Hayattan bıktım

Random.User · 10 Kasım 2022

Daha 15 yaşındayım ama hayattan o kadar bıktım ki. Hiçbir günüm mutlu geçmiyor. Eskiden çok daha mutluydum diyorum. Derslerle aram çok kötü. Ve bu benim için sıradan bir şey değil. Derslerim genelde iyidir ama son zamanlarda o kadar kötü ki ne yapsam düzelmiyor notlarım da düşük gelmeye başladı. Bu mutsuz olmam için sadece bir sebep. Gerçek arkadaşım daha doğrusu dostum olarak gördüğüm 1 kişi bile yok. Mutsuz zamanlarımda içimi dökebileceğim bir kişi yok. O yüzden buraya yazıyorum. Okul dışında hiç dışarı çıkmıyorum çünkü dışarıdaki ortamı sevmiyorum. Her gün bunları düşündükçe daha da kötü hissediyorum. Başkalarını gördükçe kendimi ezik hissediyorum. Kendimi kötülüyorum hep. Kendimden nefret ediyorum. Zaten her şeyim kötü bari derslerime yoğunlaşayım diyorum o da olmuyor. Mutsuz bir insan nasıl derslere yoğunlaşabilir ki? Kafasında bir milyon şey olan bir kişi ders çalışamaz diyorum kendi kendime. Kendimi avutmak için bütün düşüncelerimi ve dertlerimi yazdığım bir defterim var. Zamanımın çoğunu ona yazarak geçiriyorum. Aynı şeyi defalarca da yazsam rahatlıyorum biraz. Ama onu kimsenin okumayacağını biliyorum. Buraya yazma sebebim de bu. İçimi dökmek. Beni hayata bağlayacak bir şey lazım. Bir fikri olan var mı?

Kaan_klft · 10 Kasım 2022

Psikoloğa git bakalım. Dert defterinle ciddi bir problem varsa o daha iyi ilgilenir.

Kainny · 10 Kasım 2022

Random.User dedi:
Daha 15 yaşındayım ama hayattan o kadar bıktım ki. Hiçbir günüm mutlu geçmiyor. Eskiden çok daha mutluydum diyorum. Derslerle aram çok kötü. Ve bu benim için sıradan bir şey değil. Derslerim genelde iyidir ama son zamanlarda o kadar kötü ki ne yapsam düzelmiyor notlarım da düşük gelmeye başladı. Bu mutsuz olmam için sadece bir sebep. Gerçek arkadaşım daha doğrusu dostum olarak gördüğüm 1 kişi bile yok. Mutsuz zamanlarımda içimi dökebileceğim bir kişi yok. O yüzden buraya yazıyorum. Okul dışında hiç dışarı çıkmıyorum çünkü dışarıdaki ortamı sevmiyorum. Her gün bunları düşündükçe daha da kötü hissediyorum. Başkalarını gördükçe kendimi ezik hissediyorum. Kendimi kötülüyorum hep. Kendimden nefret ediyorum. Zaten her şeyim kötü bari derslerime yoğunlaşayım diyorum o da olmuyor. Mutsuz bir insan nasıl derslere yoğunlaşabilir ki? Kafasında bir milyon şey olan bir kişi ders çalışamaz diyorum kendi kendime. Kendimi avutmak için bütün düşüncelerimi ve dertlerimi yazdığım bir defterim var. Zamanımın çoğunu ona yazarak geçiriyorum. Aynı şeyi defalarca da yazsam rahatlıyorum biraz. Ama onu kimsenin okumayacağını biliyorum. Buraya yazma sebebim de bu. İçimi dökmek. Beni hayata bağlayacak bir şey lazım. Bir fikri olan var mı?

Arkadaşının olmaması çok kötü cidden. Okulum yüksek puanlıydı ortamı falan iyiydi ama sınavların aşırı zor olduğunu duydum. Babam da beni not yükseltmem için ilçenin en düşük puanlı okuluna (PAGEV)
aldırmış. Okul serseri dolu. 10 Kasım anma töreninde bile kendini komik zannederek saçma sapan hareketler yapan insanlar var. Tek başıma oturuyorum. Telefonla uğraşıyorum şarjı biterse uyuyorum ama hiç arkadaş olmaya çalışmıyorum. Çünkü hiçbiri arkadaş olunacak insan değil. Eğer sizde de aynı şey geçerliyse gereksiz insanlarla arkadaş olmayın.

GT 710 · 10 Kasım 2022

Devlet yurduna kayıt olduğum andan itibaren ben de böyle olmuştum.

BirGaribanTörkişGenç · 10 Kasım 2022

Ben de.

nc.abidin · 10 Kasım 2022

Seni mutsuz edecek her şeyi ve herkesi hayatından uzaklaştır. Ben öyle yaptım ve şuan daha huzurluyum. Eskiden haber okuyordum, gündemi takip ediyordum ve modum sürekli düşüyordu. Artık dünya yansa umrumda değil sadece kendime ve kendi geleceğime bakıyorum. Sen de geleceğe dair hayal kur. Daha önünde uzun bir yol var. 18 yaşına kadar kendini bir konuda oldukça iyi bir seviyeye getir. Bu yazılım, yabancı dil, çizim vs olabilir. Derslerini de çok umursama çünkü ODTÜ, Boğaziçi felan kazanmadığın sürece hangi üniversiteyi kazandığının çoğu zaman da bir önemi yok. Önemli olan senin kendi çabalarınla kendine ne kattığın.

Ayrıca sürekli evdeyim diyorsun, bu insanı depresyona sokar. Bir bahane bul ve evden çık. Git tek başına yürüyüş yap, bisikletin varsa bisiklet sür. Yakınlarda basket sahası varsa bir basket topu alıp orada zaman da geçirebilirsin. Hayatına tek başına da olsa yapabileceğin bir aktivite sok. İp bile atlayabilirsin. En azından sağlığın açısından da yararlı olur.

Ne olursa olsun umudunu kaybetmemeye çalış ve hayal kurup inatla bu hayalin peşinde koş. Yoksa yaşamanın ne anlamı var ki? Arkadaşım yok diye de üzülme, kötü arkadaşlarının olmasından iyidir. Elbet seveceğin şeyleri yapmaya yetecek maddi gücü eline aldığında seninde etrafından ortak alanlarının olduğu iyi insanlar olacaktır.

Random.User · 11 Kasım 2022

nc.abidin dedi:
Seni mutsuz edecek her şeyi ve herkesi hayatından uzaklaştır. Ben öyle yaptım ve şuan daha huzurluyum. Eskiden haber okuyordum, gündemi takip ediyordum ve modum sürekli düşüyordu. Artık dünya yansa umrumda değil sadece kendime ve kendi geleceğime bakıyorum. Sen de geleceğe dair hayal kur. Daha önünde uzun bir yol var. 18 yaşına kadar kendini bir konuda oldukça iyi bir seviyeye getir. Bu yazılım, yabancı dil, çizim vs olabilir. Derslerini de çok umursama çünkü ODTÜ, Boğaziçi felan kazanmadığın sürece hangi üniversiteyi kazandığının çoğu zaman da bir önemi yok. Önemli olan senin kendi çabalarınla kendine ne kattığın.

Ayrıca sürekli evdeyim diyorsun, bu insanı depresyona sokar. Bir bahane bul ve evden çık. Git tek başına yürüyüş yap, bisikletin varsa bisiklet sür. Yakınlarda basket sahası varsa bir basket topu alıp orada zaman da geçirebilirsin. Hayatına tek başına da olsa yapabileceğin bir aktivite sok. İp bile atlayabilirsin. En azından sağlığın açısından da yararlı olur.

Ne olursa olsun umudunu kaybetmemeye çalış ve hayal kurup inatla bu hayalin peşinde koş. Yoksa yaşamanın ne anlamı var ki? Arkadaşım yok diye de üzülme, kötü arkadaşlarının olmasından iyidir. Elbet seveceğin şeyleri yapmaya yetecek maddi gücü eline aldığında seninde etrafından ortak alanlarının olduğu iyi insanlar olacaktır.

Derdimi anlayıp birşeyler yazan birilerinin olduğunu görmek çok mutlu etti beni. Teşekkür ederim.

BirGaribanTörkişGenç dedi:
Ben de.

Kainny dedi:
Arkadaşının olmaması çok kötü cidden. Okulum yüksek puanlıydı ortamı falan iyiydi ama sınavların aşırı zor olduğunu duydum. Babam da beni not yükseltmem için ilçenin en düşük puanlı okuluna (PAGEV)
aldırmış. Okul serseri dolu. 10 Kasım anma töreninde bile kendini komik zannederek saçma sapan hareketler yapan insanlar var. Tek başıma oturuyorum. Telefonla uğraşıyorum şarjı biterse uyuyorum ama hiç arkadaş olmaya çalışmıyorum. Çünkü hiçbiri arkadaş olunacak insan değil. Eğer sizde de aynı şey geçerliyse gereksiz insanlarla arkadaş olmayın.

Haklısın öyle tiplerle arkadaş olunmaz. Ne kadar yalnız hissetsen bile. Kendi okulumda da var ve olabildiğince uzak durmaya çalışıyorum.

GT 710 dedi:
Devlet yurduna kayıt olduğum andan itibaren ben de böyle olmuştum.

Çok kötü bir durum

Tatsuhiro Satou · 11 Kasım 2022

Günlük hayatta hepimiz yaşadığı sorunlar var hepimiz de çok mutlu değiliz. Fakat bu yaşadığımız sorunları unutturan arkadaşlarımız olur hayatta. İşte size gereken şey güzel bir dostluk, arkadaşlık. Sanal olsun reelde olsun bir yerde bulun konuşun mutlu olun.

Hayattan bıktım

Ayrıntılı düzenleme

Random.User

Centipat

Kaan_klft

Hectopat

Kainny

Hectopat

GT 710

Decapat

BirGaribanTörkişGenç

Decapat

nc.abidin

Hectopat

Random.User

Centipat

Tatsuhiro Satou

Hectopat

Benzer konular

Yeni konular

Yeni mesajlar

Gizliliğinize önem veriyoruz