- Katılım
- 3 Eylül 2020
- Mesajlar
- 2.269
- Çözümler
- 8
Çalışıyorum çalışıyorum. Ama hayat koşullarından memnun değilim. Hoş sadece ben değil Türkiye vatandaşı olan herkes böyledir. Karamsar değilim, tünelin sonunda ışık yok gibi.
Hocam benim de ciddi anlamda dertleşip eğlenebildiğim yalnızca bir arkadaşım var. Bu aslında üzücü değil. Bence gayet normal. İnsanların "sır" dediğimiz şeyden haberi yok artık. Sırlarınızı paylaşabildiğiniz biri olması bile çok güzel. Sizde parlak bir gelecek görüyorum. Zorluk içinde ve bu durumdan kurtulmak isteyen birisiniz. Böyle insanlar genelde başarılı oluyor. Yapmanız gereken şey hedeflerinize ulaşmak için çabalamak. Bunun için ders çalışmanız gerekiyorsa çalışın. İşe girmeniz gerekiyorsa girin. Yapmanız gereken ne varsa yapın. Bilgisayarım eskiyken oyun yapmak istemiştim. Unity adındaki oyun motorunu yükledim ve açamadım. Evet bilgisayar açamadı. Oynadığım oyunların grafiklerini ekstra modlar kurarak düşürmem gerekiyordu yoksa oynanmayacak kadar kasıyordu. Ben de yapabileceğim şeyleri yapmaya başladım. Basit yazılımlar geliştirmeye başladım. Ufak tefek montajlar yapıyordum. Sonra işe girip birikim yaptım ve bilgisayar aldım. Yıllarca telefonsuz yaşadım çünkü önceliğim bilgisayardı. 12. sınıfta telefonum oldu. Öyle çok çalışkan biri falan da değildim. Derslerimde başarılı da değildim. Derslerime çalışmıyordum. Gerçi bunun bazı sebepleri vardı. Yeri geldi gittim pazarda satış yaptım. Yeri geldi sokakta karton topladım. Uğraşan insan bir şekilde başarıyor. Pes etmek çözüm değil. Sorunlardan kaçmak da çözüm değil. Elinizden geleni yapın. Sonunda İnşallah hayallerinize ulaşacaksınız.En büyük derdim lanet bilgisayar olmalı. Bir işe yaramıyor, 40 yıllık oyunlarda bile kasıyor. Hangi işletim sistemini kursam olmuyor. Çok yavaş. Şuana kadar denediğim Windows işletim sistemleri arasında Windows 7'den sonra Windows 11 en hızlısı oldu. Bu yüzden Windows 11 kurdum. Fakat yine de olmuyor, kullanılmıyor bu bilgisayar. Artık kurtulmak istiyorum ama kurtulamıyorum. En azından SSD olsa kurtarır az çok. Arkadaş desem yok, hepsi sistem aldı, değiştiler ve sildim. Benimle aynı şeyleri yaşayıp dertleşebildiğim, eğlenebildiğim sadece 1 arkadaşım olması da üzücü. 10. sınıftayım ve hayla telefonum yok. Teneffüslerde en fazla akıllı tahtayı açıp bir şeyler yapmaya çalışabiliyorum o da sıkıyor bir müddetten sonra. 2 gün sonra düşürüp kıran, malının değerini bilmeyen insanların her şeyi varken benim hiç bir şeyim yok. Sınıfta herkes sen şanslısın bilgisayarın var falan diyor fakat ellerindeki telefon bu bilgisayardan 10 kat güçlü. Keşke ihtiyaçlarım olsa elimin altında.
Var mı paylaşmak istediğiniz bir şey?
Tek cümlelik goygoy yazmayın. Gerçek derdi olanlar paylaşmak istiyorsanız derdinizi ayrıntısına kadar yazın. Canım sıkıldığından değil insanların moralini düzeltmek için.
Uzun uzun yazabilirsiniz, sadece kısa şeyler yazmayın. İçinizi dökün demek istediğim. Bu arada şu efsaneyi bırakıyorum yazarken dinlersiniz:
Bu sitenin çalışmasını sağlamak için gerekli çerezleri ve deneyiminizi iyileştirmek için isteğe bağlı çerezleri kullanıyoruz.