" bir şey geçmezse son çarı yapman gereken tek şey "Tamam" diyip geçmen. Yanlış fikirlere kapılma. Burada bahsettiğim asilik değil. Bazı insanların fikirlerini değiştiremezsin, özellikle de yaşı çok geçkinse. Hele bir de ailense daha da zordur. Onları o şekilde kabul etmen gerekir. Onlar sana bunu yaptığında her ne kadar zor olsa da "Tamam" diyip geçmen gerekiyor. Aksini yaptığında eline sadece kavga ve stresten başka bir şey geçmez çünkü. Ayrıca bunu diyorum ancak her olayda da bu yönteme başvurma. Daha sonra ergen asiliği damgası yersin :)

Bunu da kolay bir şeymiş gibi anlattım ya...

Kolay değil ama oldu da "Tamam" olayını başardın diyelim, çevrendeki insanlara seni rezil etmelerine engel olacak bir öneri veremem maalesef. Benim bilgi alanımın dışında bu. Ben çok büyük çoğunlukla akrabam/çevremdekilerin fikirlerine pek kulak asmam. İyi bir şey değil tabii bu. Ancak işte bu yüzden bu konuda bir tavsiye veremeyeceğim maalesef.
 

Geri
Yukarı