Yalnızlık...

Uzun uzun yazdığınız için teşekkür ederim. Hepsini okudum... Ben, ortaokulda dışlanan birisiydim. Hatta ilkokulda bile dışlandım. Öncelikle kızdan bahsetmem gerekirse gerçekten soğuk davranıyor. Büyük ihtimalle benden artık pek haz etmiyor. Çünkü mesajlarıma bile doğru düzgün cevap vermiyordu...
Ben, küçük yaşlarda iken 6-12 yaş arasında çok Güleryüz ve dışa dönük biriymişim... Ailem bile şaşırıyor bu değişimime... Dışlanan birisi olunca kendimde bazı değişikliklere gittim. Saçlarımı uzattım vs. 2 senedeki değişimimi beni görenlerin %90'ı tanıyamaz... Müzik ise sürekli kafamda çalıyor ve durdurulamaz gibi hissediyorum... Aynı şekilde düşüncelerim de böyle. Kendi kendime konuşmama engel olamıyorum... Normalde sakin biriyim ama son zamanlarda içim, "nefret" ile dolu... Stresten gece uyurken çenemi sıkıyorum. Ve bu bile ağrı yapıyor. Bağırsak sendromu var... Seneye gireceğim sınav vs. eklenince iyice kötü oluyorum... Tekrar teşekkür ederim...

Abi o çocukluk olayı, ilkokul olayı ve saç uzatma olayı bende de aynı.
 
Hiçbir şey senden önemli değil bunu kafandan çıkartma sana tavsiyem boş zamanlarında mutsuz olduğun zaman film izlemen seni rahatlatacağını düşünüyorum.Özellikle bir film tavsiyem var keşke 30 olsam filmini izle sana iyi gelecektir.İyi bir arkadaş bulabilmek için kendini yıpratma hayatı akışına bırak.
 
Hiçbir şey senden önemli değil bunu kafandan çıkartma sana tavsiyem boş zamanlarında mutsuz olduğun zaman film izlemen seni rahatlatacağını düşünüyorum.Özellikle bir film tavsiyem var keşke 30 olsam filmini izle sana iyi gelecektir.İyi bir arkadaş bulabilmek için kendini yıpratma hayatı akışına bırak.
Teşekkür ederim... Bende size "Saksı Olmanın Faydaları" Filmini öneririm... Oradaki karakter, tam anlamıyla ben...
 
Uzun uzun yazdığınız için teşekkür ederim. Hepsini okudum... Ben, ortaokulda dışlanan birisiydim. Hatta ilkokulda bile dışlandım. Öncelikle kızdan bahsetmem gerekirse gerçekten soğuk davranıyor. Büyük ihtimalle benden artık pek haz etmiyor. Çünkü mesajlarıma bile doğru düzgün cevap vermiyordu...
Ben, küçük yaşlarda iken 6-12 yaş arasında çok Güleryüz ve dışa dönük biriymişim... Ailem bile şaşırıyor bu değişimime... Dışlanan birisi olunca kendimde bazı değişikliklere gittim. Saçlarımı uzattım vs. 2 senedeki değişimimi beni görenlerin %90'ı tanıyamaz... Müzik ise sürekli kafamda çalıyor ve durdurulamaz gibi hissediyorum... Aynı şekilde düşüncelerim de böyle. Kendi kendime konuşmama engel olamıyorum... Normalde sakin biriyim ama son zamanlarda içim, "nefret" ile dolu... Stresten gece uyurken çenemi sıkıyorum. Ve bu bile ağrı yapıyor. Bağırsak sendromu var... Seneye gireceğim sınav vs. eklenince iyice kötü oluyorum... Tekrar teşekkür ederim...
Dışlanmak küçük yaşlarda insanı pek etkilemez. Ablamdan biliyorum. Karakterin oturmaya başladıktan sonra anlarsın dışlandığını. Ve kafaya bu zamanlarda takmaya başlarsın. 6-12 yaş arası pozitif olmanın sebebi bu. İnsan bu yaşlarda genelde bir değişim yaşar. Sen de böyle bir değişim yaşamışsın. İyi haber şu ki, düzelme olasılığın hiç de az değil.

Kızın senden soğuduğunu düşünebilirsin. Dediğim gibi, tekrar dene. Kararını öyle ver. Denemekten zarar gelmez.

Müzik aslında sürekli kafanda çalmıyor. Uzun süreli düşüncelere daldığında içinde sanki bir şarkı çalıyormuş gibi oluyor. İnsanlarla iletişim halinde olan kişilerde böyle şeyler pek olmaz. Aynı şekilde düşüncelerinde de bu geçerli. İnsan biriyle konuşurken kendiyle konuşma ihtiyacı hissetmez. Mesela bu yazıyı okurken kafanda hiç müzik çalmadı ya da hiç kendi kendine konuşmadın. Bu böyledir.

Karakterin gereği sakin biri olduğunu tahmin etmiştim. Peki neden için öfkeyle dolu? Sebebini söylersen sevinirim.

Stresten gece uyurken çeneni sıktığını söyledin. Neden stresleniyorsun? Söylemen iyi olur. Hem senin için, hem benim için.

Bağırsak sendromu için hastaneye gitmişsindir. Bunun için burada kimsenin elinden bir şey gelmez. Umarım yakın zamanda kurtulursun.

Sınav senin için ayrı bir stres fakat böyle giderse bu durumdan dolayı sınavına ağırlık veremeyeceksin. Böyle giderse sınavının kötü geçmesi muhtemel. İyi geçmesini istiyorsan sorununu en kısa zamanda çözmeye bak. En azından şuan 2 yıl vaktin var. Sorununu çözmen için hiç de az bir zaman değil.

Benim tavsiyem profesyonel bir yardım almak. Aileni de yanına alıp profesyonel bir yardımla düzelme şansın var dediğim gibi. En kısa zamanda problemlerinden kurtulman dileğiyle.
 
Kendinde önyargı oluşturuyorsun önündeki engelleri aş artık. Ortaokulda bende dışlanıyordum ama sınıfta bir arkadaşım vardı böyle takılıp eğleniyorduk ondan sonra sınıfta beni dışlayanlar benim yanıma gelmeye başladılar :D. Öyle öyle biraz sosyalleşmeye başlamıştım. Liseye geçince hep sosyalleşmeye başladım vb vb şimdi hayatım çok iyi sanada biraz bir şeylerle uğraşmaya atılmayı öneririm utanma ya bu kadar basit. Bağırsak sendromu bende de var durup dururken sınavlarda falan böyle karnım ağrır, guruldar, ishal falan olurum o çok saçma ve tedavisi olmayan bir şey ama bu aralar kendime güvendiğim için sınavlarda olmuyor artık fazla fazla.
 
Çok teşekkür ederim... Çok denedim gözlere bakarak konuşmayı ama hemen kızarmaya başlıyor yüzüm...
Dediğim gibi bende de öyleydi. İlk başladığında kızarır, gözlerin kaçışır ama zaman geçtikçe bunları atlatırsın. Zaten sana bir anda yap demiyorum. Yavaş yavaş olacak işler bunlar. Ama benim yüzüm kızarıyor deyip başlamadan pes etmek olmaz.

Ve 17 yaşıma basacağım hiç arkadaşımla resmim olmadı daha...
17'den gün almış demek ki.
 
Dışlanmak küçük yaşlarda insanı pek etkilemez. Ablamdan biliyorum. Karakterin oturmaya başladıktan sonra anlarsın dışlandığını. Ve kafaya bu zamanlarda takmaya başlarsın. 6-12 yaş arası pozitif olmanın sebebi bu. İnsan bu yaşlarda genelde bir değişim yaşar. Sen de böyle bir değişim yaşamışsın. İyi haber şu ki, düzelme olasılığın hiç de az değil.

Kızın senden soğuduğunu düşünebilirsin. Dediğim gibi, tekrar dene. Kararını öyle ver. Denemekten zarar gelmez.

Müzik aslında sürekli kafanda çalmıyor. Uzun süreli düşüncelere daldığında içinde sanki bir şarkı çalıyormuş gibi oluyor. İnsanlarla iletişim halinde olan kişilerde böyle şeyler pek olmaz. Aynı şekilde düşüncelerinde de bu geçerli. İnsan biriyle konuşurken kendiyle konuşma ihtiyacı hissetmez. Mesela bu yazıyı okurken kafanda hiç müzik çalmadı ya da hiç kendi kendine konuşmadın. Bu böyledir.

Karakterin gereği sakin biri olduğunu tahmin etmiştim. Peki neden için öfkeyle dolu? Sebebini söylersen sevinirim.

Stresten gece uyurken çeneni sıktığını söyledin. Neden stresleniyorsun? Söylemen iyi olur. Hem senin için, hem benim için.

Bağırsak sendromu için hastaneye gitmişsindir. Bunun için burada kimsenin elinden bir şey gelmez. Umarım yakın zamanda kurtulursun.

Sınav senin için ayrı bir stres fakat böyle giderse bu durumdan dolayı sınavına ağırlık veremeyeceksin. Böyle giderse sınavının kötü geçmesi muhtemel. İyi geçmesini istiyorsan sorununu en kısa zamanda çözmeye bak. En azından şuan 2 yıl vaktin var. Sorununu çözmen için hiç de az bir zaman değil.

Benim tavsiyem profesyonel bir yardım almak. Aileni de yanına alıp profesyonel bir yardımla düzelme şansın var dediğim gibi. En kısa zamanda problemlerinden kurtulman dileğiyle.

Psikolojik durumumu, ailemin öğrenmesini istemiyorum... Derslerime konsantre olamıyorum... İçimin öfke ile dolmasının sebebi, okulda zamanımın ölüyor gibi hissetmem ve saçma belki ama insanların gözümün önünde fotoğraf çekinmesi bile sinirlendiriyor... Tekrar teşekkür ederim.
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı