Ailevi sorunlardan bıktım

Önceki açtığım konuları okuyanlar durumu bilirler. Annem ve babam kendimi bildim bileli hep kavga ederler ve evde hep bir gerilim vardır. Birkaç gün önce babamı kuzenimle mesajlaşırken gördük. (libidosuna... Gözü hep başka kadınlarda idi.) Ona iftira attığımızı iddia etti ve çok büyük bir kavga oldu. Annemin tarafındaydık (1 ablam (17) 1 kız kardeşim (8) var). Hepimiz annemi tutuyorduk. Ben ağladım apartmana çıktım birkaç dakika sakinleştim. Babam anneme vurdu o anda ben direkt daldım içeriye geri. Polisi aradım. Telefonumu aldı 'napıcan... Beni mi şikayet edeceksin' dedi. Telefonumu aldı. Ben çok ağladım. Ne ders dinleyebiliyorum ne de bir şey yapabiliyorum artık. Bugün ne olduğunu anlatayım. Az önce sandalye almak için odaya gittim, dönerken babam bana şeytan gibi baktı. Ben bir şey yapmadan gittim odama. Geldi odama bir yarım saat sonra. Işığım patlak birkaç gündür. Aç kapa yapıp gitti odadan. Az önce de annem gelip 'ben boşanmayacağım, ablan geöinemezsin dedi' dedi bana. Ben bayağı sinirlendim. Dersi bıraktım dağıldım. Açtım şarkı dinliyorum. Allah aşkına ne yapacağım ben. Sınavlar geliyor. Ağlıyorum her gün. Derslerde hocalar acır gibi bakıyor. Kaç gündür ölü gibi oldum.

Ayrılmaları için yalvarıyorum ayrılmıyorlar. Annem ayrılırsa yaklaşık 5K para alacağız.

Biz de benzer zorluklardan geçtik, gerçekten çok yıpratıcı bir durum, dik durmaya çalışıp anneni korumandan başka tavsiye veremeyeceğim maalesef.

Bir gün annemin canına tak etti ben 12 yaşındayken sadece bir çanta kıyafet ile bambaşka bir şehre taşındık, eşyalar, bilgisayarlar, konsollarım, yaklaşık bir raf eden kitap ve dergilerim, arkadaşlarım ve doğduğum, büyümemin de büyük kısmını geçirdiğim şehri bıraktım. Tekrar bir düzen kurduk, iki taraf da bu evliliği o kadar önemsemiyor ki annem ve babam boşanmadı bile, kendi ayaklarımızın üzerinde durduk ve bu durumlara gram üzülmedim, üzülmesi gereken kişi babandır bu durumda, er ya da geç berbat bir insan olduğunu anlayacaktır, sıkma canını.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Evet dostum seni hatırlıyorum;
Sen babası komutan olan çocuksun.

Öncelikle babanın telefonunu kapatması istemesi şundan;
Toplumumuzda güç baskın olabilir ama yasalar önünde herkes eşittir. İster komutan ol istersen bakan ol.

Öte yandan baban şunun farkında;
Devlet artık kadına şiddete karşı fazlasıyla duyarlılaştı. TRT haberlerine göre eğer şiddete maruz kaldığını annen kanıtlarsa ( bundan emin değilim ama 2 tane şahit yeter diye düşünüyorum) babanı hapse atarlar.
Komutanlığı bırak adam(!) Direkt hapishaneye düşer. Muhtemelen bunun farkında.

Annen ayrılmazsa çok büyük psikolojik bunalıma sokacak ve sana garantisini veririm siz farkında değilsiniz ama bu annenizin ömrünü kısaltacak.

Son olarak şundan bahsedeyim;
Elinden kayarak giden halata gitmemesi için daha fazla sarılmak demek, sadece halatın giderken daha fazla elinin acıtmasına neden olur.

Aklında olsun.
 
Anneni üzme bu durumlarda baban madem size kötü davranıyor ona öyle bir psikolojik konuşki kahrolsun her şey gözünün önüne gelsin neler yaptığı bayağı bir üz yani babanı madem öyle davranmaya devam etcek ne dikim yapıyorsa yapsın bırak basamak olarak kullanın onu paranı al daha da muhattap olma bilmiyorum yaşın kaç ama büyüyünce zaten hiçbir bok yapamaz sana boomer olacak sende büyüyceksin zaten. Allah yardım etsin ama boşanmaları aşırı iyi olur annen büyük ihtimalle sırf akrabalar bir şey demesin diye boşanmıyor ama boşanmanız durumunda baban eğer delilik yaparsa çok büyür işler çok.
 
Uyarı! Bu konu 5 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Yeni konular

Geri
Yukarı