Travis_Bickle
Hectopat
- Katılım
- 25 Nisan 2021
- Mesajlar
- 1.902
- Çözümler
- 6
Daha fazla
- Sistem Özellikleri
- AMD Radeon XFX RX6400 4gb GPU, AMD Ryzen 5 4500 CPU, 8+8 3000'lik DDR4 Ram, 650w 80+ PSU, Rampage Membran Klavye, AOC GM500 Mouse, AOC 24G2SP Monitör, Samsung SyncMaster 932NWE Plus 8000:1 5 ms İkinci Monitör, Rampage Kulaklık
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Öğrenci
@madelyn
@jaggedjan
Evet sözünü ettiğim şeye bugün başladım. Başlık içime sinmedi. Daha iyi bir önerisi olan var mı? Dün ailemle biraz kavga ettiğim için yazamadım.
Bugün gayet sıradandı sanırım. Sabah otobüse giderken bir araba kaldırımı tamamen işgal etmişti ve tepki amaçlı sileceği kaldırırken silecek bir metre öteye uçtu. Sileceği kırmıştım. Alıp arabanın üzerine koydum ve silecekten geri kalan şeyi kaldırıp yoluma devam ettim. Otobüs gelince fark ettim ki cüzdanımı unutmuşum. Keçiören'in yokuşlarından birini eve çıkabilmek için nefes nefese çıktıktan sonra cüzdanımı aldım. Aklıma sileceğini kırdığım arabanın sahibinin benden şikayetçi olması ihtimali gelince bir de arabanın kaldırımda park ettiğini fotoğrafladım. Böylece adam beni şikayet ederse ben de onu edebilirdim. Bir silecek 150 lira iken kaldırıma park etmenin cezası 500 lira. Her türlü zararlı karşı taraf oluyor. Yine de umarım sileceği umursamaz. Sonuçta ellememle birlikte kırıldı. Her neyse. Bir sonraki otobüse binmek üzere ilerlerken ilk derse kesinlikle yetişemeyeceğimi bildiğimden dolayı yakın arkadaşım olan Elif'e bu durumu yazılı olarak belirttim. Otobüse bindiğimde havasızlıktan ciddi anlamda rahatsız oldum. Yeni kasa kırmızı Mercedes otobüs idi gelen. En arka üç kişilik koltukta bir kişilik yer vardı. Oraya gidip yerleştim ve çantamdan arkadaşımdan dün ödünç aldığım osamu Dazai'den öğrenci kızın çok güzel bir baskısı olan kitabını kalmış olduğum 29. sayfadan devam ederek okumaya başladım. Otobüste kitap okumanın midemi bulandırmsına katlanmaya çalıştım. İtap bu konuda hiç de yardımcı olmuyordu çünkü kitaptaki karakterimiz her şeyi öyle bir betimliyordu ki midem bulanıyordu. Ayrıca kız tarifi kendine ait olan yemeği bir yandan hazırlayıp bir yandan anlatırken sanki karşımda şirin bir kız arkadaşım var da hoş bir sohbet ediyormuşuz gibi hissettim ve içim huzur doldu ama birden hayatın boşluğuna, yaşama sevinci olmadığına dair söz etmeye başladı ve içim karardı. Her neyse. Yaklaşık 35 40 dakikalık yolculuk sırasında 40 sayfaya yakın okudum. Otobüsten indiğimde normale nazaran çok daha yavaş şekilde yürümeye başladım ve okula vardım. Ben sınıfa çıkana kadar zil çalacaktı zaten bu yüzden dışarıda kalıp kitap okumaya devam ettim. Zil çalınca arkadaşlarım geldi ve oturduk. Sohbet etmedik sadece oturduk. Onları seviyorum. Zilin çalmasıyla beraber ben sınıfıma onlar da kendi sınıflarına gittiler. İlk ders kurandı ve okumaya göre puan alıyorduk. Her hata eksi 2 puan demekti. Alınan puan sınav notu oluyordu. Dün akşam kavgadan dolayı çalışamadım. Sıra bana gelene kadar sayfayı defalarca kere okudum. En az 80 85 alırdım aslında ama hocanın yanına gidince heyecanlandım. 70 aldım. Bana göre kötü değil. Yılda sadece sınav zamanı kuran okuyorum sonuçta. Geçmek için ezber vermem gerekiyor. Hayatımda en çok nefret ettiğim şeylerden birisi kuran ezberi yapmak. Teneffüste Elif ile birlikte bundan 2 yıl önce benim şu an da arkadaşım olan birinden hoşlanan kız hakkında konuştuk kısaca. En fazla 3 - 5 dakika. İki kız bundan kısa bir kısmını duyup merakla yanıma gelip anlatmamı istediler ama Elif anlatma dediği için sustum. Israr edince kısa ve önemsiz kısmını anlattım. Tatmin olamayan kızlar işin peşini bıraktı. Kızlardan birisiyle önceden bir geçmişim olmuştu. Onun adına gül diyelim. Şu anda biraz geçmişe dönüş yapacağım. Yaklaşık iki sene öncesine. Dokuzuncu sınıfın sonundan alacağım.
Benim çok sevdiğim bir arkadaşım vardı. 9. sınıfın sonunda tanışmıştık. O da kızdı. O dönem nasıl olduysa bir sürü kız arkadaş edinmiştim. Kermeste ekler satmıştım. Biraz da bedava vermiştim. Ufak bir sohbetin ardından arkadaş olmuştuk. Erkek arkadaşlarım kız yüzünden beni satacaklardı yakında. Bunu hissediyordum bu yüzden içim buruktu. O kızın eve gidince Instagram adresini buldum ve konuşmaya başladık. Nasıl olduysa iki gündür tanışmamıza rağmen kız bana tüm hayat hikayesini anlattı. Ben de ona her şeyimi anlattım. Birbirimize sosnuz güvenmiştik. 10.sınıfın başlarında beni bırakacağını sezmiştim. Kız çok değişmişti. Bir şeyler yanlıştı. Onu düzeltmeyi çok istedim ve denedim ama o beni geçiştirdi ve görüldü attı. Gördüğü yerde benden kaçtı. Bende bıraktım kendi haline. Uzunca süre konuşmadık. Sonra birden çıkageldi geçen seneki halimize bak bir de şimdiki halimize bak dedi. Sen yaptın dedim. Doğru dedi. Özür diledi. Çok za konuştuk ama arkası gelmedi. Aradan zaan geçince yine yazdı. Konuştuk. Priw hesabına ( herkesten ziyade daha samimi olunan özel kişileri aldığı yan hesabı ) istek attım. Kabul etmedi. Neden etmedin deyince görmedim bir ara ederim dedi. Aradan hafta geçti ama yine etmedi. Sorunca orası özel seni alamam dedi. Oysaki benim tek bir hesabım var ve sadece 8 kişi var. Ben seni o 8 kişiye almayı layık görmüşken sen beni 50 60 kişiyle denk tutmadın. Her neyse madem öyle baştan deseydin sonra diye geçiştirmeseydin deyip durumu anlattım ve bir daha asla konuşmadık.
İşte bu zamanında çok sevdiğim arkadaşım ben onun beni bırakacağını anladığım sıralar bana bir şey demişti. Şu arkadaşım senden hoşlanıyor demişti. İşte o gül idi. Asla yazmayı düşünmedim. Kız çok şirin ve güzeldi ama istemedim. Arkadaşım ise yaz belki sevgili olursun falan dedi. Nasıl sohbet edeyim kızla size davrandığım gibi mi davranayım kızla nasıl konuşulur bilmem dedim. Evet kanka bize davrandığın gibi davran kaybedecek neyin var dedi. Bana da mantıklı geldi. Kaybedecek neyim var ki? Yazdım ve saçma davrandım. Kız bir süre sonra senden hoşlanmıyordum arkadaşım yanlış anlamış dedi ve beni bıraktı. Sevgili düşünmüyorum yakın zamanda demişti. İki gün sonra şu an da aynı sınıfta olduğumuz biriyle sevgili oldu. Evet hiçbir şey kaybetmedim ve tecrübe kazandım. İşte o geçmişimiz oldu dediğim kız bu. Şimdi günümüze geri dönelim.
Kızlar sohbetten tatmin olmayıp işlerine döndüler. Edebiyat derinde kitap okudum ve kitap bitti. Arkadaşıma geri verdim. Falan filan. Tamamen boş.
Yine de bugün mutluydum sanırım ve dün. Ve önceki gün. Son bir haftadır çok sıkıntı çekmeme rağmen mutluyum.
Kendimde ölüm kokusu alıyorum. Ölüm nasıl kokar bilmiyorum ama ben ölüm kokuyorum. Belki de banyo yapmalıyımdır. Evet. Yazı bitince gidip banyo yapmalıyım. Yakın zamanda öleceğimi hissediyorum. Belki de bu yüzden son bir haftadır mutlu ve huzurluyumdur. Bugün yazacak pek bir şey yoktu. Sadece geçmişe döndüm. O dönem edindiğim kız arkadaşlarımın hepsi gitti. Yalnızca Elif kaldı. Ona da en yakın kız arkadaşım deme sebebim tek kız arkadaşım olması. Yoksa öyle aman aman bir yakınlığımız yok.
Yarın yazacak bir şey olmaz ise 9. sınıfta arkadaşımdan hoşlanan kız ile olan geçmişimi anlatmak isterim. Ona bu hayatta hiçbir arkadaşıma vermediğim değeri o kıza vermiştim. Aşırı güzel bir arkadaşlığımız vardı. Kısa sürdü.
Bugünlük bu kadar. Derinlemesine yazamadığım, çok şey anlatamadığım için özür diliyorum. Bunu yazmam bile bir saat sürdü. Sabaha kadar uyumak istemiyorum. Belki her saat başı gelirim. 15 dakika muhabbet ederiz bu gece. İyi geceler.
Otomatik düzeltme yaptım. Uzun olduğu için ben bakmayacağım. Hata olmuşsa kusura bakmayın.
Son düzenleyen: Moderatör:
