İnsanın öleceğini bilerek yaşaması

İnsanoğlu bir ayağı mezarda dünyaya gözünü açar, sana sunulan yaşamda ise ne yapacağın hür iradene bağlı olarak değişir.
Genelde insanlar ilerlemeyi ve çocuklarına miras bırakmayı seçerler, her ne kadar unutulacak olsalar dâhi.

Yakın hissettiğin inançlara inanıp "öteki dünya" hayali kurmakta ölümden kaynaklı korkunun sonucu oluşmuş bir olgu.
 
Üstteki arkadaşlara inanç mevzusu dışı katılıyorum. Benim şu andaki görüşüm ise umrumda değil, her yerde bana en çok zevki ne getirecekse(etik ve çoğu durumda din dışına çıkmadan)onu yapıyorum.
Matrixden çıkmak hoş da içerisi güzel.
 
Yani ben 2 yıl önce bu tarz düşüncelerdeydim ve bence hem gelecek için yaşanmalı hem de anlık olarak yaşanmalı, illaki hayatımızı yaşamamız lazım. Artık kim neye inanıyor bilmiyorum ama insanın psikolojisi bozulmaması için böyle yaratıldığını düşünüyorum. Tamam, insan düşünebiliyor ama bunun sınırı vardır. Mesela insanların içini dışını görememen bir sınır. Psikolojik bir sınır.
 
Ölmekten korkmuyorum. Tam tersi bu dünyada sonsuza kadar kalmak daha sıkıcı olurdu benim için. Öldükten sonra ne olacağını ise hiç kimse bilemez. Bu da iyi benim için ne olacağını bilememek sürpriz etkisi oluşturuyor. Dinlerin ise bu konuda hiçbir şeye açıklık getirdiği falan yok. Şimdi ben de ölümden sonra olabilecekler hakkında bir şeyler uydurabilirim ama bunu kanıtlamak mümkün değil ve tıpkı dinlerde anlatılan şeylerin olduğu gibi.
 
Ölsek kaç yazar kardeşim. Sınav sonuçta. Sadece yüzdelik dilim falan yok. Cennet ve cehennem var :D.aklımıza sürekli ölüm gelse herhalde kafayı sıyırırız. Keyfine bak.
 
Geçirilen çocukluk, okunan okullar, edinilen arkadaşlıklar, aile, doğa, diğer canlılar, dünya, yaşam, evren ve daha nicesi. Bütün bunların bir gün sonsuza dek ortadan kaybolacağını bilerek yaşamak sizce de biraz ürpertici bir durum değil mi? İnsanoğlu nasıl oluyor da öleceğini bildiği halde hayatına devam edebiliyor diye bazen sorguluyorum. İnsan psikolojisi sizce nasıl oluyor da bir gün yok olacağını bildiği halde sağlam kalabiliyor? Dışarıdan bakıldığında son derece enteresan ve garip bir durum. Siz bu konu hakkında neler düşünüyorsunuz?
Bazıları intihar ister. Bazıları ise ölümden korkar. Çok komik bir durum.
 
İnsanlar bu dediğin şeye karşı psikolojik savunma için dinlerini uydurdu bana göre. Sahte gördüğünüz din vardır illa. Bütün dinleri ibadet olarak gören dine inanmıyorsanız katıldığınız yer olur.

Ölmekten korkmuyorum. Tam tersi bu dünyada sonsuza kadar kalmak daha sıkıcı olurdu benim için. Öldükten sonra ne olacağını ise hiç kimse bilemez. Bu da iyi benim için ne olacağını bilememek sürpriz etkisi oluşturuyor. Dinlerin ise bu konuda hiçbir şeye açıklık getirdiği falan yok. Şimdi ben de ölümden sonra olabilecekler hakkında bir şeyler uydurabilirim ama bunu kanıtlamak mümkün değil ve tıpkı dinlerde anlatılan şeylerin olduğu gibi.
İç güdüsel olarak korkuyorsun. Bu dediğin sembolik. Yaşlanınca belli eder bu. Öldükten sonra bilimsel olarak azot döngüsüne giriyorsun (Eğer uzayda ölme gibi özel durum olmazsa giriyorsun.).
 
İnsanlar bu dediğin şeye karşı psikolojik savunma için dinlerini uydurdu bana göre. Sahte gördüğünüz din vardır illa. Bütün dinleri ibadet olarak gören dine inanmıyorsanız katıldığınız yer olur.


İç güdüsel olarak korkuyorsun. Bu dediğin sembolik. Yaşlanınca belli eder bu. Öldükten sonra bilimsel olarak azot döngüsüne giriyorsun (Eğer uzayda ölme gibi özel durum olmazsa giriyorsun.).

Öldükten sonra bedenimin yaşayacağı süreçler beni ilgilendirmiyor dostum. Korkmadığıma da ayrıca eminim bunun yaşımla da bir alakası yok. Dini inancı olanların belki korkmak için sebepleri olabilir ama benim yok.
 

Geri
Yukarı