Köy dışına tanıdığı bireylerden biri çıkınca takip ediyor, önden gidiyor, kokusunu bırakıyor, etrafı farklı yollardan dolaşıp tekrar sahibini buluyor. Bir tehlike hissettiklerinde sahiplerine haber veriyorlar ve gerektiğinde de çarpışmaktan korkmayan hayvanlara dönüşüyorlar. Yine birçok özelliklerinin diğer ırklara göre hassas olması, narkotik gibi alanlarda da kullanılmasını sağlıyor bu ırkın.
Neyse, sınıfa nakille bir çocuk geldi. Arkadaşlar beni hep Sivaslı olarak bilir. Adımı bilmeyip memleketimi bilen hocalar var. Öyle yani. Yeni gelende bana Sivaslı diyor. Problem yok. Bir gün kangal diye çağırdı. Hayırdır dedim. ''Nerden geliyor lan bu samimiyet'' dedim. Bir ara sustu. Genellikle Sivaslılar, daha doğrusu bizim o taraf alevi olur. (alevi olup ya da olmamam kimseyi ilgilendirmez). Bana öyle bir laf attı ki. Bilenler bilir en son bu lafı Mehmet Ali Erbil demişti bir programda. Hangi laf olduğunu söylemiyorum. Burada yazınca gerçekciliği kalmıyor ama elimden zor aldılar o gün o çocuğu. Daha selam bile vermedi. Sivaslıları madara etme 
