Neden yaşıyorsun?

Soru çok basit, neden yaşıyorsun veya daha da genel olarak yaşam için bir nedenin var mı yoksa neden aramanın zorunlu olmadığını mı düşünüyorsunuz? Merak ettim belki bana bir şeyler çıkar.
Amaç yaşayıp ölmek değil aslında, sen kendin için değil başka insanlar içinde yaşıyorsun. Otobüste bilet basmak için diğer insanları 1-2 saniye bekletiyorsun. Yemek siparişinde diğer siparişler sırasını bekliyor ve senin yemeğin hazırlanıyor. Aslında herkes birbirinin kuklası. Belki sen hiç orada olmasan o kişi daha çok yaşardı veya daha az yaşardı. Ne olacağı kaderde yazıyor işin aslında. Biz oyuncuyuz senaryoda doğaçlama ile aynı sonuca ulaşıyoruz. Bazen keşke sevdiğim insanlar onlara olan duygumu bilse diyorum.
 
Amaç yaşayıp ölmek değil aslında, sen kendin için değil başka insanlar içinde yaşıyorsun. Otobüste bilet basmak için diğer insanları 1-2 saniye bekletiyorsun. Yemek siparişinde diğer siparişler sırasını bekliyor ve senin yemeğin hazırlanıyor. Aslında herkes birbirinin kuklası. Belki sen hiç orada olmasan o kişi daha çok yaşardı veya daha az yaşardı. Ne olacağı kaderde yazıyor işin aslında. Biz oyuncuyuz senaryoda doğaçlama ile aynı sonuca ulaşıyoruz. Bazen keşke sevdiğim insanlar onlara olan duygumu bilse diyorum.
Evet bilime indirgersek iradeyi bile reddedebiliriz fakat bu amaç arayışına karşı değildir. Genel olarak dünyanın amacı insanın yaşayıp ölmesi olmayabilir ama kendimizi hayata motive etmek için bir şeyler olmadığı taktirde tamda Albert Camus'un Yabancı eserindeki kadar boşlukta veya Dostoyevski'nin Yeraltındandaki “Etrafınıza şöyle bir göz gezdiriniz! Gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu, nerede olduğunu bilmiyoruz bile! Kitaplarımızı, hayallerimizi elimizden alsalar, öylece ortada kalakalacağız.” sözleri gibi ortada oluruz. İllaki bir şeyler düşünmek gerek. Üstinsan modeli olabilir veya teist bir yaklaşım olabilir.
 
Neden yaşıyoruz sorusunun cevabını bulmak için. Ömür, fark etmesen de arayış içinde geçer. Büyümekten vazgeçen bir çocuk gördün mü hiç? Bu tür soruları, yaşamın zorlukları ve yaşanmışlığı sordurur. Şimdi erken. Çünkü; sorunun cevabına yaklaştığında, sonuna da yaklaşmış olur insan. O zaman anlamlı olur. "Baki kalan şu gök kubbede, hoş bir sada imiş" der şair. Geriye baktığımızda anlayacağız neden yaşadığımızı. Bir de erken anlayanlar vardır, inşallah doğru anlamışlardır.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı