Hiç ölümden döndüğünüz bir an oldu mu?

Köyde yaşıyoruz yaşım 5 veya 6 olmalı. Dışari çıkmak için can atıyorum, evimiz ilk kat olduğundan balkondan altıma plastik kavanozları alıp balkondan atladım. Lojman da köyün en dış ve en yüksek yerinde. Neredeyse kimse yok. Sadede geleyim, gübrelerle dolu bir çukura düştüm. Bir kısmı gübre doluydu. Yaralandım düştüğümde, çıkmaya çalışırken düştüm 3-4 kez sebebi tutundugum bitkiler koptu. Sonunda bitkilerden tutuna tutuna çıktım. Eve tekrar geldim. Balkondan girdim neden kapıyı çalmadım hatırlamıyorum. Eve girdiğimde annem ve ablam olaylardan habersizce televizyon izliyordu. Bagirmama rağmen kimse gelmedi, cikamasaydim belki de ölecektim.
 
4 Sene önce bisiklet sürerken arabanın bana çarpmasıyla takla attım. Havadayken bilincim gitti zaten yere düştüğümü hatırlamıyor gibiyim hayal meyal. Yerde 5-6 metre sürüklendim. 3 adet kaburga kemiğim, sağ ayak bileğim ve köprücük kemiğim kırıldı. Hastanede 1 ay 11 gün yattım. Hala daha nefes nefese kaldığım zaman kırılan kemikler ciğerlerime batıyor gibi hissediyor ve darlanıyorum, yürümemdeki sorunlar da cabası. İşin en ilginç yanı ise bana çarpan kadının beni öldü sanıp olay yerinde kırık cam parçaları ile bileğini kesmiş olması(o da ölmemiş). Şimdi beni sürekli ziyaret ediyor kendisi.

Büyük geçmiş olsun :( fakat kadının sizi öldü sanıp bileğini kesmesi komiğime gitti Allah affetsin. :D.
 
Evin onunde bulunan uzun bir demirden kapi var, onun ustunden nasil atladim, nasil korktuysam artik bir mucize diyorum ve susuyorum.
Halk ağzı ile "*oturma organına denen argo kelime* korkusu" işte. Yine iyi kurtarmışsınız.
 
11-12 yaşında falandım. Çok yakın bir arkadaşımla sahilde geziniyorduk annemde pazara gidecekti. Annem aradı. Oğlum ben eve geldim diye bende bu kadar çabuk nasıl geldin dedim. O da orada fenalaştığını evde yattığını ama iyi olduğunu söylemiş normalde. Ben fenalaştığını duyar duymaz telefonu kapadım. Çok iyi hatırlıyorum. Midye yemiştik ben telefonu kapattığım gibi bisikletimin yanına koşturmaya başladım. 15 dakikalık yolu 6-7 dakikada gitmişimdir. Eve geldiğimde bağırarak anne! Diye bağırdım. Annemde ne oluyor oğlum diye yanıma gelmişti. İşte o an ağlayarak dizlerimin üstüne çöktüm sonra başım dönmeye başladı ve gözlerim hafif kararıp bulanıklaşmıştı. O zaman öleceğimi düşünmüştüm.
 
6 yaşında motorsiklet çarpmıştı bana. Ayakkabılarım ayaklarımdan fırlamıştı. 5 metre sürüklendim. Fakat burnum bile kanamadı. Allah korudu buna dense gerek.
 

Geri
Yukarı