Ailemden bıktım

Yanlış anlamayın sakın, annemi babamı çok seviyorum ama beni çok hor görüyorlar. Eğer denildiği gibi gerçekten öz güvensiz isem sebebi ailem. Ders konusunda değil; onların gözünde ben beceriksiz, salak, bir işe yaramayan bir şeyim.(ama gerçekte böyle birisi değilim.) O yüzden zaten yazın çalışmama izin vermiyorlar. Askere de götürmek istemiyorlar ama bunların hepsi aslında numara. Sırf dalga geçmek için böyle düşündüklerini düşünüyorum çünkü iyice onların eğlencesi haline geldim. Kendi arkadaşlarına, akrabalarıma böyle anlatıyorlar ve üstümde ön yargı çıkarıyorlar. Onlara yapmayın desem yok ders çalışmamak için numara çekiyorum, yok seni sevemeyecek miyiz? Yılardır böyledir ama yaşım gereği bıktım usandım artık. 15 yaşındayım ne yapayım?

Dostum bence en iyi çözüm anne veya babanla, hangisi ile daha iyi anlaşıyorsan ki muhtemelen annendir, çağır anneni ve dertlerini söyle ve göz yaş dök(bu önemli) ya da iyi anlayışlı akrabaların varsa onlardan da rica et senin için anne babana söylesinler çocuğunuz şunu hissediyor vesaire, ebeveynlerinle bir içten konuşman lazım yoksa bu büyük travmaya dönüşecek. De ki, anne beni çok zorluyorsunuz bu yargılamalarınız beni intihara kadar götürecek bir gün! Her beni aşağıladığınızda camdan atlayasım geliyor! Gibisinden cümleler kurabilirsin (göz yaş dökmeyi unutma), bunu yaparsan damardan girmiş olursun ama yine de etkilenmezlerse yok artık yani, dümdüz taştan heykeldirler o zaman.
 
Yanlış anlamayın sakın, annemi babamı çok seviyorum ama beni çok hor görüyorlar. Eğer denildiği gibi gerçekten öz güvensiz isem sebebi ailem. Ders konusunda değil; onların gözünde ben beceriksiz, salak, bir işe yaramayan bir şeyim.(ama gerçekte böyle birisi değilim.) O yüzden zaten yazın çalışmama izin vermiyorlar. Askere de götürmek istemiyorlar ama bunların hepsi aslında numara. Sırf dalga geçmek için böyle düşündüklerini düşünüyorum çünkü iyice onların eğlencesi haline geldim. Kendi arkadaşlarına, akrabalarıma böyle anlatıyorlar ve üstümde ön yargı çıkarıyorlar. Onlara yapmayın desem yok ders çalışmamak için numara çekiyorum, yok seni sevemeyecek miyiz? Yılardır böyledir ama yaşım gereği bıktım usandım artık. 15 yaşındayım ne yapayım?

Aynisini bende yaşıyorum yaptıklarına değil yapamadiklarima bakıyorlar bir yere gidince aşağıliyorlar konuşan ise yaramiyor bir kendi paramla zar zor LC aldım onu da her hafta neymiş yok bunu yapmamistim PC kalkcakmis bir yaptıklarıma bakın daha ama yapacak bir şeyim kalmadı içime atıyorum ağlasam ağlama diye kızıyorlar.

İnşallah duzelirler keşke hiç böyle yapmasalar inşallah çözersin durumunu.
 

Geri
Yukarı