Varlığımı sorguluyorum

venom94

Hectopat
Katılım
20 Eylül 2020
Mesajlar
994
Çözümler
1
Yer
İstanbul
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
25 yaşından itibaren başlayan, kafamda surekli bir neden varım geçiyor. Şuan 27 yaşındayım hala kafamda. Gece uyandığımda nasıl var olduğumu, neden olduğunu sorguluyorum. Kafamın içine yer etmiş, diğer insanlar bile tuhaf geliyor bu nasıl var oluyor diyorum. Sanırım kafayı yiyorum. Bunu kafamdan söküp atmak istiyorum, normal yaşamak istiyorum. Ama her şey böyle rüya gibi geliyor, özellikle gece uykumdan uyandığımda daha çok aklıma geliyor.
 
Inanc eksikligin var. Bak, dunya rastgele olussaydi duzen diye bir şey olmazdi, duzen zaten olduguna gore duzeni yoneten bir enerji var. Enerji olduguna gore tanri da var. Hangi tanri kendin bulman lazim. Bu galakside yasiyorsan tanrisiz yasayamazsin. Ha ben istemiyorum at gozlugum var dersen Darwin'in maymunlari var onlari arastir. Hayatinda bol sanslar, basarilara tirman dostum.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
25 yaşından itibaren başlayan, kafamda surekli bir neden varım geçiyor. Şuan 27 yaşındayım hala kafamda. Gece uyandığımda nasıl var olduğumu, neden olduğunu sorguluyorum. Kafamın içine yer etmiş, diğer insanlar bile tuhaf geliyor bu nasıl var oluyor diyorum. Sanırım kafayı yiyorum. Bunu kafamdan söküp atmak istiyorum, normal yaşamak istiyorum. Ama her şey böyle rüya gibi geliyor, özellikle gece uykumdan uyandığımda daha çok aklıma geliyor.
Çok takma kafana simülasyonda yaşıyoruz zaten kanka.
Duygu ve düşünceler birbirine paralel şekilde hareket eder, bunu da ekleyeyim belki işine yarar.
 
Kendi fikirlerimden farklı gördüğüm birine karşı yazdığım bir cümle değildi. Tam tersi senin evrim teorisine karşı yaptığın "AT GÖZLÜKLÜ" benzetmen içindi.
İnanc eksikliği ile bir ilgisi yok bence. Arada namazda kılan birisiyim. Sadece nasıl var olduğumu, neden var olduğumu anlayamıyorum. Yani imkansız gibi geliyor bunlar bana, etrafımdaki insanlar nasıl yaratılmış nasıl var olmuş. Çok fantastik geliyor. Niye, neden sürekli soruyorum
 
25 yaşından itibaren başlayan, kafamda surekli bir neden varım geçiyor. Şu an 27 yaşındayım hala kafamda. Gece uyandığımda nasıl var olduğumu, neden olduğunu sorguluyorum. Kafamın içine yer etmiş, diğer insanlar bile tuhaf geliyor bu nasıl var oluyor diyorum. Sanırım kafayı yiyorum. Bunu kafamdan söküp atmak istiyorum, normal yaşamak istiyorum. Ama her şey böyle rüya gibi geliyor, özellikle gece uykumdan uyandığımda daha çok aklıma geliyor.

Bırakın gelsin insan beyni düşünmeden duramıyor.
 
Inanc eksikligin var. Bak, dunya rastgele olussaydi duzen diye bir şey olmazdi, duzen zaten olduguna gore duzeni yoneten bir enerji var. Enerji olduguna gore tanri da var. Hangi tanri kendin bulman lazim. Bu galakside yasiyorsan tanrisiz yasayamazsin. Ha ben istemiyorum at gozlugum var dersen Darwin'in maymunlari var onlari arastir. Hayatinda bol sanslar, basarilara tirman dostum.
Sence dindar olmak mı at gözlüğü takmaktır yoksa bir şeyleri mantığa oturtmaya çalışıp, aslında bu böyledir diye fikir üretmek mi? Tanrısız yaşayamazmışız. Çatır çatır da yaşıyorum. Hatta her gün olmadığını inandığım bir şeye küfür ederek rahatlıyorum da. Sorun var mı?
 
Inanc eksikligin var. Bak, dunya rastgele olussaydi duzen diye bir şey olmazdi, duzen zaten olduguna gore duzeni yoneten bir enerji var. Enerji olduguna gore tanri da var. Hangi tanri kendin bulman lazim. Bu galakside yasiyorsan tanrisiz yasayamazsin. Ha ben istemiyorum at gozlugum var dersen Darwin'in maymunlari var onlari arastir. Hayatinda bol sanslar, basarilara tirman dostum.

İnanc eksikligimin olduğunu nereden çıkardın. Müslüman'im ve Allah'a inancım var ve yaratan bize bir beyin vermis, Kuran'da bile yazıyor düşünün, okuyun diye? Nasıl var olmak sana hiç tuhaf gelmiyor mu, böyle bazen garipsemiyor musun acaba nasılım ben nasıl oluyorum. İnsan beyni düşününce bunları pek anlayamiyor, çok mucizevi geliyor. Bir rüya gibi düşün. İyi o zaman senin deyiminle hiç dusunmeyelim, koyundan bir farkımız kalmaz.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
25 yaşından itibaren başlayan, kafamda surekli bir neden varım geçiyor. Şuan 27 yaşındayım hala kafamda. Gece uyandığımda nasıl var olduğumu, neden olduğunu sorguluyorum. Kafamın içine yer etmiş, diğer insanlar bile tuhaf geliyor bu nasıl var oluyor diyorum. Sanırım kafayı yiyorum. Bunu kafamdan söküp atmak istiyorum, normal yaşamak istiyorum. Ama her şey böyle rüya gibi geliyor, özellikle gece uykumdan uyandığımda daha çok aklıma geliyor.
Benim inanmaktan inanmamaya geçiş evrem de senin gibi oldu. Ama ben hayatın boşunalığını hızlı kabullendim ve rahatladım. 2 seçeneğin var. Ya Tanrı varlığını kabul edeceksin ya da boşunalığı kabulleneceksin.
 
Benim inanmaktan inanmamaya geçiş evrem de senin gibi oldu. Ama ben hayatın boşunalığını hızlı kabullendim ve rahatladım. 2 seçeneğin var. Ya Tanrı varlığını kabul edeceksin ya da boşunalığı kabulleneceksin.

Benim inancım var o evreyi geçtim. Sadece insan nasıl var olduğunu kabullenemiyor, yani çok mucizevi geliyor. Bazen hayatın rüya olduğunu düşünüyorum. Sürekli aklıma geliyor. Gece uyandigim zaman mesela nasıl varsın sen diyorum kendime, veya etrafımdaki insanların nasıl var olduğuna.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı