İyilik gerçek mi? Yoksa çıkar ilişkisi mi?

Yolda peçete satan birisine para verdiğimizde iyi biri oluyor muyuz? Karşıya geçmeye çalışan bir engelliyi karşıya geçirdiğimizde? Ya da yaşlı birinin elindekileri taşımasına yardım ettiğimizde?

Eğer bu iyilikler karşılığında bir şey alıyorsak bu iyilik değil ticaret olur. Almanız gereken şey illa para ya da takdir değil. En basitinden sadece yardım ettiğimiz için kendimizi iyi hissettiysek bu bile bir karşılıktır.

Sizlere sorum şudur. Eğer karşılık alıyorsak bu evrensel olarak bildiğimiz "iyilik" aslında herkesin kazandığı basit bir ticaret midir? İyilik aslında sadece bir çıkar ilişkisi midir? Eğer öyle ise neden kötülüğü bilinçli olarak reddetmeli ve iyiliği kucaklamalıyız?

Çünkü insan kötülük yaparak da para ve takdir alabilir. Kötülük yaptığı için kendini iyi hissedebilir. Kötülük onun için yeterince tatmin edici olabilir. Bunlara rağmen neden sırf kendimize "ben iyi bir insanım" demek ve bu yüzden iyi hissetmek için "iyi insan olma" çabası içine giriyoruz?

Kim iyi insan olma çabasına giriyor? "alem dediğin kahpe olmuş yeğen"

iyilik kavramı günümüzdeki tüm toplumların ortak ahlakına göre belirlenir bundan 3000 yıl önce iyilik sayılabilecek bir şeyin günümüzde ahlaksızlık olacağı gibi bundam 3000 yıl sonra günümüzdeki bir iyilik kötülük olabilir.

er2grul dedi:

İyilik kavramı günümüzdeki tüm toplumların ortak ahlakına göre belirlenir bundan 3000 yıl önce iyilik sayılabilecek bir şeyin günümüzde ahlaksızlık olacağı gibi bundam 3000 yıl sonra günümüzdeki bir iyilik kötülük olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Bu doğru. Acaba buna rağmen neden kötü olmamak adına bu kadar çaba harcıyoruz...

Hocam şimdi bana sorarsan iyilik/iyi olma, genel olarak toplumun yararına olduğu düşünülen ve toplumu birbirine yakınlaştıran davranışlar üzerinden belirlenir. Sosyal bir hayat sürdüğümüz için - istediğin kadar asosyalim de; gıdanı tarladaki çiftçi sağlıyor, nakliyeciler kapının önündeki dükkanlara dağıtıyor, bakkal amca sana satıyor - kötü olarak işaretlenmek bizim zararımıza olur.

İyilik yapmak da çıkar ilişkisidir. İnsanlar iyi hissetmek için iyilik yaparlar. Bu da bir çıkardır aslında.

Herhangi bir eylemi yapmak için motive eden bir sebep olmak zorunda.

Mesela bir dilenciye para verdiğinizde ister istemez iyilik yaptığınız için kendinizi iyi hissedersiniz, bu motive eden nedendir.

UluErdem25 dedi:

Hocam şimdi bana sorarsan iyilik/iyi olma, genel olarak toplumun yararına olduğu düşünülen ve toplumu birbirine yakınlaştıran davranışlar üzerinden belirlenir. Sosyal bir hayat sürdüğümüz için - istediğin kadar asosyalim de; gıdanı tarladaki çiftçi sağlıyor, nakliyeciler kapının önündeki dükkanlara dağıtıyor, bakkal amca sana satıyor - kötü olarak işaretlenmek bizim zararımıza olur.

Genişletmek için tıkla...

O zaman iyilik aslında evrensel bir erdem değildir. Çıkarlarımız için üzerimize taktığımız bir etiket midir?

Tanrı_Misafiri dedi:

Bu doğru. Acaba buna rağmen neden kötü olmamak adına bu kadar çaba harcıyoruz...

Genişletmek için tıkla...

Çünkü ne geçmişte yaşıyoruz ne gelecekte bugünün şartlarına uymamız gerekiyor, bunun sebebi ise muhatabımız(insan, başka bir canlı) da bu günde yaşıyor.

O halde birileri bilmeden kötülük yapmak algıladığımız kadar kötü bir şey değildir (?)