Hamzz
Hectopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Bir arkadaşım var, kız. Onu çok fazla seviyorum. Basit bir şekilde şöyle anlatabilirim, hani anne babanızı saf bir sevgiyle seversiniz ya, çok büyük bir kavga da etseniz sevginizden bir şey eksilmez. Onu o şekilde seviyorum işte. (Aşk yok)
Onunla arada tartışırız, nadiren olur lakin olunca da büyük olur. Hepsinde de nasılsa o haklı çıkıyor, nasıl olduğunu ben de anlamıyorum.
O da beni çok seviyor bu arada, bunu biliyorum en azından.
Kendisiyle (sadece ikimiz) konserlere gideriz, şehir dışına çıkarız, yemeğe çıkarız, gezeriz...
Aramızda şöyle bir şey var, ikimizde çok kıskancız. Ben kabul ediyorum fakat o kabul etmiyor. Bir kızla st attığımda vb. hemen tribe başlar. Bir de o kızı sevmiyorsa tartışmaya başlar. Aynısını ben yaptığımda ise "ne alaka, yakın arkadaşım, bana bir zararı yok" vb. cümleler kurar. Aynılarını ben desem herhalde konuşmaz benle.
Geçen gün yine tartıştık. O, "ben fotoğraf çekmeyi/paylaşmayı sevmem" diyordu. Ama arkadaşları sürekli onla çekindikleri fotoğrafları st atıyordu. Ben de dedim "neden benle yapmıyorsun?", o da etraftakilerin yanlış anlayacağından dolayı dedi. O kadar erkekle fotoğraf atıyosun (kızlarda var arada), benimle atınca mı sevgili sanıyorlar? Palavra.
En yakın arkadaşım diyor ama benden utanıyor. Anlamıyorum.
Sırf kızları (sevmedikleri) kıskanması yüzünden günlerce konuşmadığımız oldu. Her seferinde de özür dileyen, affedilen ben oluyorum ama.
Haklı olduğum durumlarda haksız duruma düşüyorum.
Belki bazılarınız diyecek, muhatabı kes falan. Ama öyle olmuyor, denedim. O olmayınca büyük bir boşluğa düşüyorum. Stresten yaralar çıkıyor, saçlarım normalden fazla dökülüyor, her gün saatlerce ağlayasım geliyor. Çok fazla seviyorum (o da aynı şekilde) ama yoruluyorum da. Bu normal mi?
Sadece içimi dökmek istedim.
Onunla arada tartışırız, nadiren olur lakin olunca da büyük olur. Hepsinde de nasılsa o haklı çıkıyor, nasıl olduğunu ben de anlamıyorum.
O da beni çok seviyor bu arada, bunu biliyorum en azından.
Kendisiyle (sadece ikimiz) konserlere gideriz, şehir dışına çıkarız, yemeğe çıkarız, gezeriz...
Aramızda şöyle bir şey var, ikimizde çok kıskancız. Ben kabul ediyorum fakat o kabul etmiyor. Bir kızla st attığımda vb. hemen tribe başlar. Bir de o kızı sevmiyorsa tartışmaya başlar. Aynısını ben yaptığımda ise "ne alaka, yakın arkadaşım, bana bir zararı yok" vb. cümleler kurar. Aynılarını ben desem herhalde konuşmaz benle.
Geçen gün yine tartıştık. O, "ben fotoğraf çekmeyi/paylaşmayı sevmem" diyordu. Ama arkadaşları sürekli onla çekindikleri fotoğrafları st atıyordu. Ben de dedim "neden benle yapmıyorsun?", o da etraftakilerin yanlış anlayacağından dolayı dedi. O kadar erkekle fotoğraf atıyosun (kızlarda var arada), benimle atınca mı sevgili sanıyorlar? Palavra.
En yakın arkadaşım diyor ama benden utanıyor. Anlamıyorum.
Sırf kızları (sevmedikleri) kıskanması yüzünden günlerce konuşmadığımız oldu. Her seferinde de özür dileyen, affedilen ben oluyorum ama.
Haklı olduğum durumlarda haksız duruma düşüyorum.
Belki bazılarınız diyecek, muhatabı kes falan. Ama öyle olmuyor, denedim. O olmayınca büyük bir boşluğa düşüyorum. Stresten yaralar çıkıyor, saçlarım normalden fazla dökülüyor, her gün saatlerce ağlayasım geliyor. Çok fazla seviyorum (o da aynı şekilde) ama yoruluyorum da. Bu normal mi?
Sadece içimi dökmek istedim.
Son düzenleyen: Moderatör:
