Eskileri özlemek

Belli ki çocukluğunuz dolu dolu geçmiş. Eskiden aldığınız o tadı alamıyorsunuz. Bu vakitten sonra kimse o tadı alamaz zaten. Yapacak bir şey yok, en azından gelecekte de bugünleri özleyebilmek için olduğumuz her anı dolu dolu ve temiz yaşayabiliriz.
İşin üzücü tarafı eskiden yaptığın şeyleri şimdi yapınca zerre zevki olmuyor. Mahallede maç oynamak falan değil bana göre top oyunlarını sevmezdim. Ama ebelemece, saklambaç oynardık. Hatta çok eskiden hiç unutmam. Kurban bayramının ilk günüydü ve gece olmuştu. E ilkbaharda falanız hava çok soğuk değil. Küçük büyük herkes dışarı çıktı. Ben 7 yaşındaydım, abim ve büyük kuzenler 12-14 yaşlarındaydı. Ve benim yaşıtım olan akraba çocuklar. Hepimiz sokağa dökülmüştük. Gece hava kapkaranlıktı. Zombicilik oynuyorduk. 2 takım vardı, zombiler ve insanlar.......


Zombiler insanları "öööğğhhhhh" gibi değişik seslerle kovalıyordu ve ısırdığı kişi zombilerin takımına geçiyordu. Var ya hayatımın en keyifli en zevkli zamanlarıydı diyebilirim...... Çok özledim be. Aradan 10 yıl geçmesine rağmen aynı mahallede oturuyoruz. Şimdi camdan o oyun oynadığımız sokağa baktığım zaman çürüyüp giden anılar gözüküyor sadece........ Artık okul dışında evden çıkmaz oldum.
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.
 
"Eskiler, eskiden mi güzeldi?" yoksa "Eskiler güzel miydi?" ikilemi beni hep düşündürmüştür.
 
"Eskiler, eskiden mi güzeldi?" yoksa "Eskiler güzel miydi?" ikilemi beni hep düşündürmüştür.
Bence eskiler güzeldi. Sonuçta eskiden ne kadar keyif alsak da şuan olduğu kadar asla özlememiş ve güzel gelmemiştir. Artık o anılara erişemeyeceğimizden güzel geliyor gözümüze sanırım.
 
İşin üzücü tarafı eskiden yaptığın şeyleri şimdi yapınca zerre zevki olmuyor. Mahallede maç oynamak falan değil bana göre top oyunlarını sevmezdim. Ama ebelemece, saklambaç oynardık. Hatta çok eskiden hiç unutmam. Kurban bayramının ilk günüydü ve gece olmuştu. E ilkbaharda falanız hava çok soğuk değil. Küçük büyük herkes dışarı çıktı. Ben 7 yaşındaydım, abim ve büyük kuzenler 12-14 yaşlarındaydı. Ve benim yaşıtım olan akraba çocuklar. Hepimiz sokağa dökülmüştük. Gece hava kapkaranlıktı. Zombicilik oynuyorduk. 2 takım vardı, zombiler ve insanlar.......




Zombiler insanları "öööğğhhhhh" gibi değişik seslerle kovalıyordu ve ısırdığı kişi zombilerin takımına geçiyordu. Var ya hayatımın en keyifli en zevkli zamanlarıydı diyebilirim...... Çok özledim be. Aradan 10 yıl geçmesine rağmen aynı mahallede oturuyoruz. Şimdi camdan o oyun oynadığımız sokağa baktığım zaman çürüyüp giden anılar gözüküyor sadece........ Artık okul dışında evden çıkmaz oldum.
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

@Grim Reaper hocamın da dediği gibi. Küçükken dert yok tasa yok. Belki ailenin derdi var onu da anlamıyor insan o yaşta. Tek dert ödevi yetiştirmek, eğlenmek oyun oynamak.
"Eskiler, eskiden mi güzeldi?" yoksa "Eskiler güzel miydi?" ikilemi beni hep düşündürmüştür.
Aslında ikisi de. Eskiler, eskiden güzeldi çünkü zaman geçtikçe büyüdük; etrafımızda olup bitenlerin farkına vardık. Bu yüzden 15 yaşımıza geldiğimizde geçmişi hatırlayarak üzülsek, mutlu olsak bile hatırlayınca üzülüp mutlu olacağımız yeni anılar üretebiliriz. Ancak zaman geçtikçe anı üretmek için gereken mutluluğu sağlayamayız belki de. Eskiler güzeldi çünkü eskiler artık ulaşamayacağımız bir rafta.
 
@Grim Reaper hocamın da dediği gibi. Küçükken dert yok tasa yok. Belki ailenin derdi var onu da anlamıyor insan o yaşta. Tek dert ödevi yetiştirmek, eğlenmek oyun oynamak.

Aslında ikisi de. Eskiler, eskiden güzeldi çünkü zaman geçtikçe büyüdük; etrafımızda olup bitenlerin farkına vardık. Bu yüzden 15 yaşımıza geldiğimizde geçmişi hatırlayarak üzülsek, mutlu olsak bile hatırlayınca üzülüp mutlu olacağımız yeni anılar üretebiliriz. Ancak zaman geçtikçe anı üretmek için gereken mutluluğu sağlayamayız belki de. Eskiler güzeldi çünkü eskiler artık ulaşamayacağımız bir rafta.
İlk yazdığınız cümleyi şöyle örneklendirebiliriz : Küçükken oradaki farkında olmayan saf mutlu çocuksunuz. Büyüdüğünüzde ise oradaki derdi olan aile üyesisiniz...
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı