Ölüm çok garip geliyor

XEfe.Bey dedi:

Ölüm çok garip geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Ölümün Karşısında İnsan: Dehşet Yönetim Kuramı

Fodenist dedi:

İşte insanların cevaplayamadığı aklının ermediği yerde dinler devreye giriyor.

Genişletmek için tıkla...

"

iCommen dedi:

Fazla düşünmek insana kafayı yedirir dostum.

Genişletmek için tıkla...

Büyürken bu sözü çok duyardım. Neyse ki dinlememişim.

XEfe.Bey dedi:

sevdiğim insanları ölünce de görmek istiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Binlerce yıl önce dinler bu şekilde oluştu.

Dönercibey dedi:

Fazla sorgulamayın yoksa kafayı yersin.

Genişletmek için tıkla...

Öleceğim kardeşim daha ötesi yok, elbette sorgulayacak.

GCN dedi:

Büyürken bu sözü çok duyardım. Neyse ki dinlememişim.

Genişletmek için tıkla...

Ben de tam tersine dinleseymişim diyorum. Fiziksel acı kadar olmasada şu an çektiğim acının tarifi yok.

Elementor dedi:

Öldün, öldükten sonra bilinç yok.. Hiçbir şey hissetmiyorsun. Uyku gibi..

Genişletmek için tıkla...

Yanlış bir benzetme oldu bence. Doğmadan önceki halini hatırlamaya çalış. Hayatta iken güvenli ve kolay şekilde ölüme en yakın deneyimi yaşamak isteyen varsa; en az 3-5 saat süren bir ameliyat olsun.

Bir kez anestezi gördüm. Kesinlikle uykuya benzemiyor. Sanki hayatının o bölümü senden alınmış gibi bir hissi var. Bir parçanı kaybetmişsin gibi üzgün ve korkutucu hissettirdi. Doğmadan önceki halimi hatırlamaya çalıştığımda bende uyandırdığı his ile benzer, hatta neredeyse aynı.

SARS-CoV-2 dedi:

Asıl yok olmamak kötü bence. Ölmüşsün gitmişsin, öldükten sonra tüh ya yok oldum mu diyeceğiz? Beni korkutan şey ahiret hayatının öldükten sonra sonsuza kadar devam etmesi.

Genişletmek için tıkla...

Sonsuzluk, ne kadar anlamsız.

Mali the Perfect dedi:

Aslında düşünmek veya bilinç gariptir. "Düşünmek kötüdür."

Genişletmek için tıkla...

"

Öbür tarafta sevdiklerinle tekrar bir araya gelme isteğini anlayabiliyorum ama hiçlikten de korkma, sadece doğmadan öncesini düşün; yoktun, hiçbir şey hissetmedin, sadece var olduğundan beri hissediyorsun, dünyada milyonlarca yıl geçti, belki de milyarlarca ama sen hiç olmadığının farkında değildin, hiçbir şey hissetmedin.

Konu felsefe ama çoğu kişi psikolog kesilmiş. Sorgulamayı ve düşünmeyi delilik olarak gören toplum ne kadar ileriye gidebilir?

Bence insan hayatı kozmik bir şaka!

GCN dedi:

Ölümün Karşısında İnsan: Dehşet Yönetim Kuramı

Büyürken bu sözü çok duyardım. Neyse ki dinlememişim.

Binlerce yıl önce dinler bu şekilde oluştu.

Genişletmek için tıkla...

Ben musevilik, Hristiyan'lık, ve İslam dininin Allah tarafından gönderildiğine ve kutsal kitapların İncil, Tevrat, Kur'an'ı Kerim'in Allah'ın sözleri olduğuna samimi olarak inanıyorum. Bu benim kendi görüşüm. Soruyu sorma amacım bir gün dünya hayatının son bulup eşyalarımızdan, sevdiklerimizden ayrılıp emeklerimizin son bulmasının yani dünya hayatında her şeyin gelip geçici olması ve kısa olmasının garip gelmesi.

GCN dedi:

Bir kez anestezi gördüm. Kesinlikle uykuya benzemiyor. Sanki hayatının o bölümü senden alınmış gibi bir hissi var. Bir parçanı kaybetmişsin gibi üzgün ve korkutucu hissettirdi. Doğmadan önceki halimi hatırlamaya çalıştığımda bende uyandırdığı his ile benzer, hatta neredeyse aynı.


"

Genişletmek için tıkla...

Dostum uyandığında, uyandığını nasıl anlayacaksın? Bebekler doğmadan önce baya bir dış dünya'ya hazırlanıyor.. Ve tekrar doğum şüpheyle, yorgunlukla olacak diye bir kaide yok. Yanlış anladıysam anlatmanı beklerim.

XEfe.Bey dedi:

...samimi olarak inanıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Eğer doğruysa; o halde Tanrı'dan neden korkuyorsun? Anlamsızca kozmik şaka gibi olan bu gariplikte, anlam bulman ve hayatını buna adaman gerekir. Fakat yaşadığın ölümün dehşeti sana bu garipliği hissettiriyor. Sen kendini kandırsan da kandırmasan da. Korkmana gerek yok, her anını izleyen, yanlış bir şey yaptığında seni cezalandırmak için bekleyen bir Tanrı yok. Neden korkuyorsun ki?

Hiç ölürken bir insan gördün gözünle?
Gözler sadece boşlukta öyle bakıyor bomboş. Kimisi de pişmanlık duyuyor sadece.
Kimisi de hala çırpınıyor. Sanki yaşasa ne değişecek ki hayatında?

Hayatın amacı insan olmaktan ibaret.
Bir gün ölüp gideceğiz ve aslında bunu garipleştiren biziz.
Çünkü hiç ölmeyecek gibi yaşayıp eğleniyoruz. Aklımıza getirmek bile istemiyoruz.
Ölüm kimisine göre son kimisinde ise başlangıç.

Hayat felsefesi olabilir bu satırlar:

Vakit varken tomucukları topla, zaman hala uçup gidiyor ve bugün gülümseyen bu çiçek yarın ölüyor olabilir.

GCN dedi:

Eğer doğruysa; o halde tanrı'dan neden korkuyorsun? Anlamsızca kozmik şaka gibi olan bu gariplikte, anlam bulman ve hayatını buna adaman gerekir. Fakat yaşadığın ölümün dehşeti sana bu garipliği hissettiriyor. Sen kendini kandırsan da kandırmasan da. Korkmana gerek yok, her anını izleye, yanlış bir şey yaptığında seni cezalandırmak için bekleyen bir tanrı yok. Neden korkuyorsun ki?

Genişletmek için tıkla...

Allah yanlış bir şey yaptığında kimi cezalandırıyor? Sana tövbe etmen için zaman veriyor, tövbe etmeyip ahiret gününde eğer bir günahın varsa seni affediyor, eğer çok günahın varsa ama birine bir hayır yaptığın zaman yine seni o kişinin hatrı için affediyor, sana zorunlu kıldığı ibadetleri eğer yapamayacak bir sorunun varsa affediyor, Allah inanmayan kuluna bile yardım ediyor. Onun başına bir kötülük gelecekse koruyor, onu nimetlerinden esirgemiyor. Onu da diğer kullarından hiç ayırmıyor.