Yaşam enerjim kalmadı

prismsensor dedi:

Öncelikle merhaba arkadaşlar nasılsınız iyisiniz umuyorum,

Çok fazla iç dökmek istiyorum. 21 yaşımdayım, üniversite okuyamadım hayat şartlarımdan ötürü. Çok fazla sorunlarım/travmalarım oldu bu dönemde ancak direkt depresyona girdiğim anı ve içimdeki tükenmişliği yazmak istiyorum sizlere.

Her şey 2022 ortalarında başladı. Bu süreçte geçmişte tanışık olduğum bir kızla sevgili olduk. İkimiz de 2023 YKS sınavına hazırlanıyorduk. Çok iyiydik ve hedeflerim çok yüksekti. Benim de, onun ailesinin de durumları yoktu ve kendisi geçmiş yaşantılarından ötürü yıpranmıştı ve destekçisi de yoktu. Onun dilinden ben anlıyordum bir tek. Yıl 2023'ü gösterdiğinde anladım ki bu sene istediğim bölüm olan yazılım mühendisliğini kazanamayacaktım çünkü çok kötü durumdaydım hem mental hem maddi olarak.
Bu süreçte geçmiş e-ticaret bilgim ile kız arkadaşımın adına e-ticaret mağazası açtım. Bunun nedeni de geçmişte acemice hatalar yapıp hesabımı kalıcı olarak yasaklatmamdı. Öyle böyle süreç derken ben bayağı ilerlettim ve maddi durumu ve mental sağlığımı iyileştirmeye başlamıştım. Kız arkadaşıma'da tonla iyiliğim dokunmuştu bu süreçte. Kendisine kitaplar, yemekler hatta o kadar ilerletmiştim ki kendime de ona da PC almıştım. Çok iyiye gidiyordu her şey ta ki YKS günü gelene dek. Çok stresliydi başaramayacağını düşünüyordu. Ben tümüyle salmıştım kendimi YKS'de. Ona mental destek sağlıyordum. Neyse girdik sınava, çıktığımızda bana saydırdı. Sen yüzünden böyle oldu sen yüzünden canım sıkkındı yapamadım destek olamadın bana diye. Ben de çok kırgındım ve aynı şekilde karşılık verdim YKS sürecimde senle ilgilendim hiç anlamadın destek olmadın bana diye. Neyse dedik ve 1 ay içinde barıştık geri.
YKS sonuçları açıklandığından kendisi 460 puan almıştı. Ben 230. o mutluydu, ben içten içe yanıyordum. Bunun farkındaydı ve bana "2024'te söz veriyorum sana aynı şekilde destek olacağım" demişti. Üniversite'ye gitti farklı şehre. KYK da çıkmıştı. Her şey iyiydi. Benim sorunum yoktu ve bu sene hem işimle hem de YKS sınavımla uğraşacaktım. Hedefim %50 burslu yazılım idi. Kız arkadaşım bana destek olmak yerine kasım-aralık ayından sonra hep benden ayrılmak istedi. Çok fazla atışıyordu hakaret ediyordu. "bana ilgi göstermiyorsun, sığ kafasın beni dinlemiyorsun önemsemiyorsun anlamıyorsun..." diye yükseliyordu. Her şeyi tatlı dille anlatmaya çalışıyordum "kızım çok fazla işle güçle uğraşıyorum bizim için <3" diyordum. Ancak en sonunda bunu 1 değil 2 değil 10 kez yaptı ve artık sertleştim "ulan bizim için yapıyorum mental sağlığım kötü seni de kötü etkilemek istemiyorum sadece yanımda dur enerji ver ne bu depresiflik her şeyin yolunda daha ne?" diyordum. Ardından bana ettiği tonla hakarete ek olarak 1 kere hakaret ettim, küfür çıktı ağzımdan. Ve terk etti şubat başlarında. Ardından pişman olur diye bekledim ancak yazmıyor etmiyordu. Ona tekrar yazdığımda bana beni rahatsız etme ta*iz ediyorsun daha çok yazarsan polise veririm dedi. Ben inatla yazdım ettim, dedim ki "kızım kendine gel onca söz verdik birlikteydik nasıl bunları yapıyorsun ya hani birlikteydik iyi olacaktık" dedim.
Bana inatla bin bir mazeret sundu küfürdür anlamamaktır dinlememektir en sonunda da bana "vizyonsuzsun, ne gibi sanat anlayışın var? Seviyelerimiz farklı, ben akademik başarısı olmayan birini isteyemem" dedi. Tonla şey söyledim yanılıyorsun benim isteklerimi biliyorsun tanıyorsun senelerce birlikteydik ağladığında koynumdaydın gece bile ağladığında yanındaydım ama hiç beni anlamıyorsun vesaire vesaire... En sonunda yalvarmaya başladım anla beni artık diye. Telefondan görüntülü konuştuğumuzda ben ağlarken gülüyordu. Umurumda değilsin diyordu. Çok derin bir acı bıraktı, çok canım yandı. Ardından çok namertçe bir davranış yaptı,
E-ticaret hesabını kapattı ve beni borç batağında bıraktı. Şu an borçları ödemek için bin bir cirit atıyorum ve YKS sürecim de gitti. Depresyonla da mücadele ediyorum. Ramazan ayı iftarda da sahurda da yemek yiyemiyorum. 64 kilodan 49'a düştüm.

Size yemin ediyorum ki ben bir hata yapmadım, sırf hatalısın dediği şeylerde bile özür diliyordum. Ama o özür dilemiyordu hiç. O kadar iyilik yaptım onca şeyde sahiplendim, kızım diyordum bağrıma basıyordum. O ise beni kendi menfaati için terk etti. Gönlü de vicdanı da çok rahattı bunu yaparken. Hakkımı helal etmiyorum asla ve hep Allah'ından bulsun diyorum. Ben onun sözlerine melek suratına kalbine inanmıştım. O ise benim bu senemi bile isteye harap etti empatiden yoksunca ve kendisini de, beni de kurtaran e-ticaret gibi işlerimle, hobilerimle, benliğimle alay etti ve ben çaresizce ağlıyordum ne olur kendine gel diye. Borç batağında bıraktı. Duygularımı mahvetti. Benliğimi yitirtti. Kariyerimi, hayatımı mahvetti. İkinci kez sevmek istedim birini ve doğru insan sanıyordum. İlk sevgilim dediğim kız beni aldatmıştı. İkincisi, kızım dediğim kişi beni terk etti. Şimdi ben kime nasıl güvenebilirim?

Profesyonel destek beklemiyorum arkadaşlar, sadece olumlamaya ihtiyacım var. Belki içinizden biriyle dost olabiliriz... Çok fazla doldum çok ince ruh haline büründüm çok iç dökmek istedim. Ben her şeye rağmen pes etmeyeceğim. Çok derin buhramda ve yardıma aç hissediyorum kendimi. Yalnızım ve iç dökecek kimsem de olmyaınca buraya yansıtmak istedim. Teşekkür ederim dinlediğiniz için, emek veren iyi insanların hayattan karşılığını alacağına şüphem yok...

Genişletmek için tıkla...

ibrahim_bl11 dedi:

Gerektiğinde ilgiyi çekmeliydiniz ya da azaltmalıydınız. Kolay olduğunu söylemiyorum, her şeyin bir yolu, yordamı var. Sağlam bir şekilde bağlanınca gözünün önünü de göremez oluyorsun.

Kendine yeni uğraşlar bulmaya bak, yaşadıklarını da tecrübe olarak sakla ve onlardan ders çıkarmaya çalış, seni şu an olduğundan daha iyi yerlere getirecek olan şey budur.

Genişletmek için tıkla...

kino dedi:

Bu hikayeden çıkaracağınız sonuç kimseyi hayatınızın merkezine koymamaktır ve sizi kafasında bitirmiş birisinin karşısında salya sümük ağlamamaktır.

Konu sahibine gelirsek kimseye güvenmeyeceksin tabii ki. O yaralar kabuk bağlaya bağlaya öğreneceksin bazı şeyleri. Sen gerçekten seviyor olmasan bile seni seven birisini hayatına sokup yaralarını iyileştirmesine izin vereceksin, sonrasında terkedip terketmemek sana kalmış. Hayatta her zaman veren taraf olamazsın.

Çoğu duygun köreldikten sonra insanların "olgunlaşma" dediği seviyeye erişiyorsun, ondan sonra da dünya yansa umurunda olmuyor.

Genişletmek için tıkla...

heaxbey dedi:

Hocam ben okumadım, 9. sınıf terkiyim okumak istemedim ve şu anda aile evindeyim bir iş de bulup çalışacağım Allah'ın izniyle. Demek istediğim başarısız oldun diye üzülme, dil öğrenirsin, meslek edinirsin yine hayatını bir şekilde kazanırsın. Hayatını sadece okuyarak kazanamazsın, bu devirde birçok alternatifler mevcut.

19 yaşıma geldim şu zamana kadar ne kız ne bir şey hiç ilgilenmedim, ilgilenmekte istemiyorum. Zira böyle durumlar çok can sıkıcı, insanı içten içe yıpratır, hayattan soğutur, yaşama amacın kalmaz, gidip gelip ömür boyu bunu düşünüp durursun "bana böyle şeyler söylemişti" diye. Sana tavsiyem hiçbir şey olmamış gibi kendini toparlaman ve iyi beslenip, spora başlaman olacaktır. Zira ömrünü o gereksiz, hiçbir kişiliği olmayan insanın dediklerini düşünüp durursan Allah muhafaza ölüme kadar sürüklenirsin.

Keşke elimden daha fazlası gelse de yardımcı olabilsem sana, lakin elimden ancak bu kadarı geliyor. Allah'tan seni bir an önce iyileştirmesini, ayağa kaldırmasını diliyorum.

Son olarak üstte ki arkadaşın da dediği gibi, "bu hikayeden çıkaracağınız sonuç kimseyi hayatınızın merkezine koymamaktır ve sizi kafasında bitirmiş birisinin karşısında salya sümük ağlamamaktır."

Genişletmek için tıkla...

prismsensor dedi:

Kesinlikle, haklısınız. Sadece burada paylaşmak ve acı-tatlı olumlama istedim. Pes etme gibi bir amacım yok. İnsanların, seviyorum diye gezinen söz veren yalancıların gerçek ruhu çok dokunuyor sadece hocam. Ölsem de bir daha kimseyi hayatımın merkezine almam.



Kesinlikle, geçmişte böyle bir acım olmuştu. Uzun süre güvenememiştim. Bu, uzun solukluydu hatta sonsuz diye hitap ederdim. O da banla tonla söz vermişti, kendi çıkarı uğruna bunu yaptı karaktersizce. Onun için üzülmüyorum, sadece benden aldığı zamanlara, hedeflerime hayallerime üzüldüm. Birlikte hayallerimize ulaşır olduğumuza çok inanmıştım. Kesinlikle, hayatımın merkezine koymak yanlıştı. Onun dertlerini derdim bilmiştim, yanılmışım. En kötü derde sahip insanoğlu bile bunu yapabilir. Kimseye güvenmemek lazım. Pes etmek yok hocam. Bir gün kaybettiği kişi için arkasına dönüp baktığında içi yanar.



Hayatı sadece okumak-etmek varsaymıyorum zaten hocam. Fazla okul kafasında değilim artık. O kızın yaptığı büyük karaktersizlikti. Ona verdiğim her emek haram olsun, büyük hata yaptığının farkına er geç varır. Emin olun umurumda değil. Dediğiniz gibi, spor ve kendime önem vermem lazım. Bu aralar çok işle uğraşıyor ve sıra dışı fikirler üretiyorum bu buhramdan kurtaracak ve ailemi de kendimi de öne atacak atılımlar. Sana da hayatında başarılar diliyorum hocam, hakkıyla emek veren er geç kazanacaktır. Son olarak, yaptığın konuşma bile bana yardım niteliğinde oldu Allah yolunu açık etsin güzel insan

Genişletmek için tıkla...

g5600e dedi:

Kadınlar genellikle kendinden daha aşağı profilde ki bir insanla beraber olmak istemezler. Yanlış anlama sana düşük seviyede bir insansın demiyorum. Kız entelektüel bilgi birikiminin üzerine koydukça koymuş bu da haliyle bir ego ve kibir getirmiş. Bunun sonucunda seni belli bir kalıba oturtmuş kendince. Artık ne yaparsan yap kızın aklında hep o kalıp ile hatırlanacaksın. Bu raddeden sonra hayatını düzeltebilmen için içten yanman lazım. Bu motivasyonu da kendin bulman lazım. Belki bu motivasyon intikam olabilir ya da olgun bir insan gibi sadece kendin için hayatını düzeltmek için de olabilir. Ama ne olursa olsun bir motivasyon amacı bul ve kendini çıkar bu çukurdan. Yapması söylemesi kadar kolay değil ama zaten hayatta hiçbir şey kolay değil. Şunu da unutma bu hayatta teksin. Tek geldin tek gidersin. Kimseye bel bağlama. Son olarak bir gerçek daha söyleyeyim sana. İnsan bir şeyi elden çıkarmayı göze alıyorsa yerini doldurmayı da muhakkak düşünmüştür. Kendini hırpaladığın kız şu an yerini çoktan doldurmuştur bile. Bak toparlayacak olursak, bir yol bul ve kendini düzelt. Bol şans hocam umarım istediğin her şey gönlünce olur. Verebileceğim tavsiye bundan öte gitmez.

Genişletmek için tıkla...

prismsensor dedi:

Motivasyonum şu anlık yok hocam ancak hayallerim var hala. O kız biraz sorunluydu hatta annemler de kaç kez demişti ayrıl o kız seni üzecek diye de ben anneme gard almıştım kendimi. Ana ruhu işte, içine doğmuştu. Ben ağır bir ders çıkardım. Kız için düşük profilli biri değildim. Çok emek vermem gerekiyordu ikimiz başta olmak üzere ailelerimiz için de. Bunun için okul sekteye uğradı elimde olmayan nedenle. Ama o çeşitli türlü mazeretlerle benden kaçtı. Emin olun içimde acısı olacak ve bu dürtü beni inanılmaz seviyeye çıkaracaktır. Tanıyorsam, yaptıklarımı er geç aklı başına gelince görür. Gitsin sevgili mi napıyorsa yapsın. Umurumda değil artık. Onun verdiği sahte sözler yalan laflarına inandığıma acıyorum sadece. Hakkım helal değildir, Allah'ından bulsun. Kendimi de hayatımı da düzelteceğim hocam pes etmek yok NEVER GIVE UP

Genişletmek için tıkla...

heaxbey dedi:

Senin adına sevindim hocam, o kızın da Allah belasını verir elbet.

Allah cümlemizin yolunu açık etsin İnşAllah.

Genişletmek için tıkla...

heaxbey dedi:

Acılar güçlendirir hocam. Değişiminizi şimdiden tahmin edebiliyorum.

Genişletmek için tıkla...