Kafamın içindeki sesleri susturamıyorum

Uzi dedi:

Hayır herhangi bir hareket durumu yok. Birşeyler zihnimin içinde sadece dolaşıyor. Zihnimi sürekli birşeyler meşgul ediyor ama bu hareket etmemi tetiklemiyor.

İlaçlar için geçirmediğini sadece zihni uyuşturduğunu söyledikleri için biraz tedirginim

Herkesi kaybetmedim. Çevremde en yakınım diyebileceğim insanları kaybettim. Dost kazığı meselesi çok uzun bi konu. Ortak arkadaşlar taraf tutmaya başlayınca da insanlar taraflara ayrılmaya başladı ve bu konu çok yordu beni. En başta sürekli bu konu geçiyordu kafamdan daha sonra yaklaşık 4 sene süren ilişkim aldatılma ile bitti. Bu sene önemli bi sınava hazırlanıyorum onun stresi de bu olaylara tuz biber oldu. Herşey çok hızlı gelişti zaten spor yapan birisiydim. Onu da bıraktım bu sebepten. Girdiğim ağırlıkların yarısını bile basamıyordum. Şuan yanımda kalan insanlar olmasa gerçekten delirmiş bile olabilirdim.
Arkadaşlar hepinizin yazdıklarını okudum. İlginiz ve tavsiyeleriniz için teşekkür ederim. Psikiyatriste gitmekten başka çarem yok gibi gözüküyor artık. Mutlu kalın, bi gelişme olursa foruma yazarım

Genişletmek için tıkla...

MuhammedAli14 dedi:

Aradan geçen 7 ayda neler olduğunu merak ediyorum.Öncelikle aynı durumda olduğumuzu bilmeni isterim 2.olarak yapılan yorumların %95 i zırvdan ibaret.Yardımcı olmak istemişler ama yaşadıkların benim yasadiklarimla aynıysa söyledikleri geçersiz.Arkadaşlarin tavsiyelerini ben küçükken böyle soranlara verdiğimi biliyorum yani o zaman ki düşüncelerimle şu anki düşüncelerim arasında zerre kadar aynılık yok o yüzden verilen tavsiyelerin tamamının geçersiz olduğunu bil, bu seni boşa kürek çekmekten alıkoyar.Ne yapman gerektiğini tam olarak yazamıyorum çünkü ben de hala çözüm arayan, günler geçtikçe daha da fenalaşan biriyim.Ama şahsi fikirlerimi tavsiye olarak alabilirsin.Ben yıllardır yalnız, haftalarca evden çıkmadan yaşayan, 24 saatlik 1 günde 5 dk ya konuşan ya konuşmayan yıllardır arkadaşı olmayan aile ve akrabalariyla da mesafeli olan biriyim.Senin de benim de ana meselemiz "yalnız" kalmak.Ben ilk yıllarımda çok huzurluydum ta ki son Bi kaç aya kadar.Bi kaç yıl yalnızlığı severdim şuan en büyük düşmanım.Bu yüzden her yerde okursun yalnızlık huzurdur diye ama onun bir de son evresi var onu tecrübe eden de yazmıyor zaten.Bana göre mümkün olduğunca kalabalık ortamlarda bulunmaliyiz ( en kalabalık yerde de düşüncelerim susmaz ) buna rağmen çok insan yalnızlıktan iyidir.Mutlaka hareket halinde ol sadece iş yapmak yetmiyor yaptığın iş fiziksellik içermeli yoksa yine düşünüyorsun.Ben mantıksal işler yaparken bir yandan yine düşünen biriyim kalkıp hareket ettiğimde biraz azaldığını fark ettim.Ben şu ana kadar depresyon - anksiyete - borderline gibi şüpheleri kendime koydum belki ilgisi var belki yok ama sende araştırmalisin.Gelelim bunların çözümüne.Ben yıllardır araştırıyorum, umutlu olduğum tek ilaç bilinçaltı seans yaptırmak.Bunu yapacak kişiyi de belirledim ama henüz terapi almadım.Söylediklerim kişisel görüşlerim ama bu zamana kadar düşüncelerime güvenip de yolda kaldığım da çok oldu o yüzden önce düşün sonra doğru geliyorsa yap.Buraya terapi aldıktan sonra yada inşallah düzelirsem tekrar gelip yazmayı istiyorum..

Genişletmek için tıkla...