Ne için varız?

Benim en son düsündugum bu, ben biraz da aile baskısi olnadan manevi güce inaniyorum ve biraz ahiret korkusu denen şey var.
Zaten o korku olmasa dunyada Musluman olmaz.
Yaklaşık 6 veya 7 yıl sürdü sanırım. Fakat bundan da önce çok küçükken de kafama takılan şeyler oluyordu ama unutuyordum. Zaman ilerledikçe sıklığı artıyor. İşte senede bir geliyorsa 6 aya düşüyor gibi. Tabi bu sürecin ön süreci de 5 yıla yakın sürmüştür. Hatta bilirsin, aklına bir şey geldiğinde ne kadar masum olsa bile şu lafı içinden geçirmişsindir. "Tövbe estağfurullah, tövbe tövbeee, salak mıyım neyim, kendine gel"
 
Hatta bilirsin, aklına bir şey geldiğinde ne kadar masum olsa bile şu lafı içinden geçirmişsindir. "Tövbe estağfurullah, tövbe tövbeee, salak mıyım neyim, kendine gel"
Yok, olmadi.
Genelde çift yönlü bakış açısı ile bakiyorum.
Bunu yıllarca yaşadım. Bilgi birikimi ve merak arttıkça azalan bir şey bu. Kaç yaşındasın?
14 yasındayım ama emin ol bilgi birikimi olarak oldukça yoğun bir birikimim var. Emin ol bilgi birikimim çevremdeki yetişkinlerden kat ve kat fazla.
 
@GCN bu arada eliştirilen nokta İslam'ın hangi noktası?
Bazı Islam'a dahil olmayıp da dinci bazi arkadaşlar ile dine dahil gosterilenler var.

Ben genel olarak dinin şuan ki haline karşıyım, cünku her ne kadar Kuran değıştirilmeden ulasmis olsa da (bunun tartismasina giremem simdi) din ulasmadi.
Ben dinimi yasarsam ilk geldigi halini bilimle ile beraber yasamayi tercih ederim.

Dinin ilk hali benim icin dindir.
 
@GCN bu arada eliştirilen nokta İslam'ın hangi noktası?
Bazı Islam'a dahil olmayıp da dinci bazi arkadaşlar ile dine dahil gosterilenler var.

Ben genel olarak dinin şuan ki haline karşıyım, cünku her ne kadar Kuran değıştirilmeden ulasmis olsa da (bunun tartismasina giremem simdi) din ulasmadi.
Ben dinimi yasarsam ilk geldigi halini bilimle ile beraber yasamayi tercih ederim.

Dinin ilk hali benim icin dindir.
Seni ve ismini hatırlayan son kişide ölünce hiç var olmamış olacaksın tıpkı senin şuan ki dedenin dedesinin dedesinin dedesinin dedesini hiç kimsenin hatırlamadığı gibi. Hayata geliş amacımız yoktur zaten evrenin büyüklüğüne ve inanılmazlığına göre biz ve dünyamız bile yok.
 
@499337 10 yıl sonra yüzünde bir tebessüm ile beni anacaksın.
Sanmam, uzun uzun bunu da konuşamam. Ben kendimi biliyorum ve gerçekten burada anlatamayacağım detaylarla olsa da cidden Allah'in varligina dair kendimce kanitlarim var.
Ki benim düsünce fikrimdeki birinin böyle bir şey yasama imkani yok.
Imkansız gelse bile ben din ile bilimi beraber yasayabiliyorum.

Insanlar at gözlükleriyle tek tarafı savunuyor, neden olaylara hem dini hem bilimsel bakıp işi gerçek anlamında yasayan yok?

Hayır bu zor da degil ki.
Neyse iyi geceler, ben aslında bu konu ile şunu anladım ki en dogru yol çogunluk tarafindan imkansiz gorulen yol :D
Uzatmanin anlami yok uzar da uzar bu iş.
 
Dusünulebilir.
Tanrı yoksa ve ben tanrı'ya inaniyorsam zararim ne?
Tanri varsa ve X Tanri'ya inanmiyorsa onun zarari ne?

1. sorunun cevabi dinsel değil, kişiseldir. Yaratıcının birçok formu ( Allah, tanrı, bu da...) Günümüze kadar geçen insanlık evresinde hep çalkantılı bir yere sahip olmuştur. İki türlü kullanılmıştır. İlki insanın hayat amacı ve huzur kaynağını bulduğunu sanması için. Diğerini hiç karıştırmak istemiyorum. Bu dediğim ilkinin sizin dediğiniz ile arasında hiçbir farki yoktur, ikisi de zararsız ve kendisini güvende tutma amaçli kendini kandiriyor ve kendisini birisi onu korudugunu düşünerek hayatını daha dengeli yaşamasını sağlıyor.

2. sorunun cevabi ise ilk soru ile aynı aslında. Ancak bu daha nadir ve yeni görülen bir eylem. Biliyorsunuz ki eskiden ateizm, deizim ve daha fazla inançlar yaygın değildi. Hatta kimi dünya çapında ses getiren insanlar bile sırf bu yüzden ya ölüme ya da cezaya çarptırıldı, onlarca örneği var. Bunun sebebu ise tek bir kelimeye dayanıyor, mantık. Kimi insan ilk cevapta bahsettiğim gibi kendisini güvende ve huzurlu hissetmek için inanır kimisi ise mantığını kullanarak inanır veya inanmaz.

Her ikisinin de hiçbir zararı yoktur. ( toplum ve bireysel düşünmenin savaşını katmayın, Müslüman vs ateist gibi salak saçma şeylerden uzak bu dediklerim )
 
Biz kendimizi gerçekleştirmek için varız.
Bu aşamaya geçebilmek için ilk önce temel ihtiyaçları ve güveni sağlamalı ve kendimizi tanımalıyız. Hayat kısa o yüzden kararlı bir şekilde ilerlemeliyiz kısacası saçma şeylerde vakit öldürmeden doğruyu aramak ile uğraşmalıyız. Tabii ki de herkes başarılı olamayacaktır karanlıkta kalanlar boşlukta dolaşanlar ve sorularda boğulanlar ya da yanlış yola sapanlar illaki olacaktır. Lakin bu yaşamın amaçsızlığını değil insanın boşa geçmiş ömrünün amaçsızlığını gösterir. Burada kast ettiğim insanın soru sorması değil sorduğu soruya düşünürken gözünün önündeki cevabı göremeyecek hale gelmesidir. Canlının üremesi ve çoğalması varlıklarının bir nedeni değil varlıklarını sürdüren biyolojik bir olaydır varlık nedenini varlığı sürdüren bir şey ile açıklanmasını mantıklı bulmuyorum.
Hedef her zaman vardır ama oraya ulaşım yolları farklıdır ve biz bizim için en uygun ve güzel yolu seçip hedefe ilerlemeliyiz kendi tarz ve yolumuzu çizmeli özgürlüğümüzü diğer insanlarında özgürlüğünü unutmadan yaşamalıyız. İslam dinine inanan bir insanım ve hedeften kastım oluşumu tesadüf eseri oluşmadığını yaratıcının varlığını bizim kulluk görevlerimiz olduğunu fark edip bize verilen kısa süreç içinde kendimizin özelliklerini tanıyıp yeteneklerimizi keşfederek aklımızı en verimli şekilde kullanarak değerlendirmektir. Herkesin yöntemi farklıdır dünyayı bıraktığı izde evet kendimizi tanımak zordur ve beden ruh ilişkisini yakalamakta lakin hiçbir şey imkansız değildir.
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı
09:05:00