Hayat hikayem

89666

Kilopat
Katılım
22 Aralık 2015
Mesajlar
2.315
Çözümler
2
2003'te doğdum. İlkokul ve ortaokulda hep dalga geçilir, dışlanır, küfür ve dayak yerdim. Evde de geceleri babamdan küfür ve dayak yerdim. Okula dayanamayıp 10. sınıfta açık liseye geçtim. O kadar çok küfür ve dayak yedim ki artık bundan zevk almaya başladım. Okulda, evde, mahallede bana her zaman deli, özürlü, spastik falan derlerdi. Babamın ölmesi için her gün tanrıya dua ederdim çünkü hayattaki en büyük düşmanım sayılabilirdi. Bir ara 5 vakit camide namaz kılıyordum, aşırı dindar olmuştum. Göz zinası olmasın diye sokakta gördüğüm kadınlara bile bakmaz olmuştum. Belki dindar olursam tanrı hayatımı düzeltir, beni normal bir adam yapar diye. Oyun oynamaktan başka bir şey yapmadığım için cahildim tabii. Sonra araştırmalar yaptım. Felsefe, tarih, sosyoloji gibi şeylere merak sardım. İnançsız oldum. Eşitliği savunduğu için komünizme merak sardım, sonra bütün siyasetçilerin ve insanların kendi çıkarını önemsediğini fark ettim ve apolitik oldum. 3 yıl evde oturduktan sonra üniversite sınavına girdim ve istemediğim bir bölüm kazandım. Derslerden hiçbir şey anlamıyordum, insanlar yine beni tanıştıktan birkaç gün sonra dışlıyordu ve arkamdan (bazıları direkt) dalga geçiyordu. Sınıfta kaldım ve başka bir bölüme yatay geçiş yaptım. Bu bölümü de istemiyordum ama şehir dışına çıkacak param olmadığı için boşta kalmayayım diye seçtim. Asla arkadaşım olmadı. Asla partnerim olmadı ve olmayacak. Hayatım boyunca acı çektim ve çekmeye devam edeceğim. Saçma sapan tavsiye istemiyorum. İçimi dökmek iyi geliyor sadece.
 
Küçük yaşlarımdan beri Technopat'ta takılmaktan düzgün yazmaya başladım. Ama hala Türkçe derslerini yapamıyorum.

Türkçe derslerini yapıp yapmamanın bir önemi olduğunu düşünmüyorum söylediğiniz gibi felsefe, tarih gibi alanlarla ilgileniyorsanız bence hobi olarak yazı, blog tarzı şeyler yazmayı deneyebilirsiniz çünkü diliniz harbiden güzel.
 
Türkçe derslerini yapıp yapmamanın bir önemi olduğunu düşünmüyorum söylediğiniz gibi felsefe, tarih gibi alanlarla ilgileniyorsanız bence hobi olarak yazı, blog tarzı şeyler yazmayı deneyebilirsiniz çünkü diliniz harbiden güzel.
Konuşmam çok kötü ama. İğrenç bir şivem var, büyüdüğüm ve uzun süre yaşadığım bir yerden dolayı.
 
Belki de bu senin kaderin, değiştiremezsin... Şu an kesin bir şey söyleyemeyiz ama beni etkileyen başka bir şey var, yaptıkların.

Bir ara 5 vakit camide namaz kılıyordum, aşırı dindar olmuştum. Göz zinası olmasın diye sokakta gördüğüm kadınlara bile bakmaz olmuştum. Belki dindar olursam tanrı hayatımı düzeltir, beni normal bir adam yapar diye.
Sonra araştırmalar yaptım. Felsefe, tarih, sosyoloji gibi şeylere merak sardım. İnançsız oldum. Eşitliği savunduğu için komünizme merak sardım, sonra bütün siyasetçilerin ve insanların kendi çıkarını önemsediğini fark ettim ve apolitik oldum.
Bu zor koşullarda bile kendini gayet iyi geliştirmişsin, etkileyici. Yakınmanın hiçbir anlamı yok, bence uğraşırsan daha iyilerini yapabilirsin. Kendine sövmeyi bırak demiyorum, kabullen. Sen, busun. Kimse yaratılışından dolayı suçlanamaz.

Sen @tylerdurdenceketi'sin, bu yazdıkların gerçek mi?
 
Bende aynı durumdayım bölümümden memnun değilim yurtta kalıyorum, doğru düzgün yemek yiyemiyorum aç kalıyorum, oda 6 kişilik, internet yok, dersler hiç ilgimi çekmiyor ne kadar çalışsamda anlamıyorum. Memleketimdeki üniversiteye yatay geçiş yapsam bile memnun kalacak mıyım bilmiyorum.
 

Geri
Yukarı