özelbankaci
Hectopat
- Katılım
- 19 Şubat 2021
- Mesajlar
- 232
Daha fazla
- Cinsiyet
- Kadın
Merhabalar,
Ben Yağız 06/09/1997 doğumluyum. Ankara'da yaşıyorum.
Genelde başvuru yaptığım siteler linkedin, kariyer, yenibiriş, secretcv, işinolsun, elemannet
Arabam yok, motorum yok, B ehliyetim var. Photoshop vs bilmiyorum, öğreneceğim. Genelde LoL oynuyorum.
2015'te Kocaeli Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım bölümüne yerleştim.
2017'de Anadolu Üniversitesi açık öğretim Marka İletişimi'ne kayıt oldum bu yaz nasipse mezun olacağım.
2018 yazı 3 farklı yerde çalıştım, okul başlayınca Kocaeli'ne döndüm.
Bu sırada annem kemoterapi görmeye başladı, neyse ki 2020 sonlarına doğru atlattı.
Temmuz 2019'da Kocaeli Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım bölümünden mezun oldum. Mezun olur olmaz iş aramaya başladım. Askerliğimi yapmadığım için hiçbir şirket olumlu dönmedi.
Ağustos 2019'da tecilimi bozdurdum. Tercihlerimi yedek subay, yedek astsubay ve er yaptım, bu seferde tecilim bozuk olduğu için olumlu dönüş alamadım.
Mart 2020'de er statüsü çıktı (24 Ocak 2020 hiç bu kadar üzüldüğümü hatırlamıyorum.)Ve askere gittim. Mart başı zaten ilk COVID vakası baş gösterdi. Askerde telefonumu alınca iş başvuruları yapmaya devam ettim. Asker'de KPSS'ye girdim. 59 aldım. Leş.
Eylül 2020'de geldim, bir ay dinlendikten sonra tekrar iş başvuruları yapmaya başladım. Günde çeşitli iş başvurusu sitelerinden 100 başvuruya yakın yapıyordum. Aşırı ilgi gösterdiğim ve beğendiğim iş ilanlarına da şirketlerinin insan kaynaklarını bulup mail atıyordum.
Ekim'de bir köpek oteliyle görüştüm fakat haftada bir gün hafta içi izin, sabah 8 akşam 19.İş eve metroyla 1.5 saat uzaklıkta. Yani benim sabah 6'da uyanıp (en iyi ihtimal) işe gitmem gerekiyor, akşam da evime 21.30 da gelebilecektim. Asgari, yol, sigorta, yemek orada yeniyor. Kabul etmedim.
Köklü bir şirketin Alarm İzleme operatörü ilanına başvurdum. Online mülakata aldılar. Hala hatırladıkça sinir olurum. Kendimi çok iyi ifade ettim IK İşe alım uzmanı da bu şekilde beyanı oldu fakat hala gerçekten sinir oluyorum iki kişi daha vardı tecrübeniz az, neden çalıştığınız yerlerde az çalıştınız vs, iş geçmişiniz yok. Diyorum yazın 1 ay 1 ay çalıştım çünkü OKULA DÖNMEM GEREKİYORDU. Okul bitince iş aradım, bulamadım, askere gittim, bulamadım. Ne yapayım yani. Oradan da geri dönüş yapmadılar.
Kasım sonrasında artık kendi sektörümden bir işi yapmanın hayal olduğunu düşündüm, iş başvurularımın yanı sıra kasiyerlik, mağaza satış danışmanlığı gibi yerlere de bakmaya başladım eve yakın. Ama o da yok. Depo elemanı, çağrı merkezi müşteri temsilcisi, yok.
Ya kadın arıyorlar ya da 2 sene tecrübe. Yok.
Mart ayında askere gideli bir sene olacak. Ben hala iş bulamadım, bulamıyorum. Yok.
Herkes böyle, pandemi işte, vesaire. Allah'tan annem ve kız arkadaşım maddi manevi destekliyorlar beni. Ama canıma tak ediyor. Bıktım artık. Kız arkadaşıma aldığım hediyeyi annemden aldığım harçlıkla vermek istemiyorum. Eve gıda alış verişi yaparken sadece amele gücünün işe yaramasını değil bende maddi katkıda bulunmak istiyorum. Ama yok. Yok oğlu yok.
Haberlerde "gençler iş beğenmiyor", "işsizlik diye bir şey yok" falan görüyorum. Sinir oluyorum. Evet abi bir iş beğenmiyorsam o da bir şeyleri satma işi. Saha satışta çalıştım bir internet sağlayıcısının. İstifa ettim. 2018'de. Telefonda bir şeyler pazarlamak, onlar olmuyor Türkiye'de.
Borçlar alıyor başını gidiyor. Bazen düşünüyorum bilgisayarı satsam mı diye, bu sefer evde iyice kafayı yiyeceğim. Kart borcu 20'ye yakın annemin ve elde nakit az kalıyor. Benim KYK ödemesi Temmuz'da başlıyor.
Allah'tan sağlıklıyız. Kız arkadaşım, ben ve annem. Onlar dışında hayatımda iyi giden hiçbir şey yok. YOK.
Bir umutla yazıyorum vs diye bir şey yok. Neden yazdığımı da bilmiyorum. Belki bir öneri falan verirsiniz diye düşünüyorum. Vermeseniz de olur sorun değil. Dini bütün biri pek değilim ama en azından yazıyı görürseniz bir kere dua edin.
İsteyen kişilere CV'mi atabilirim.
Ben hala başvurularıma devam ediyorum. Kız arkadaşım İstanbul'da seneye Ankara'ya gelecek o çalışıyor, annemle tek yaşıyoruz diye hep Ankara'dan bakıyordum ama canıma tak ettiği için şehir dışı ilanlarına da başvuracağım. Kocaeli'de okudum, İzmir Karşıyaka'lıyım iki şehire de bakacağım. Kız arkadaşımda çalıştığı yerden Ankara için transfer istedi ne olacak bilmiyorum.
Bıktım bu *{{$½£$# hayatından.
Teşekkür ederim, geceniz güzel olsun.
[email protected]
Ben Yağız 06/09/1997 doğumluyum. Ankara'da yaşıyorum.
Genelde başvuru yaptığım siteler linkedin, kariyer, yenibiriş, secretcv, işinolsun, elemannet
Arabam yok, motorum yok, B ehliyetim var. Photoshop vs bilmiyorum, öğreneceğim. Genelde LoL oynuyorum.
2015'te Kocaeli Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım bölümüne yerleştim.
2017'de Anadolu Üniversitesi açık öğretim Marka İletişimi'ne kayıt oldum bu yaz nasipse mezun olacağım.
2018 yazı 3 farklı yerde çalıştım, okul başlayınca Kocaeli'ne döndüm.
Bu sırada annem kemoterapi görmeye başladı, neyse ki 2020 sonlarına doğru atlattı.
Temmuz 2019'da Kocaeli Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım bölümünden mezun oldum. Mezun olur olmaz iş aramaya başladım. Askerliğimi yapmadığım için hiçbir şirket olumlu dönmedi.
Ağustos 2019'da tecilimi bozdurdum. Tercihlerimi yedek subay, yedek astsubay ve er yaptım, bu seferde tecilim bozuk olduğu için olumlu dönüş alamadım.
Mart 2020'de er statüsü çıktı (24 Ocak 2020 hiç bu kadar üzüldüğümü hatırlamıyorum.)Ve askere gittim. Mart başı zaten ilk COVID vakası baş gösterdi. Askerde telefonumu alınca iş başvuruları yapmaya devam ettim. Asker'de KPSS'ye girdim. 59 aldım. Leş.
Eylül 2020'de geldim, bir ay dinlendikten sonra tekrar iş başvuruları yapmaya başladım. Günde çeşitli iş başvurusu sitelerinden 100 başvuruya yakın yapıyordum. Aşırı ilgi gösterdiğim ve beğendiğim iş ilanlarına da şirketlerinin insan kaynaklarını bulup mail atıyordum.
Ekim'de bir köpek oteliyle görüştüm fakat haftada bir gün hafta içi izin, sabah 8 akşam 19.İş eve metroyla 1.5 saat uzaklıkta. Yani benim sabah 6'da uyanıp (en iyi ihtimal) işe gitmem gerekiyor, akşam da evime 21.30 da gelebilecektim. Asgari, yol, sigorta, yemek orada yeniyor. Kabul etmedim.
Köklü bir şirketin Alarm İzleme operatörü ilanına başvurdum. Online mülakata aldılar. Hala hatırladıkça sinir olurum. Kendimi çok iyi ifade ettim IK İşe alım uzmanı da bu şekilde beyanı oldu fakat hala gerçekten sinir oluyorum iki kişi daha vardı tecrübeniz az, neden çalıştığınız yerlerde az çalıştınız vs, iş geçmişiniz yok. Diyorum yazın 1 ay 1 ay çalıştım çünkü OKULA DÖNMEM GEREKİYORDU. Okul bitince iş aradım, bulamadım, askere gittim, bulamadım. Ne yapayım yani. Oradan da geri dönüş yapmadılar.
Kasım sonrasında artık kendi sektörümden bir işi yapmanın hayal olduğunu düşündüm, iş başvurularımın yanı sıra kasiyerlik, mağaza satış danışmanlığı gibi yerlere de bakmaya başladım eve yakın. Ama o da yok. Depo elemanı, çağrı merkezi müşteri temsilcisi, yok.
Ya kadın arıyorlar ya da 2 sene tecrübe. Yok.
Mart ayında askere gideli bir sene olacak. Ben hala iş bulamadım, bulamıyorum. Yok.
Herkes böyle, pandemi işte, vesaire. Allah'tan annem ve kız arkadaşım maddi manevi destekliyorlar beni. Ama canıma tak ediyor. Bıktım artık. Kız arkadaşıma aldığım hediyeyi annemden aldığım harçlıkla vermek istemiyorum. Eve gıda alış verişi yaparken sadece amele gücünün işe yaramasını değil bende maddi katkıda bulunmak istiyorum. Ama yok. Yok oğlu yok.
Haberlerde "gençler iş beğenmiyor", "işsizlik diye bir şey yok" falan görüyorum. Sinir oluyorum. Evet abi bir iş beğenmiyorsam o da bir şeyleri satma işi. Saha satışta çalıştım bir internet sağlayıcısının. İstifa ettim. 2018'de. Telefonda bir şeyler pazarlamak, onlar olmuyor Türkiye'de.
Borçlar alıyor başını gidiyor. Bazen düşünüyorum bilgisayarı satsam mı diye, bu sefer evde iyice kafayı yiyeceğim. Kart borcu 20'ye yakın annemin ve elde nakit az kalıyor. Benim KYK ödemesi Temmuz'da başlıyor.
Allah'tan sağlıklıyız. Kız arkadaşım, ben ve annem. Onlar dışında hayatımda iyi giden hiçbir şey yok. YOK.
Bir umutla yazıyorum vs diye bir şey yok. Neden yazdığımı da bilmiyorum. Belki bir öneri falan verirsiniz diye düşünüyorum. Vermeseniz de olur sorun değil. Dini bütün biri pek değilim ama en azından yazıyı görürseniz bir kere dua edin.
İsteyen kişilere CV'mi atabilirim.
Ben hala başvurularıma devam ediyorum. Kız arkadaşım İstanbul'da seneye Ankara'ya gelecek o çalışıyor, annemle tek yaşıyoruz diye hep Ankara'dan bakıyordum ama canıma tak ettiği için şehir dışı ilanlarına da başvuracağım. Kocaeli'de okudum, İzmir Karşıyaka'lıyım iki şehire de bakacağım. Kız arkadaşımda çalıştığı yerden Ankara için transfer istedi ne olacak bilmiyorum.
Bıktım bu *{{$½£$# hayatından.
Teşekkür ederim, geceniz güzel olsun.
[email protected]